وحشت از فولاد ارزان چینی در بازارهای آسیا

گروه بورس فلزات - در حال حاضر این وحشت وجود دارد که سیل محصولات ارزان فولاد چینی می‌تواند قیمت‌های فولاد را در بازارهای آسیا و ژاپن تحت فشار قرار داده و از سود فولادسازان در این منطقه کاسته شود. مقابله آمریکاییان با واردات فولاد ارزان از چین این نگرانی را شدت بخشیده است اما برخی از تحلیلگران نیز معتقدند که چین توانسته است با ارتقای کیفی محصولات خود رقیبی واقعی برای ژاپن و کره‌جنوبی شود. صادرات شدید چین به آمریکا تاکنون حجم مازاد تجاری سنگینی را در عرضه فولاد داخلی آن جذب کرده است. اما افزایش تولید در اروپا، رکود در آمریکا و تقاضای بخش ساختمانی و هزینه سنگین تحمیلی بر کارخانه‌های فولادسازی چین می‌تواند کل تصویر را دگرگون کند.

اگر واشنگتن تعرفه‌های ضددامپینگ خود را بر روی فولاد چین اعمال کرده و یا واردات از چین را تحریم کند، این وضع موجب افزایش صادرات چینی‌ها به آسیای جنوب شرقی و اشباع خود بازارهای داخلی این کشور می‌شود و در نتیجه قیمت‌های بازار در منطقه پایین خواهد کشید.

در حال حاضر سهام فولادسازان عمده ژاپنی مانند شرکت نیپون استیل، شرکت JFE، کوبه‌استیل و سومیتومو و پوسکو در مقابل افت قیمت‌ها و اقدامات احتمالی آمریکا ضد دامپینگ بر علیه واردات از چین واکنشی از خود نشان نداده‌‌اند.

دلیل آن این است که عمدتا چین محصولات غیرکیفی یامعمولی مانند فولادهای ساختمانی تولید می‌کند، حال آنکه ۸۵درصد از تولیدات محصولات شرکت‌‌های ژاپنی محصولات کیفی است که در صنایع خودروسازی، کشتی‌سازی و صنایع الکترونیک را در بر دارد.

تولیدکنندگان تجهیزات الکترونیکی که در چین تولید می‌کنند ولی در ژاپن تولیدات آنان مصرف می‌شود، می‌توانند به تدریج خریدهای خود را از کارخانه‌ای داخلی چین انجام دهند. چین که بزرگ‌ترین کشور تولیدکننده فولاد در جهان است، احتمالا امسال برای اولین بار صادرکننده صرف فولاد خواهد بود و تخمین زده می‌شود که در سال ۲۰۰۶ حدود ۱۱۷میلیون تن افزایش تولید داشته باشد که بیش از کل تولید سالانه ژاپن یا آمریکا است.

ماه گذشته انجمن آهن و فولاد آمریکا واشنگتن را ترغیب نمود که قوانین توقف واردات محصولات فولادی از چین را اعمال نماید، چون آنان معتقدند که دولت چین به فولادسازان خود یارانه می‌دهد و قیمت‌های آنان ناعادلانه شده است.

چین می‌خواهد ۵۲/۴میلیون تن محصولات فولادی را امسال به بازار آمریکا صادر کند که تقریبا دوبرابر سال ۲۰۰۵ است.دولت چین نیز برای آرام کردن فولادسازان آمریکایی ماه گذشته اعلام نمود که تخفیف مالیات بر صادرات خود را از ۱۱ به ۸ درصد تنزل می‌دهد. اما تاثیرات آن بر روی صادرکنندگان چینی محدود بوده است.

فولادسازان چینی خصوصا فولادسازان عمده آن مانند آنشان، بائواستیل و ووهان همچنان به رشد صادرات خود خواهند افزود.

فولادسازان ژاپنی همواره از افزایش مستمر قیمت‌های صادراتی ورق گرم (امسال یکی از عمده‌ترین صادرات فولادسازان این کشور بوده است) خود بهره‌مند شده‌اند. در سه ماه اول، دوم و سوم قیمت ورق گرم ژاپن به ترتیب ۴۲۰، ۴۵۰ و ۵۶۰دلار در هر تن بوده است. تمامی فولادسازان عده ژاپنی در ماه‌های آوریل-ژوئن ۲۰۰۶ بیش از انتظارشان سود به دست آورده‌اند.

اما شرکت‌های تجاری ژاپنی در حال حاضر معتقدند که قیمت‌های آنان در این فصل به ۵۳۰‌دلار در هر تن کاهش پیدا کرده و اوایل سال‌ آینده به ۵۰۰-۴۵۰‌دلار در هر تن نیز خواهد رسید، چون نگران صادرات چین به بازارهای آسیایی هستند.

بعضی از آنان حتی معتقدند سال آینده قیمت به ۴۰۰‌دلار در هر تن نیز تنزل پیدا خواهد کرد و این در صورتی است که آمریکا اقدامات خود را برعلیه صادرات چین به این کشور آغاز نماید.

هر چه بیشتر این دیدگاه بدبینانه‌ در بین ناظران کارشناسان و تجار قوت می‌گیرد، چون معتقدند که تولید فولاد چین بسیار بالا است و سریعا نیز ظرفیت‌های خود را توسعه می‌دهد و در نتیجه هیچ کشوری خصوصا ژاپن و کره نمی‌توانند از عواقب نامطلوب آن بگریزند.

تولید فولاد خام چین در سال ۲۰۰۵ با ۲۵درصد افزایش به ۳۵۰میلیون تن رسید که بیش از سه برابر، ۱۱۰میلیون تن تولید فولاد ژاپن است.

برنامه و طرح‌های چین نشان می‌دهد که این کشور تا سال ۲۰۱۰ حدود ۶۰۰میلیون تن تولید خواهد داشت.

صادرات محصولات فولادی آن با افزایش سنگین ۸۱ درصدی نسبت به ۹ ماه اول سال گذشته به ۲۹میلیون تن رسید.

صادرات سالانه می‌تواند به بیش از ۳۶میلیون تن برسد که تقریبا برابر با تولید سالانه هند است.

تحلیلگران چینی می‌گویند احتمال می‌رود که در سال ۲۰۰۶ و اوایل ۲۰۰۷ قیمت‌ها تا حد اندکی کاهش پیدا کند چون به دلیل رشد اقتصادی چین هر نوع افزایش عرضه‌ای جذب بازار داخلی خواهد شد.

قیمت‌های فولاد در سه ماه سوم امسال به اوج خود رسید و احتمال کاهش قیمت‌ها در سه ماه چهارم وجود دارد اما شاید تا پایان سال ثابت بماند.