یکی از روش‌هایی که در تخمین شرایط آتی قیمت سهام و شاخص‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ تحلیل تکنیکال است.

در این تحلیل بر اساس رفتار گذشته متغیر، روند آتی حرکت متغیر مزبور پیش‌بینی می‌شود. در ادامه تحلیل تکنیکال شاخص قیمت و بازده نقدی و قیمت بر اساس آخرین اطلاعات این دو متغیر مورد بررسی قرار می‌گیرد.
در تصویر 1 سطوح حمایت و مقاومت شاخص کل رسم شده است. همان گونه که مشاهده می‌شود، دو سطح حمایت در نرخ‌های 9000 و 8800 واحد دیده می‌شود؛ بنابراین می‌توان بازه 8800 تا 9000 واحد را یک منطقه حمایتی قوی برای شاخص به حساب آورد.
در شکل مشخص است که در صورت شکست سطح ۸۸۰۰ واحد تا رسیدن به سطح ۵۴۰۰ واحد حمایت خاصی وجود ندارد و در واقع مانع چندانی در راه این حرکت دیده نمی‌شود.
در شکل 2 میانگین‌های متحرک 100 و 200 روزه شاخص رسم شده است. میانگین متحرک 200 روزه با رنگ قرمز و 100 روزه با رنگ آبی مشخص شده است.
مشاهده می‌شود که هر دو میانگین متحرک بالاتر از نمودار قرار گرفته اند و میانگین متحرک ۲۰۰ روزه بالای میانگین متحرک ۱۰۰ روزه قرار دارد. که هر دو مورد نشانگر نزولی بودن روند است. در تصویر سوم خط روند صعودی شکسته شده شاخص نمایش داده شده است.
این خط روند با 5 برخورد از اهمیت زیادی برخوردار است و با شکست آن می‌توان روند صعودی بلندمدت شاخص را - که از حدود 4000 واحد شکل گرفته بود- پایان یافته اعلام کرد. در شکل چهار نیز سطوح فیبوناچی رسم شده است. این سطوح در تعیین میزان بازگشت قیمتی پس از یک روند به کار می‌روند و همانند سطوح حمایت و مقاومت تفسیر می‌شوند.
مطابق این تحلیل، سطح ۸/۶۱درصد فیبوناچی در نرخ ۸۴۰۰ واحد قرار گرفته است به این معنا که آخرین سطح حمایت شاخص که امکان برگشت از آن سطح زیاد است، در نرخ ۸۴۰۰ واحد دیده می‌شود.
شاخص بازده نقدی و قیمت در تصویر 5 سطوح حمایت و مقاومت شاخص سود نقدی و قیمت دیده می‌شود. مطابق این شکل، منطقه بین 35000 تا 37000 واحد به عنوان یک منطقه حمایتی قوی شناخته می‌شود که احتمال بازگشت روند در این منطقه بیش از سایر مناطق است. در صورت شکست سطح 35000 واحد، سطوح 32300 و 30700 دو سطح حمایت بعدی به شمار می‌آیند که احتمال توقف روند نزولی در این دو سطح بیش از سایر سطوح است.
در شکل ۶، دو خط روند صعودی این شاخص ترسیم شده است. خط روند کوتاه مدت با رنگ قرمز و بلند مدت با رنگ آبی رسم شده. همان گونه که مشاهده می‌کنید خط روند صعودی کوتاه مدت شکسته شده است؛ به این معنا که روند صعودی کوتاه‌مدت کاملا از بین رفته، اما خط روند صعودی بلندمدت هنوز معتبر است. نکته قابل توجه اینکه در حال حاضر نمودار شاخص تقریبا مماس با این خط روند قرار گرفته است و بنابراین در نقطه بسیار حساسی قرار گرفته‌ایم. در صورتی که این خط روند با قدرت و اطمینان شکسته شود، روند صعودی بلندمدت این شاخص پایان یافته تلقی می‌گردد. لازم به ذکر است که برای قطعیت یافتن شکست خطوط روند، شرایطی از جمله فیلترهای زمانی و قیمتی استفاده می‌گردد. در فیلتر قیمتی، لازم است که نمودار پس از شکست خط روند صعودی، ۵درصد نیز پایین‌تر رود.
در تصویر هفتم، سطوح بازگشت و همچنین کمان‌های فیبوناچی رسم شده است. این سطوح در تعیین میزان بازگشت قیمتی پس از یک روند به کار می‌روند و همانند سطوح حمایت و مقاومت تفسیر می‌شوند. کمان‌های فیبوناچی نیز همین کارکرد را دارند و به عنوان سطوح حمایت و مقاومت منعطف شناخته می‌شوند. مطابق این نمودار، سطح 8/61درصد فیبوناچی که آخرین سطح از سطوح فیبوناچی است در نرخ 35500 واحد دیده می‌شود؛ به این معنی که امکان بازگشت روند در این نقطه بیش از سایر نقاط است. نکته دیگر اینکه در این سطح کمان فیبوناچی نیز قرار گرفته و این همپوشانی موجب تقویت این سطح به عنوان سطح حمایت می‌گردد.
جمع‌بندی
با تجمیع دو تحلیل بالا می‌توان این گونه نتیجه‌گیری کرد که بازه 8800 تا 9000 واحد برای شاخص کل و متناظر آن سطح 35000 تا 37000 واحد برای شاخص سود نقدی و قیمت مناطق حمایتی قوی تشکیل داده‌اند که احتمال توقف روند نزولی در این مناطق بیش از مناطق دیگر است. در نمودار شاخص سود نقدی و قیمت، بازه ذکر شده از جهت تماس با خط روند صعودی بلندمدت، اهمیت دوچندان می‌یابد. به هر روی در صورت شکست قطعی و تاییدشده سطح 8800 واحد در شاخص کل و 35000 واحد در شاخص سود نقدی و قیمت، روند نزولی شاخص‌ها شکل جدیدی به خود خواهد گرفت.