شرکت‌هایی که تحت نظارت و زیرمجموعه یک شرکت مادر یا هلدینگ هستند به عنوان شرکت‌هایی مطرح‌اند که می‌توان گفت استقلال چندانی در تدوین و برآورد پارامترهای اثرگذار بر سودآوری خود همچون قیمت ارز، نرخ‌های فروش یا نرخ خوراک مصرفی خود ندارند. حسابرس ارشد سازمان حسابرسی در گفت‌وگو با بورس نیوز عنوان کرد: همین امر موجب می‌شود تا اطلاعات مالی و برآوردهای آنها از سودآوری شرکت‌ها به طور مداوم متغیر باشد. مضاف برآنکه در این بین اثر بی ثباتی سیاست‌های اقتصادی در کشور را نیز نباید نادیده گرفت. وی در بیان عدم ثبات پارامترهای اصلی در اقتصاد ایران گفت: واقعیت امر این است که وقتی روند حرکتی نرخ ارز به طور مداوم در حال تغییر است، نمی‌توان انتظار ثبات در متغیرهایی همچون نرخ‌های فروش یا نرخ خوراک، که به طور مستقیم از قیمت ارز اثر می‌گیرند داشت. وی اضافه کرد: در چنین شرایطی این امر طبیعی است که برآوردهای انجام شده به راحتی دستخوش تغییر شده و قابلیت اتکاپذیر بودن آنها کاهش یابد، اما آنچه در خصوص برخی شرکت‌ها اهمیت می‌یابد بورسی شدن آنها است. زیرا زمانی که سهام شرکت‌ها به دست سهامداران خرد می‌افتد به طور قطع بار مسوولیتی حفظ سرمایه این گروه به عهده شرکت‌های مذکور است. این مقام مسوول با اشاره به راهکارهای مناسب برای جلوگیری از کاهش نوسانات و وارد شدن زیان به سهامداران چنین شرکت‌هایی عنوان کرد: یکی از راهکارهای مناسب بر جلوگیری از نوسانات شدید در اطلاعات مالی شرکت‌هایی که به طور کامل مستقل نیستند، این است که مجموعه مذکور به همراه شرکت مادر و یا هلدینگ خود در فرآیند خصوصی‌سازی و واگذاری قرار گیرد. چراکه در غیر این صورت سیاست گذاری‌های شرکت مادر بدون توجه به بورسی بودن زیرمجموعه‌های خود صورت می‌پذیرد و این امر موجب بروز مشکلات متعدد می‌شود. این حسابرس ارشد سازمان حسابرسی در خاتمه پیرامون حیطه مسوولیت جامعه حسابرسان نیز گفت: حسابرس یک شرکت تنها موظف است براساس اطلاعات موجود نظر خود را بیان کند و در نهایت موارد مبهم در گزارش‌های مالی آن را گوشزد کند، اما در خصوص تغییرات لحظه‌ای اطلاعات مالی هیچ گونه مسوولیتی نخواهند داشت.