ظرفیت مازاد، مهمترین مساله برای بخش فولاد در سال ۲۰۱۳
کبری قاسم بیگی * بهرغم افزایش اندک تقاضا برای فولاد در سال ۲۰۱۲ و حذف ظرفیتهای پیشین، در حال حاضر، ظرفیت مازاد تولید در سال ۲۰۱۳ بیش از سال گذشته گزارش شده است. علت این امر، رشد تسهیلات جدید فولادسازی است در حالی که نرخ مصرف فولاد در جهان همچنان در سطح حدود ۸۰ درصد تثبیت شده است. در سال ۲۰۱۳، مازاد ظرفیت تولید فولاد به مهمترین مساله در این بخش تبدیل شده است. تولیدکنندگان پرهزینه با چالشهای زیر مواجه خواهند بود: - افت تقاضا - مازاد ظرفیت تولید - نوسانات مداوم در هزینههای مواد اولیه به هر حال، تعطیلی مداوم ظرفیتهای قدیمی و هزینه بر فولادسازی در کنار رشد تقاضا همزمان با بهبود نرخ مصرف فولاد باید منجر به افزایش سودآوری در بخش فولاد طی سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ شود.
کبری قاسم بیگی * بهرغم افزایش اندک تقاضا برای فولاد در سال ۲۰۱۲ و حذف ظرفیتهای پیشین، در حال حاضر، ظرفیت مازاد تولید در سال ۲۰۱۳ بیش از سال گذشته گزارش شده است. علت این امر، رشد تسهیلات جدید فولادسازی است در حالی که نرخ مصرف فولاد در جهان همچنان در سطح حدود ۸۰ درصد تثبیت شده است. در سال ۲۰۱۳، مازاد ظرفیت تولید فولاد به مهمترین مساله در این بخش تبدیل شده است. تولیدکنندگان پرهزینه با چالشهای زیر مواجه خواهند بود: - افت تقاضا - مازاد ظرفیت تولید - نوسانات مداوم در هزینههای مواد اولیه به هر حال، تعطیلی مداوم ظرفیتهای قدیمی و هزینه بر فولادسازی در کنار رشد تقاضا همزمان با بهبود نرخ مصرف فولاد باید منجر به افزایش سودآوری در بخش فولاد طی سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ شود. احیای ارزشهای پایدار غالب گزارشهای فولاد در سال ۲۰۱۲ در رابطه با مبحث تولید مبتنی بر موارد ذیل بود: - دستیابی به مشتری یا مشتریگرایی - سرعت عملیات تولید - رقابت در هزینه - اعتماد ذینفعان در حالی که موارد فوق جزء اولویتهای فولاد سازان در سال ۲۰۱۳ نیز هست، اما بزرگترین چالش آنها کاهش هزینه و حفظ ارزشهای سرمایهگذاری است. برای دستیابی به این هدف، تولیدکنندگان باید به ارزیابی مسائل ذیل پرداخته و بپذیرند که هر کسبوکار راهحل منحصربهفرد خود را دنبال خواهد کرد. - آیا ارزش پایدار در ادغام عمودی است؟ (ادغام عمودی عبارت است از آمیختگی دو شرکت که تولیدکننده محصولاتی هستند که متعلق به دو مرحله متفاوت از یک فرآیند تولید هستند) - کاهش هزینههای استراتژیک برای بقا و رشد در آینده - ساختار سرمایهگذاری بهینه برای مدلهای کسبوکار آینده آیا ارزش پایدار در ادغام عمودی است؟ در سالهای اخیر، بسیاری از فولادسازان، معادن مواد خام را در زنجیره تامین خود ادغام کردهاند. با این وجود تحلیلها نشان میدهد که با وجود سودی که در کنترل هزینه مواد خام بهدست آمده، اما این موضوع همیشه باعث سودآوری مثبت در ارزش سرمایهگذاریها نشده است. فولادسازان باید ارزیابی انتقادی از ادغام عمودی در فعالیتشان داشته و جایگزینهای مدیریت هزینه مواد اولیه و عرضه از جمله قراردادهای بلندمدت با تامینکنندگان و جابهجایی سایتهای تولید به مکانی نزدیک به تامینکنندگان بالادستی را در نظر بگیرند. کاهش هزینههای استراتژیک در حالی که فعالیتهای مربوط به کاهش هزینهها از سوی شرکتها الزامی است، اما شرکتها نباید از استراتژی کلی شرکت دور شوند که این خود بهطور بالقوه باعث فرسایش و افت بیشتر ارزشهای سازمانی خواهد شد. سازمانها در حال حاضر روشهای مختلفی را برای کاهش هزینههای نقدی عملیاتی بهکار میگیرند که مهمترین آنها عبارتند از: - کاهش حجم تولید در شرکتهای زیان ده بهمنظور تثبیت قیمت فولاد و تنظیم عرضه مازاد در بازار - بازسازی فرآیند تولید - لغو یا کاهش قراردادهای عرضه - سرمایهگذاری بهینه بیشک هدف هر سازمان تخصیص بهینه سرمایه در جهت به حداکثر رساندن بازده سهامداران و دستیابی به کارآمدترین ساختار سرمایهگذاری است. این اصل در فولادسازان بسیار متمرکز است، زیرا کاهش تقاضا و افزایش عرضه در بازارهای داخلی منجر به چالشهای نقدینگی کوتاهمدت میشود که ممکن است تهدیدی برای رتبه اعتباری شرکت و عقود بدهی آن باشد. امروزه مدیریت سرمایه شامل موارد زیر است: - گزینش سهام - افزایش سرمایه - چشمپوشی از داراییهای فرعی * کارشناس گروه صنعتی سدید
ارسال نظر