مصرف فولاد و تقاضا برای آن سریعا رشد کرده و در نتیجه سطح تولید را نیز با خود افزایش می‌دهد. در کنار این پدیده مثبت قیمت‌های فولاد نیز سریعا افزایش می‌یابد. قیمت‌های سنگ‌آهن از ۷۰ دلار به ۲۰۰ دلار و قیمت کک متالورژی نیز از ۳۵۰ دلار به ۵۰۰ دلار در هر تن رسیده است.

قیمت تمام فروآلیاژها افزایش بیش از ۵۰درصد داشته‌اند؛ چون بازار با کمبود سنگ منگنز و کرم و سایر مواد اولیه مواجه شده است. افزایش ناگهانی قیمت‌های مواد اولیه طبیعتا روی قیمت محصولات نهایی تاثیر گذاشته است.

باید خاطرنشان کرد که قیمت‌های تمامی این مواد نیز متاثر از قیمت‌های بازارهای بین‌المللی آن است و سناریوی عرضه و تقاضا داخلی هر کشور یا شرکت فولاد خاصی کنترلی روی آن نخواهد داشت.

دلایل افزایش قیمت‌ها بسیار متعدد است. گفته می‌شود که تقاضای چین رو به افزایش گذاشته است که موجب کمبود محصولات فولادی و در نتیجه بالا رفتن افزایش قیمت مواد اولیه شده است.

همچنین به نظر می‌رسد که رکود در اقتصاد آمریکا نیز به شدت این روند افزوده است.

این گونه مشهور است که خوش بینی غالب از یک سال پیش در این صنعت درخشش خود را از دست داده و جامعه فولاد ترس از این دارد که رکود اقتصادی در آمریکا به زودی ضربه خود را به بازارهای آسیایی بزند.

به هر صورت در حال حاضر این حقیقت وجود دارد که قیمت‌های فولاد از سقف واقعی خود گذشته و صنایع مصرف کننده به تدریج نسبت به گرانی فولاد اعتراضات خود را آغاز کرده‌اند.

فولادسازان باید بدانند که با توجه به قیمت‌های نجومی آنان اکثر پروژه‌ها متوقف شده و از سرعت اجرا و تعداد پروژه‌های زیربنایی نیز کاسته خواهد شد.

آیا به نظر نمی‌رسد که با توجه به شرایطی که پیش خواهد آمد از میزان تقاضا و مصرف فولاد کاسته شود؟

اما اگر قیمت خودرو، تراکتور، یخچال، ماشین رختشویی گران شود. باز هم منحنی تقاضای فولاد روندی صعودی خواهد داشت؟ احتمالا باید گفت افزایش مازاد قیمت فولاد بدون شک عکس‌العمل و آتش متقابلی را از خود نشان خواهد داد.در یک اقتصاد آزاد، دولت‌ها نقش اندکی در چنین شرایطی می‌توانند بازی کنند؛ اما به هر حال هنوز می‌توانند حداقل با شرکت‌های فولادسازی دولتی مذاکره کرده و از آنان بخواهند که ساختار قیمت‌گذاری خود را کنترل کنند.

باید خاطرنشان کرد که اکثر فولادسازی‌های دولتی از یارانه‌های دولتی استفاده می‌کنند؛ یعنی در حقیقت با دادن مواد اولیه ارزان از آنان حمایت می‌شود پس نباید سرنوشت قیمت‌های محصولات این گروه از فولاد سازی‌ها را به تحولات بازار جهانی واگذار کرد که مصرف کننده نهایی تحت فشار قرار گیرد.

منبع: STEEL WORLD