مرکز خدمات فولاد- به دلیل افزایش قیمت مواد اولیه، میزان فولاد تولید شده در ماه‌های اخیر نیز به شدت بالا رفته، این امر صنایع پایین‌دستی را با مشکل روبه‌رو کرده است. چون در بسیاری موارد قیمت تمام شده آن‌ها بیشتر از قیمت فروش محصولات نهایی‌شان است و یا افزایش قیمت محصول نهایی از قدرت خرید مشتریان آن‌ها بیشتر است. از سوی دیگر افزایش قیمت فولاد همراه با بالا رفتن قیمت دیگر مصالح ساختمانی بوده است. در نتیجه طرح‌های زیادی توجیه اقتصادی خود را از دست داده‌اند. برخی از آن‌ها نیز متوقف شده‌اند. بسیاری از کشورهای پیشرفته شروع به بررسی یا اجرای سیاست‌هایی کرده‌اند که بتوانند افزایش قیمت فولاد را مهار کنند. در کره جنوبی، دولت سطح مشخصی را برای موجودی قراضه و میلگرد در نظر گرفته است. اگر کارخانه‌ها یا تجار موجودی را بیشتر از حد تعیین شده نگه‌داری کنند جریمه خواهند شد. از سوی دیگر دولت این کشور حقوق گمرکی واردات فرو سیلیس را که ماده اصلی ذوب فولاد است، حذف کرده است. این امر باعث افزایش شانس چین برای صادرات فروسیلیس به کره شده است. دولت ویتنام نیز سیاست‌های خاص خود را اجرا کرده است. از یک طرف از کارخانجات داخلی برای افزایش تولید حمایت کرده و به نوعی آن‌ها را تحت فشار قرار داده است و از سوی دیگر صادرات غیرقانونی سنگ‌آهن را محدود کرده است. وزارت بازرگانی این کشور نیز بازرسی در مورد تجارت فولاد را توسعه داده است. در هندوستان دولت تقاضا را به دقت تحت کنترل گرفته است. امسال قیمت‌ها در این کشور ۲۴‌درصد رشد یافته و به همین دلیل دولت قیمت فولاد را به شدت زیر نظر دارد. قیمت‌های فروش نباید تفاوت زیادی با قیمت تولید داشته باشند. در واقع سود تولیدکنندگان محدود شده است. دولت با توافق کارخانجات تولیدی قیمت‌ها را تا سه ماه ثابت کرده است و از سوی دیگر بر نحوه عمل تجار به دقت نظارت می‌کند تا آن‌ها گران فروشی نکنند. افزایش قیمت فولاد به صنعت ساختمان‌سازی تایوان نیز صدمه زده است. شرکت‌های ساختمانی از دولت این کشور درخواست کرده‌اند تا صادرات میلگرد و بیلت را متوقف کند. دولت این کشور از ماه فوریه از صادرات این دو کالا جلوگیری کرده است. مشکل افزایش قیمت فولاد به توسعه زیرساخت‌های اقتصادی و ساختمان‌سازی در کشورهای خاورمیانه شدیدا لطمه زده است. دولت امارات کلیه عوارض وارداتی فولاد را حذف کرده است. در اردن قیمت آهن‌آلات در مقایسه با سال ۲۰۰۷ حدودا ۶۳درصد افزایش داشته است. دولت اردن عوارض وارداتی را کاهش داده است و از سوی دیگر زنجیره واردات، تولید و فروش توسط دولت کنترل می‌شود تا فولاد تولید شده انبار نشود و به بازار عرضه شود. اما در کل، کشورهای در حال توسعه به دلیل ظرفیت‌های خالی در سیستم‌های مالی شان بهتر می‌توانند سیاست کنترل قیمت‌ها را دنبال کنند. اما برای کشورهای پیشرفته به‌خصوص اروپا و آمریکا، دولت‌ها توانایی زیادی برای کنترل قیمت‌ها ندارند. واقعیت این است که کشورهای در حال توسعه بیشترین تقاضای فولاد را به خود اختصاص داده‌اند. توسعه زیرساخت‌های اقتصادی در این کشورها تقاضای جهانی فولاد را بالا برده است. از سوی دیگر افزایش قیمت مواد اولیه به‌خصوص سنگ‌آهن و کک هزینه تولید را بالا برده است. در نتیجه مصرف‌کننده نهایی باید پول بیشتری را برای خرید فولاد بپردازد؛ اما این سیکل نمی‌تواند همچنان ادامه داشته باشد و در نهایت به شکست قیمت‌ها منتهی خواهد شد. چون از قدرت خرید مصرف کنندگان خارج می‌شود.