گروه بورس فلزات- رضا زائر حیدری: پارلمان اوکراین پس از مدت‌ها فراز و نشیب بالاخره با کاهش تدریجی عوارض صادراتی آهن قراضه موافقت کرد. در حال حاضر از صدور هر تن آهن قراضه ۳۰یورو مالیات مستقیم اخذ می‌شود که بر اساس مصوبه پارلمان، با پیوستن این کشور به سازمان تجارت جهانی، این رقم طی شش سال به تدریج به ۱۰یورو کاهش خواهد یافت که‌این موضوع باعث خرید آسان‌تر آهن‌قراضه از اوکراین می‌شود. در شرایط فعلی نیز تنها به دلیل الزامی که از سوی سازمان تجارت جهانی اعمال شد با کاهش تدریجی تعرفه طی مدت زمان نسبتا زیاد و تنها پس از عضویت کامل در این سازمان موافقت شد.اوکراین طبق زمانبندی مشخص گام‌به‌گام و به طور تدریجی عوارض صادرات قراضه را کاهش می‌دهد، میزان فعلی عوارض صادرات آهن قراضه از کشور اوکراین ۳۰ یورو در هر تن، یک سال پس از الحاق کامل به سازمان تجارت جهانی این رقم به ۱۸یورو در هر تن می‌رسد.

پنج سال پس از الحاق، ۱۲یورو در هر تن و شش سال پس از الحاق به ۱۰یورو در هر تن کاهش می‌یابد.

ترکیه مهم‌ترین وارد‌کننده قراضه از کشور اوکراین است چرا که بخش مهمی از صنایع فولاد این کشور از قراضه به‌عنوان ماده اولیه فرآیند تولید محصولات میانی استفاده می‌کنند. از دیگر وارد‌کنندگان مهم قراضه از این کشور می‌توان مصر و مولداوی را نام برد. قبل از سال ۲۰۰۳ به دلیل روند عظیم نوسازی اقتصادی، اوکراین یکی از منابع تامین‌کننده‌این ماده اولیه در منطقه شناخته می‌شد اما در این سال به دلیل افزایش حجم تولید داخلی فولاد از یک سو روند رو به رشد خروج قراضه از مرزهای این کشور از سوی دیگر، پارلمان اوکراین معادل ۳۰ یورو عوارض مستقیم برای صدور هر تن قراضه وضع کرد که تقریبا برابر با ۳۰درصد ارزش هر تن از این کالا است. کمیته صنعت این پارلمان بر این باور است که صدور آزاد قراضه به بهبود وضعیت رقبای این کشور در حاشیه دریای سیاه به خصوص ترکیه می‌انجامد و تنها در ازای الحاق کامل به سازمان تجارت جهانی با کاهش این عوارض موافقت نمود. با مقایسه وضعیت صدور قراضه در کشورهای دارای صنایع فولاد مانند مانند چین و شش کشور سی آی اس با وضعیت صدور این محصول از ایران به‌این واقعیت پی می‌بریم که متاسفانه در ایران به خطرات دو گانه ناشی از صدور بی رویه مواد اولیه تولید فولاد از جمله آهن قراضه دقت لازم مبذول نشده است. صادرات مواد اولیه با تعرفه صفر و حتی با اعطای مشوق‌های ویژه صادراتی، نه تنها موجب کاهش توان تولید‌کنندگان داخلی می‌شود. بلکه موجب تقویت روز افزون رقبای خارجی ما و افزایش حضور آنان در بازار های جهانی، منطقه‌ای و حتی بازار داخلی ایران خواهد شد.