گروه بورس فلزات- علی غفوری- تقاضای جهانی فولاد تا سال ۲۰۱۵ با نرخ ۱/۳درصدی به رشد خود ادامه خواهد داد حال آنکه پیش‌بینی نشریه WSD (ورلد استیل داینامیک) نسبت به پیش‌بینی انستیتو بین‌الملل آهن و فولاد که آن را ۶/۴درصد تخمین زده است بسیار پایین‌تر است. قطعا در سال‌های آینده اتفاقات مهمی در صنعت فولاد جهان رخ خواهد داد. - تولیدکنندگان صنعتی فولادهای خود از بازارهای جهانی تهیه خواهند کرد.

- کیفیت محصولات سریعا بهبود خواهد یافت.

- هزینه فولادسازی‌ها کاهش یافته و افزایش قیمت‌ها کنترل خواهند شد

- ادغام و خرید با سرعت بیشتری صورت پذیرفته و چین نیز به این روند خواهد پیوست

- پیشرفت فناوری مانند Hismelt و تولید پیوسته تسمه (ESP) و غیره به رشد خود ادامه خواهد داد

- هزینه یا قیمت تجهیزات فولادسازی‌ها کاهش خواهد یافت چون چینی‌ها توان مهندسی و طراحی خود را به جهان صادر خواهند کرد

- دیگر همانند گذشته مانند سال‌های ۱۹۹۵، ۱۹۹۸ و ۲۰۰۱ که بازار یا قیمت فولاد با مرگ حلزونی دست به گریبان بود، صنعت فولاد کمتر با آن مواجه خواهد شد

- میزان عرضه مواد اولیه فلزی مانند قراضه،‌ آهن اسفنجی، چون به دلیل رشد آهسته‌تر ذخایر قراضه کهنه در جهان، اندک خواهد بود

- حجم معاملات سلف فولاد در آینده رو به افزایش خواهد گذاشت

- تحولات و وقایع مخرب کمتری مانند کاهش ارزش برابری دلار توسط نیکسون Nixon Devaluation سقوط یا فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق، بحران ۹۸/۱۹۹۷ آسیا رخ خواهد داد

- افزایش صادرات چین دیگر تهدیدی نخواهد بود چون دولت چین محدودیت‌های کنترلی صادراتی را بر آن اعمال خواهد کرد

- صنعت جهانی فولاد عصر سوددهی در پیشرو خواهد داشت

برخی از این پیش‌بینی‌ها مانند بهبود سریع کیفیت و پیشرفت فناوری دارای یک بخش ذهنی است که ارزیابی دقیق را پیچیده می‌کند مانند گسترده‌تر شدن تامین منابع محصولات فولادی از بازارهای جهانی چون به احتمال قوی با منافع فولادسازان ملی یا کشورهایی که بیشترین صنایع فولادسازی آنان متعلق به دولت است در تقابل خواهد بود.

صنعت بزرگتر بهتر است

سهم ارسلورمیتال در تولید جهانی فولاد فقط ۱۰درصد است و شرکت‌های فولادسازی هنوز کوچک و پراکنده هستند.

در بازار چدن سه تولیدکننده ۷۰درصد تجارت جهانی آن را به خود اختصاص داد. هرچه صنعت یا شرکت بزرگ‌تر باشد مزیت‌هایی را به همراه خواهد داشت که یکی از مزیت‌های صنایع متمرکز قدرت کنترل بازار یا قیمت‌ها از طریق کنترل حجم تولیدات است.

مزیت دیگر دستیابی کمتر به بازارهای مالی، انعطاف‌پذیری حجم تولید در واکنش به تغییر تقاضا، کاهش کمتر سود قرار در یک منطقه و برای شرکت‌هایی که دارای انواع محصولات مختلف هستند، احتمال اینکه فقط بعضی از محصولات آنها تحت تاثیر یک رکود اقتصادی قرار گیرد وجود خواهد داشت.

شکی نیست که شرکت‌های بزرگ دستیابی بهتری به بازارهای سرمایه داشته و اگر تعداد آنان بالا باشد و در چندین قاره فعالیت داشته باشند از انعطاف‌پذیری بیشتری در بازارهای ناپایدار برخوردار خواهند بود و درآمدهای ثابت‌تری خواهند داشت و اگر یک شرکت بتواند یک یا چند کشور خود را طی رکود بازار متوقف کند نسبت به رقبای کوچک‌تر خود در منطقه مزیت بیشتری دارد. تحت شرایط کنونی هرچه که قدرت ادغام یا تمرکز کارخانه‌های فولادسازی بیشتر باشد قدرت قیمت‌گذاری آن در منطقه بیشتر خواهد شد.

مزیت یا نقطه قوت در مکانیسم ادغام این است که قدرت یا توان کنترل حجمی تولید بالا رفته و خود را با تغییرات تقاضا و نیاز به محصول یا محصولات خاصی در بازار منطبق می‌کند.

بهره‌برداری در چندین قاره نمی‌تواند تاثیر مثبتی روی عملکرد یک شرکت عظیم در یک منطقه خاصی بگذارند.

در چنین سناریوی سه یا چهار شرکت بزرگ می‌توانند سهم غالبی در تمام شرکت‌های عمده فولادسازی از جمله شرکت‌هایی که حجم بالایی از صادرات فولاد دارند داشته باشند.

تعدیل کردن کل تولید چنین شرکت‌های عظیمی با نوسانات جهانی تقاضای فولاد بسیار آسان‌تر است چون می‌توان در تمامی مناطق مهم و بازارهای صادراتی قیمت‌های ثابت و یکنواختی را اعمال کرده نه تنها چنین شرایطی مانع افت جهانی قیمت‌های فولاد می‌شود بلکه می‌تواند مشکلات کنونی از جمله مسائلی را که واردات در بعضی از کشورها ایجاد می‌کند مرتفع کرد برای توضیح بیشتر در این خصوص می‌توان به صادرات ارزان فولاد چین به کشورهای صنعتی مانند اروپا و آمریکا اشاره کرد.

برای دستیابی به چنین نفوذی در قیمت‌های جهانی فولاد خصوصا قیمت‌های جهانی تجارت فولاد نیاز به ادغام در این صنعت در مقیاس بسیار بالا داریم و حتی شرکتی در حد ارسلورمیتال کنونی نیز پاسخگو نخواهد بود چون هنوز دستیابی به صنایع عظیم فولاد کشورهایی چون چین و ژاپن و چندین کشور برای شرکت‌های بین‌المللی میسر نشده است.

به زمان زیادی به ادغام یا تمرکز در صنعت فولاد مانند مدل سنگ‌آهن نیاز داریم. درخصوص کشور مانند چین باید اشاره کرد که به سرعت در جهت تولید محصولات کیفی فولاد گام برمی‌دارد که پاسخگوی نیازهای منطقه‌ای یا استانی بوده و به همین دلیل دولت مرکزی نمی‌تواند به آسانی واحدهای فولادسازی این کشور را به سمت ادغام و یکپارچه‌شدن بکشاند چون دولت‌های ایالتی با آن مخالفند و درنتیجه هنوز مساله ادغام شرکت‌های فولادسازی چین دور از دسترس است.