جزییات پیشنهاد بخش خصوصی به دولت درباره بازار آهن
پیشنهاد بخش خصوصی به وزارت صنایع و معادن برای کنترل بازار آهن
جزییات طرح پیشنهادی بخش خصوصی برای ساماندهی بازار آهن
گروه بورس فلزات انجمن- تولیدکنندگان فولاد به نمایندگی از بخش خصوصی طرح پیشنهادی خود را برای کنترل بازار آهن به وزارت صنایع و معادن ارائه داد.
در این گزارش آمده است که مهمترین راه برون رفت از مشکلات موجود این صنعت و جلوگیری از افزایش بی‌رویه قیمت‌ها، تامین اعتبار برای واردات شمش بصورت متمرکز و با مدیریت واحد است، امری که در انجام آن تاخیر نیز شده و در صورت ادامه این روند شرایط نامناسب سال 85 در بازار آهن‌آلات تکرار خواهد شد.
انجمن تولیدکنندگان فولاد در این گزارش به وضعیت تولید محصولات نهایی فولاد در کشور پرداخته و پیشنهادهای خود را در خصوص تنظیم بازار ارائه کرده است که جزئیات آن در پی می‌آید:
تیرآهن
حداقل ظرفیت تولید تیرآهن کشور۱/۸میلیون تن است(۵/۱میلیون تن ذوبآهن اصفهان و ۳۰۰هزار تن گروه ملی صنعتی فولاد ایران در اهواز) و حداکثر نیاز کشور به این کالا نزدیک به ۲میلیون تن است. به منظور کاهش اثرات منفی کمبود، میزان ۱۰درصد عرضه بیشتر نسبت به تقاضا پیشنهاد می‌شود.
1 - نظر به اینکه مصرف کننده عمده تیرآهن پروژه‌های متعددی است که مستقیما توسط دستگاه‌های دولتی و یا پیمانکاران آنها انجام می‌شود، از طریق تغییر الگوی مصرف و اعلام عمومی آن در رسانه‌های جمعی، مصرف تیرآهن در کشور کاهش یابد، این اقدام مهم علاوه بر تاثیرات اقتصادی، اثرات مهم روانی نیز در کاهش و تعدیل قیمت تیرآهن دارد. همچنین دستگاه‌های دولتی به جای خرید یک جا خرید ماهانه را در برنامه قرار دهند. مخصوصا در ماهای اول سال از خرید کالایی که مصرف ندارند جدا خودداری کنند.
۲ - ذوبآهن اصفهان در برنامه تولید شمش خود ابتدا تامین نیاز خطوط تولید تیرآهن خود را برنامه‌ریزی و برای کمبود تولید میلگرد از شمش تولیدی فولاد خوزستان و یا شمش وارداتی استفاده کند. به علاوه فولاد خوزستان نیز ملزم به تامین شمش مورد نیاز تیرآهن تولیدی ذوبآهن اصفهان و گروه ملی شود.
تولید و مصرف تیرآهن و به تبع آن شمش (بلوم200یا 250)در جهان با محدودیت عرضه مواجه است. ذوبآهن اصفهان برای تولید حداقل 300هزار تن و گروه ملی نیز برای تولید 100هزار تن تیرآهن با بخش‌خصوصی به صورت کارمزدی وارد معامله شود.
۳ - واردات شمش از خارج برای تولید تیرآهن نیز دارای مشکلاتی است که به آن اشاره خواهد شد.
میلگرد
همچنین افزون بر ۲۰ کارخانه نوردی، بخش خصوصی امکان تولید ۴میلیون تن انواع مقاطع طویل به ویژه میلگرد را دارا هستند.
این کارخانه‌ها به دلیل نوپا بودن و پشت سر گذاشتن بحران سال 84 و در رهن بانک بودن عمده آنها اعتبار واردات مواد اولیه از خارج را ندارند به همین دلیل در سال85 حداکثر 25درصد ظرفیت این کارخانه‌ها مورد استفاده قرار گرفت.
برای تعدیل قیمت میلگرد پیشنهاد می‌شود.
1 - دولت عملا تسهیلات مورد نیاز واردات شمش را برای کارخانه‌ها تامین کند.
چنانچه این واردات به صورت متمرکز و با مدیریت واحد صورت پذیرد می‌تواند با قیمت بسیار مناسب‌تری خریداری شود.
این انجمن و تعاونی تازه تشکیل وابسته می‌تواند مسوولیت این امر مهم را به شرط تامین تسهیلات و اعتبارات لازم بپذیرد.
۲ - اعتبار طرح‌های عمرانی که مصرف عمده فولاد را دارند به صورت قانونی به سمت واردات شمش و تحویل آن به کارخانه‌ها سوق داده شود.
3 - عدم ارائه تقاضای خرید یکجای آهن‌آلات مورد نیاز پروژه‌های دولتی به ویژه در تابستان و خرید ماهیانه و مستمر آن نسبت به میزان مصرف در طول سال.
ورق
در تولید ورق علاوه بر کارخانه‌های فولاد مبارکه، فولاد کاویان و نورد و لوله اهواز کارخانه‌های فولاد گیلان، فولاد پارس و... با مجموع ظرفیت افزون بر 8/1 میلیون تن در بخش‌خصوصی فعال هستند به علاوه ظرفیت ورق گرم و سرد فولاد مبارکه هر ساله رو به افزایش بوده به طوری که در سال‌جاری فقط 270درصد بر حجم تولید ورق سرد آن شرکت افزوده شده است.
مهمترین پیشنهاد این انجمن تسهیل واردات اسلب و افزایش حداقل ۵درصد تعرفه واردات ورق سرد و حفظ تعرفه موجود دیگر ورق‌ها است.
شمش
ملاحظه می‌شود به موازات افزایش ظرفیت کارخانه‌های نوردی به ویژه میلگرد و افزایش واردات شمش، از واردات محصول مخصوصا میلگرد به میزان بسیار چشمگیری کاسته شده است.
افزایش سریع تعداد و ظرفیت کارخانه‌های نوردی بخش‌خصوصی و کارخانه‌های دولتی و عقب ماندن کشور در طول برنامه سوم برای تولید فولاد خام به میزان 5میلیون تن باعث مواجه شدن صنعت کشور با مشکل بسیار جدی تامین مواداولیه از یک سو و وابسته شدن صنعت فولاد به قیمت‌های جهانی شده است. به علاوه در رهن بودن کارخانه‌ها به دلیل بدهی کلان مرحله احداث به بانک‌ها و نداشتن اعتبار لازم برای واردات شمش باعث تشدید وخامت اوضاع شده است.
pic۱
ارسال نظر