یادداشت
حسابرس واقعی (بخش پایانی)
درباره حسابرس واقعی مقالات بسیاری را میتوان نوشت ولی سعی میکنم که در این نوشتار بعضی دیگر از خصوصیات حسابرس واقعی را شرح و به بحث در مورد مطلب «حسابرس واقعی» خاتمه دهم.
گارو هوانسیانفر*
درباره حسابرس واقعی مقالات بسیاری را میتوان نوشت ولی سعی میکنم که در این نوشتار بعضی دیگر از خصوصیات حسابرس واقعی را شرح و به بحث در مورد مطلب «حسابرس واقعی» خاتمه دهم. یکی از خصوصیات دیگر حسابرس واقعی، رفتار، کردار و منش او است. یک حسابرس واقعی باید طوری رفتار کند که در شأن او است و عموم مردم روی حرفهای او حساب کنند. یک حسابرس واقعی باید دارای رفتار سنجیده بوده و اتکا به نفس بسیار داشته باشد. حسابرس واقعی باید همیشه سنجیده صحبت کند.با اعمال زیر نمیتوان یک حسابرس واقعی شد:
۱- با هوچی بازی.
۲- با فوکول و کراوات زدن.
۳- با شلوغ کردن جو یک جلسه یا گردهمایی .
۴- با پشت میکروفن رفتن و خود را نشان دادن.
۵- با سبک کردن شخصیت خود برای گرفتن چند ریال پول یا یک کار حسابرسی یا مرتبط با آن.
۶- با ریختن اشک تمساح برای دیگران برای بهدست آوردن رای یا حمایت حسابرسان یا حسابداران دیگر.
۷- با انجام تبلیغات محسوس و غیرمحسوس (البته غیر محسوس از نظر خودشان و نه دیگران).
۸- در راس یک موسسه حسابرسی بزرگ قرار داشتن و به اصطلاح به عنوان شریک اصلی کار کردن(البته بحث من همیشه موسسات حسابرسی بخش خصوصی هستند).
۹- با چاپ مکرر عکس خود در روزنامهها و مجلههای حرفهای و نیمه حرفهای حسابداری و حسابرسی و سایر روزنامهها و مجلههای غیر مرتبط با حرفه.موارد دیگری هم هست که بتوان به لیست فوق اضافه کرد ولی از طولانی شدن این لیست صرف نظر میکنم زیرا باید حوصله خوانندگان عزیز را مدنظر قرار دهم.در هر حال، یک حسابرس همیشه زیر ذره بین واحدهای مورد رسیدگی و سایر اشخاص قرار دارد، بنابراین، باید کلیه حرکات و حرفهای او سنجیده باشد.
البته این وظیفه برای یک حسابرس واقعی خیلی بیشتر و سنگینتر است.
در یک کلام میتوانم بگویم که حسابرس واقعی شدن به زور نیست. هر کسی که رشته حسابداری خوانده یا در موسسات حسابرسی (درباره نوع موسسه حسابرسی از نظر درجه بندی فعلا بحث نمیکنم) مشغول به کار است، حتی در ردههای خیلی بالا، لزوما یک حسابرس واقعی نیست. برای حسابرس واقعی شدن، شخص باید زمینههای اولیه را که قبلا بحث کردم در ذات و طبیعت خود داشته باشد، به همین دلیل، تعداد حسابرسان واقعی در هر جامعهای، بسیار اندک هستند، تعجب نکنید، تهیه کاربرگهای کلیشهای، گزارشات کلیشهای و ....، دلیل بر حسابرس واقعی بودن یک شخص نیست.
کلام آخر و نتیجهگیری: برای حسابرس واقعی بودن (نه شدن)، شخص باید از ابتدای امر، یک دید هوشیارانه و تیز داشته باشد. ممکن است شخصی ۴۴ سال در موسسات حسابرسی به صورت پریشان حال و سر به هوا و با حواس کاملا پرت به اصطلاح کار حسابرسی انجام داده باشد، ولی این شخص ممکن است نه حسابرس واقعی و نه حتی حسابرس معمولی باشد.
علاوه بر کلیه مواردی که جزو خصوصیات یک حسابرس (به خصوص حسابرس واقعی) شرح داده شد، هر حسابرسی (چه واقعی و چه معمولی) باید دارای ویژگیهای زیر نیز باشد (البته در اینجا به حداقل ویژگیها اشاره شده است):
۱- درستکار باشد.
۲- بیطرف باشد.
۳- رازدار باشد.
۴- رفتار و گفتار سنجیده داشته باشد.
۵- به آییننامه رفتار حرفهای پایبند باشد.
۶- وجدان کاری داشته باشد.
۷- صلاحیت حرفهای داشته باشد.
۸- دشمنی شخصی یا ذاتی با مسوولان و کادر واحدهای مورد رسیدگی نداشته باشد.
۹- مهمتر از همه، انسان واقعی باشد. انسان به تمام معنی.
حال که مطلب «حسابرس واقعی» را که بخشی است تمام نشدنی، به نحوی به پایان رساندم، در مقالات بعد در مورد «موسسات حسابرسی معتبر» بحث مفصل خواهم کرد.
* عضو پیوسته انجمن
حسابداران خبره مدیریت انگلستان
ارسال نظر