گارو هوانسیان‌فر*

مخاطبین این نوشتار حسابرسان ارشد و سرپرستان در موسسات حسابرسی معتبر هستند.

شرکت آلفا در پخش مواد غذایی در سطح کل کشور فعالیت دارد و در تمام استان‌ها و بیشتر شهرهای بزرگ دارای انبار است و موجودی این انبارها همیشه در سطح بالایی است. با توجه به تعداد انبار‌ها و مقدار موجودی انبار‌ها در پایان سال مالی منتهی به ۲۹ اسفند ماه ۱۳۹۰ و تعداد محدود کارکنان شرکت، مدیران شرکت در نظر دارند که در پایان سال مالی از تعدادی از انبارها به صورت نمونه‌ای موجودی‌گیری به عمل آورند، و کل موجودی‌های انبار‌های شرکت را شمارش نکنند. بدیهی است که موجودی شرکت آلفا در ترازنامه پایان سال مالی منتهی به ۲۹ اسفند‌ماه ۱۳۹۰، شامل موجودی فیزیکی انبارهایی خواهد بود که از آنها شمارش به عمل خواهد آمد به اضافه موجودی طبق کارت‌های انبارهایی که از آنها شمارش به عمل نخواهد آمد.

لازم به توضیح است که موجودی‌های شرکت بزرگ‌ترین‌ قلم ترازنامه شرکت آلفا و حدود ۸۰ درصد کل دارایی‌های آن را تشکیل می‌دهد.

۱- آیا حسابرس مستقل شرکت می‌تواند این روش مدیریت شرکت را قبول کند؟ (در این رابطه می‌توانید فرضیات متعددی را به عمل آورید.)

۲- در صورتی که حسابرس مستقل شرکت این روش موجودی گیری شرکت را قبول کند، چه پیش شرط‌هایی را باید برای این موجودی‌گیری به مسوولان‌‌ و مدیران شرکت آلفا پیشنهاد کند؟ یکی از این پیش شرط‌ها، باید درصد مبلغ ریالی موجودی‌هایی باشد که شمارش می‌شود. به نظر شما، این درصد در چه حدودی باید باشد؟

۳- حسابرس در رابطه با انبارهایی که موجودی آنها شمارش نشده اند، چه رسیدگی‌های اضافی (رسیدگی‌هایی علاوه بر رسیدگی‌هایی که برای انبارهای شمارش شده انجام می‌دهد) باید انجام دهد؟

۴- در صورتی که حسابرس در رابطه با صحت مبلغ ریالی موجودی کلیه انبارها در پایان سال مالی ۱۳۹۰ متقاعد شده باشد، چه جمله یا عبارتی را باید در رابطه با عدم شمارش موجودی کلیه انبارهای شرکت در گزارش حسابرسی خود درج کند و در چه بندی؟

* عضو پیوسته انجمن حسابداران خبره مدیریت انگلستان