فولادسازان ایرانی در دره مرگ

گروه بورس کالا- آزاده حسینی: تولیدکنندگان بخش‌خصوصی فولاد به طور جدی در معرض خطر ورشکستگی قرار دارند؛ چرا که از یکسو به دلیل کمبود شمش توان تهیه آن را ندارند و از سوی دیگر به دلیل رکود بازار مجبورند برای بقا و حفظ بازار محصولات خود تن به هر قیمتی بدهند.

در این بین تولیدکنندگان تیرآهن بخش‌خصوصی بیشتر در معرض آسیب قرار دارند. از این رو که در مورد تیرآهن تعرفه واردات وجود ندارد و تولید تیرآهن نسبت به تولید میلگرد از هزینه بیشتری برخوردار است.

با وجود آنکه از ابتدای سال‌جاری واردات آهن‌آلات با روند کندتری نسبت به سال گذشته صورت گرفته، اما عرصه همچنان به تولیدکنندگان تنگ‌تر می‌شود؛ چرا که تجار و فعالان بازار دست از خرید و فروش کشیده‌اند و عمده عوامل رکود بازار را پایین آمدن قیمت نفت و انرژی می‌دانند و در انتظار پایین آمدن ارزش دلار برای واردات هستند.

به همین دلیل نرخ محصولات نهایی در بازار روز به روز در حال کاهش است و حضور موجودی‌های انبار نیز در بازار مزید بر علت شده و باعث تسریع در روند کاهش قیمت محصول نهایی شده است، اما نیاز تولیدکنندگان به شمش فولاد و کمبود آن در داخل، باعث شده تا با وجود پایین آمدن نرخ جهانی شمش تا مرز ۸۰۰دلار نرخ این ماده اولیه در ایران هنوز بالای یک‌هزار دلار باشد.

درخصوص وضعیت بازار و مشکلاتی که گریبانگیر تولیدکنندگان شده با جهانبخش شکری، رییس هیات‌مدیره شرکت مجتمع جهان فولاد غرب که از معدود تولیدکنندگان تیرآهن بخش‌خصوصی است، به گفت‌وگو نشستیم.

متن زیر مشروح گفت‌وگو با وی است: وضعیت بازار آهن‌آلات را چگونه می‌بینید؟

طی ماه‌های اخیر وضعیت بازار فولاد دچار نوسان و آشفتگی شده که روز به روز امید تولیدکنندگان را برای بهبود کمتر می‌کند.

در این میان واحدهای نوردی خصوصا تولیدکنندگان تیرآهن به سمت تعطیلی دائم پیش می‌روند و در عوض زمینه واردات فراهم می‌شود.

از چه لحاظ زمینه واردات بیشتر فراهم می‌شود؟

اولا که واردات تیرآهن سال‌‌ها است که بدون تعرفه انجام می‌شود و تجار بدون پرداخت تعرفه واردات اقدام به واردات این محصول کرده و بازار آن را دچار آشفتگی می‌کنند. ناگفته نماند به دلیل شرایط سخت تیرآهن تاکنون کمتر تولیدکننده‌ای به سمت تولید این محصول می‌رفت. تامین نیاز داخل انگیزه‌ای بود که ما را به سمت تولید تیرآهن با وجود شرایط سخت‌تر نسبت به میلگرد سوق داد؛ اما ادامه راه بدون حمایت مقدور نیست.دولت قرار است تسهیلاتی را در اختیار تولیدکنندگان قرار دهد تا بتوانند برای خرید شمش اقدام کنند؛ اما نیاز به شمش در بازار داخل باعث شده تا فروشندگان خارجی نیز سوءاستفاده کرده و شمش را با قیمت‌های بالاتری به ایران بفروشند.

در حالی که نرخ شمش در بورس فلزات لندن برای تحویل خاور دور ۸۴۰ دلار است، نرخ شمش در بازار ایران معادل یک هزار و ۱۵۰ دلار است.

به نظر شما دولت برای حل مشکل تولیدکنندگان چه‌کار باید انجام دهد؟

مسوولان محترم می‌توانند برای حفظ اشتغال مولد، تقویت روحیه تولیدکنندگان و سامان بخشیدن به امر تولید و جلوگیری از رونق دلالی مبادرت به وضع تعرفه برای تیرآهن کرده و با حمایت تولیدکننده از گسترش بیکاری و واردات بی‌رویه جلوگیری کند.

در شرایط فعلی که تولیدکنندگان برای تهیه شمش با مشکل روبه‌رو هستند، مگر تولیدکننده‌ای هست که شمش را با نرخ بالا خریده و محصول را با نرخ پایین بفروشد؟

تولیدکنندگان دولتی به دلیل تولید شمش یا تامین شمش خود با قیمت‌های پایین‌تر از سایر واحدهای دولتی و عرضه محصولاتشان با نرخ‌های پایین‌تر در بورس کالا توان رقابت از بخش‌خصوصی را گرفته‌اند و در عوض راه را برای رونق محصولات وارداتی بی‌کیفیت که این روزها در بازار به وفور یافت می‌شود، باز کرده‌اند و از این رو باعث شده‌اند تا تصمیم‌گیران کشور متوجه اهمیت موضوع و لزوم توجه به آن نشوند.