در گفت‌وگو با رییس امور مجامع شرکت تشریح شد
اقدامات شرکت گاز برای ورود به بورس
گروه بورس- اصل۴۴ قانون اساسی، اقتصاد کشور را به سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی تقسیم کرده که سیاست‌های آن برای خصوصی‌سازی دستگاه‌های سود ده چند سالی است مورد توجه دولتمردان جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته است. در همین راستا تاکنون سهام شرکت‌های بزرگی نظیر فولاد و مخابرات و چند بانک از طریق بورس عرضه شده است و در آینده نزدیک شاهد عرضه بخشی از سهام شرکت ملی گاز ایران به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های دنیا از طریق بورس اوراق بهادار خواهیم بود. در همین راستا برای بررسی آخرین وضعیت واگذاری شرکت ملی گاز ایران، گفت وگویی با مهندس ابراهیم رییسی- رییس امور مجامع شرکت ملی گاز ایران و نایب رییس ستاد اصل۴۴ قانون اساسی در شرکت ملی گاز ایران- انجام داده‌ایم که در ادامه می‌آید.
آخرین خبر از مجامع عمومی شرکت ملی گاز چیست؟ این مجامع چه زمانی برگزار شد؟
اولین مجمعی که شرکت‌های تابعه شرکت ملی گاز داشتند، تیرماه سال جاری در خصوص بررسی عملکرد و صورت‌های مالی سال ۸۷ تحت عنوان مجمع عمومی عادی سالانه برگزار شد. این مجمع به بررسی صورت‌های مالی شرکت‌ها، قرائت گزارش بازرس و حسابرس پرداخت و همچنین روزنامه کثیرالانتشار انتخاب شد و در نهایت مجمع تصمیمات لازم را اتخاذ و تکالیفی را در نظر گرفت که شرکت‌ها موظف هستند این تکالیف را پیگیری و انجام دهند.
مجامع عمومی شرکت ملی گاز چند وقت یک بار تشکیل می‌شود؟
اصولا شرکت ملی گاز ایران در سال یک مجمع عمومی عادی سالانه دارد و در طی سال، مجمع عمومی فوق‌العاده و همچنین مجمع عمومی عادی به طور فوق‌العاده بر حسب نیاز و مورد تشکیل جلسه می‌دهند که در ارتباط با مسائل مربوط به تغییر اساسنامه، افزایش سرمایه، تغییر اعضای هیات مدیره و کلیه اموری که نیاز به مصوبات مجمع عمومی دارد، تشکیل می‌شوند.
برنامه‌های شرکت ملی گاز برای پیاده‌سازی سیاست‌های اصل۴۴ و واگذاری شرکت‌ها چیست؟
در خصوص بحث واگذاری‌ها باید عرض کنم که این موضوع در ابتدای برنامه چهارم توسعه و مشخصا از اوائل سال ۸۴ در دولت نهم به صورت جدی و حداکثری آغاز شد. زمانی که سازمان خصوصی‌سازی موضوع را مطرح کرد، ما اطلاعات مالی، حقوقی و شناسنامه‌ای شرکت‌ها را تهیه و به آن سازمان ارائه کردیم و مدل‌های مختلفی را برای واگذاری مطرح کردیم و سپس شرکت‌های قابل واگذاری را اولویت بندی و از طریق ستاد مرکزی که در وزارت نفت تشکیل شده است، موضوعات را جمع‌بندی کردیم که بر این اساس مقرر شد در مرحله اول
۵ شرکت شامل ۴ شرکت گاز استانی و یک شرکت پالایش گاز واگذار شوند که این ۵ شرکت عبارتند از شرکت پالایش گاز بید بلند و شرکت‌های گاز استان همدان، سمنان، زنجان و چهارمحال وبختیاری که واگذاری این شرکت‌ها در سال ۸۶ به تصویب رسید. طبق برنامه‌ریزی قبلی، قراربود این شرکت‌ها از طریق بورس و نهایتا اگر امکان‌پذیر نبود از طریق مزایده واگذار شوند ولی بعد از مدت‌ها کارهای آماده‌سازی انجام و وکالتنامه‌ها به سازمان خصوصی‌سازی ارائه شد ولی با بررسی‌های انجام شده هیات مالی واگذاری تصمیم گرفت ۴۹درصد از سهام شرکت گاز استان همدان و ۴۱درصد از سهام شرکت پالایش گاز بید بلند را بابت
رد دیون دولت به سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح واگذار کند. این موضوع به شرکت ملی گاز ابلاغ شد و ما کارهای اولیه را در این خصوص انجام دادیم و نمایندگان سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح از تاسیسات دیدن کردند واین مهم به انجام رسید و دفاتر نقل و انتقال سهام توسط نمایندگان سازمان یاد شده امضا شد. مجموع سهام دو شرکت فوق درحدود ۵/۲درصد از کل سهام شرکت ملی گاز ایران را تشکیل می‌دهد.
واگذاری به عدالت
چند‌درصد از سهام شرکت ملی گاز از طریق سهام عدالت واگذار می‌شود؟
براساس آخرین مصوبات هیات محترم وزیران در ارتباط با واگذاری شرکت ملی گاز، تصمیم گرفته شد که ۴۰درصد از سهام شرکت ملی گاز بابت سهام عدالت واگذار شود. خوشبختانه شرکت ملی گاز در طبقه‌بندی شرکت‌های قابل واگذاری از طریق سهام عدالت جزو شرکت‌های گروه ۲ محسوب می‌شود. شرکت‌های گروه ۲، به این صورت واگذار می‌شوند که ۸۰درصد شرکت واگذار و ۲۰درصد آن در مالکیت دولت باقی می‌ماند. بنابراین با روندی که وجود دارد، ۴۰درصد از سهام شرکت ملی گاز ایران به صورت هلدینگ به سهام عدالت و حدود ۳۸درصد در بورس واگذار می‌شود و ۲۰درصد هم در اختیار دولت باقی می‌ماند.
با توجه به موضوعی که شما مطرح کردید، چه بخش‌هایی از شرکت ملی گاز ایران واگذار و کدام بخش‌ها در اختیار دولت باقی خواهد ماند؟
واگذاری این بخش‌ها به دو روش امکان پذیر است، اول اینکه کل شرکت‌ها که شامل ۴۴ شرکت می‌شوند را در نظر بگیرند و ۲۰درصد از تعداد کل این شرکت‌ها که شامل ۸ یا ۹ شرکت می‌شود را بر حسب سرمایه نگه دارند و مابقی را به صورت خرد واگذار کنند. نگاه دوم این است که هلدینگ را در نظر بگیرند و سهام آن را واگذار کنند. به نظر می‌رسد که روش دوم، نسبت به نگاه اول برتری داشته باشد. نهایتا در جلساتی که با سازمان خصوصی‌سازی داشتیم روش دوم به طور مشخص پذیرفته شده است. بنابراین وقتی که بیش از پنجاه‌درصد از سهام هلدینگ به بخش غیردولتی واگذار شود شرکت خصوصی محسوب می‌شود و از آنجا که صد در صد سهام شرکت‌های تابعه متعلق به شرکت ملی گاز ایران است آنان نیز خصوصی می‌شوند. در این صورت شرکت اصلی، آینده این شرکت‌ها را رقم خواهد زد.
بخشی از قسمت‌های صنعت گاز به اقتصاد ملی ما گره خورده است و بخش‌های دیگری هم بعد امنیتی دارند. تکلیف این قسمت‌ها چیست؟
باید بگویم که صنعت گاز یک صنعت استراتژیک و منحصر به فرد است و گاز یک کالای امنیتی، سیاسی و اقتصادی است ولی به لحاظ عملیاتی عمده‌ترین مورد، خطوط اصلی انتقال گاز است چرا که این بخش‌ها حاکمیتی است و جزو شریان‌های حیاتی واصلی شرکت ملی گاز ایران محسوب می‌شوند. ما در جلسات متعدد به این نتیجه رسیدیم که خطوط اصلی انتقال گاز همانند شبکه‌های مخابراتی و شبکه‌های انتقال برق به صورت امور حاکمیتی در اختیار دولت بماند اما پالایشگاه‌ها و شرکت‌های گاز استانی به صورتی منطقی در قالب هلدینگ واگذار شوند.
بعد از ابلاغ سیاست‌های کلی اصل ۴۴، نگاه به این شرکت به صورت بنگاه‌داری مطرح شد و تصمیم براین گرفته شد که شرکت را به عنوان یک بنگاه اقتصادی آماده کنند و آن را به صورت مجزا و تکه تکه به سمت فرآیند خصوصی‌سازی ببرند. ما در مرحله اول برای اجرایی شدن کار باید یک سری امور زیربنایی را طی سه مرحله انجام می‌دادیم. اول کوچک‌سازی، دوم تجاری‌سازی و سوم آزادسازی. در مرحله اول شرکت را از قالب یک شرکت بزرگ به شرکت‌های کوچک تبدیل کردیم و در مرحله دوم به دنبال تجاری‌سازی رفتیم که در این مرحله با موانعی روبه‌رو شدیم که مهم‌ترین آن قیمت گاز بود. این موضوع مهم‌ترین عامل جلوگیری از تجاری‌سازی شرکت ملی گاز محسوب می‌شود. اگرچه هدف اولیه از تاسیس شرکت ملی گاز ایران سود اجتماعی بوده نه سود اقتصادی، ولی این شرکت توانایی کسب سود را در حد بسیار بالایی دارا است. بنابراین امروز در حالی شرکت ملی گاز ایران به سمت بنگاه‌داری پیش می‌رود که این شرکت در حال خدمت رسانی به مردم شریف ایران است وما وظیفه سنگینی را در این زمینه داریم. علاوه بر این باید در نظر داشته باشیم که شرکت ملی گاز ایران با توجه به اهداف اولیه تاسیس، ذاتا دارای انحصار قانونی و طبیعی است ولی با این حال اکثر شرکت‌های گاز استانی در شرایط کنونی سودآوری چندانی ندارند به طور مثال در شرکت گاز استان همدان که یکی از شرکت‌های خوب ما به شمار می‌رود، بازده دارایی‌ها درسال ۸۶، ۹/۱درصد بود. حال شما این موضوع را در نظر بگیرید که با توجه به میزان سرمایه‌گذاری صورت گرفته سودی که به دست می‌آید، بسیار ناچیز است. این در حالی است که این رقم در سال ۸۷ به ۹۹/۰درصد رسیده است. بنابراین نرخ سود بانکی جذابیت بیشتری برای سرمایه‌گذار ایجاد می‌کند و عملا شرایط این شرکت‌ها برای ورود به بورس مناسب نبوده است. پس از این تصمیم گرفته شد که شرکت‌های گاز استانی از طریق مزایده به فروش برسند اما به همان دلایلی که گفته شد هیچ جاذبه‌ای برای سرمایه‌گذاری وجود نداشت. البته این نکته را باید بگویم که این شرکت‌ها بالقوه سودده هستند ولی باید آن را به فعلیت رساند و این امر ممکن نیست جز با آزادسازی و منطقی کردن قیمت گاز طبیعی. از سوی دیگر بازده دارایی‌های شرکت پالایش گاز بیدبلند (۱) در سال ۸۶ چیزی در حدود ۱/۱۲درصد بوده که این نرخ در سال ۸۷ به ۷/۶درصد رسیده است. این نشان می‌دهد وقتی شما نمی‌توانید خوراک اولیه پالایشگاه را تامین کنید و پالایشگاه زیر ظرفیت اسمی کار کند این باعث عدم سودآوری لازم می‌شود. نکته مهم دیگر این است که شرکت ملی گاز ایران دارای حجم عظیم دارایی و سرمایه است وبازار کشش پذیرش این حجم زیاد سرمایه‌گذاری را ندارد، بنابراین باید سهام آن به صورت تدریجی به بازار عرضه شود. ضمن اینکه تاکنون ۴۰درصد از کل سهام شرکت ملی گاز ایران بابت سهام عدالت به شرکت‌های سرمایه‌گذاری استانی و حدود ۵/۲درصد آن بابت رد دیون دولت به سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح واگذار شده است که به تناسب آن نیز باید در هیات مدیره شرکت از سهامداران جدید نیز اعضایی وجود داشته باشد.
گردش مالی شرکت‌های تابعه
در خصوص گردش مالی شرکت‌های تابعه گاز هم توضیح بدهید.
شرکت‌های زیرمجموعه شرکت ملی گاز ایران با ۳۰۸ عضو هیات مدیره اداره می‌شوند. متوسط گردش مالی شرکت‌های گاز استانی ماهیانه حدود ۷هزار‌میلیارد‌ریال و سالانه حدود ۸۹هزار‌میلیارد‌ریال است. همچنین متوسط گردش مالی شرکت‌های پالایشی ماهانه چیزی در حدود ۶هزار‌میلیارد‌ریال و در سال حدود ۷۵هزار‌میلیارد‌ریال است که مجموع گردش مالی همه این شرکت‌ها ماهانه ۱۳هزار‌میلیارد و سالانه ۱۶۵هزار‌میلیارد‌ریال است. جمع کل دارایی‌های شرکت‌های گاز استانی حدود ۵۱هزار‌میلیارد‌ریال است که ۱۸درصد کل دارایی‌ها را به خود اختصاص داده است.
شرکت‌های پالایشی هم حدود ۲۳هزار‌میلیارد‌ریال دارایی دارند که ۸درصد کل دارایی‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. سایر شرکت‌های تابعه هم حدود ۴۸هزار‌میلیارد‌ریال دارایی دارند که ۱۷درصد کل دارایی‌ها را شامل می‌شوند. شرکت ملی گاز به تنهایی ۱۶۸هزار‌میلیارد‌ریال که حدود ۵۷درصد کل دارایی‌ها است را شامل می‌شود. متوسط بازده کل دارایی‌ها در شرکت ملی گاز حدود ۶درصد است. بنابراین ما با شرایط و ویژگی‌های شرکت‌های رهسپار تعالی فاصله چندانی نداریم و این روند قطعا با آزادسازی قیمت گاز تسریع خواهد شد. سرمایه شرکت ملی گاز هم چیزی در حدود ۶۲هزار‌میلیارد‌ریال است که حدود ۲/۷۲درصد از کل سرمایه را در مالکیت خود دارد. خالص ارزش ویژه شرکت ملی گاز ایران براساس صورت‌های مالی سال ۸۶ حدود ۱/۶میلیارد یورو و در سال ۸۷، ۵/۶میلیارد یورو ارزش دارد. ارزش دفتری هر سهم شرکت در سال ۸۶، ۶/۹ یورو بوده که امروز حدود ۱۰ یورو است. ارزش اسمی سهام شرکت هم حدود ۷ یورو است. سود خالص شرکت در سال گذشته حدود ۳۶۰ میلیون یورو بود که معادل ۵هزار‌میلیارد‌ریال است. دارایی‌های جاری شرکت نسبت به سال قبل حدود ۴۲درصد افزایش داشته و بدهی‌های جاری شرکت نسبت به سال قبل ۲۶درصد افزایش داشته است. این موضوع بیانگر این حقیقت است که توان نقدینگی شرکت در
بازپرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت در حد بسیاربالایی است. پیش بینی می‌شود که با توجه به عواملی همچون توان سود آوری شرکت، سیاست‌های تقسیم سود و همچنین وضعیت مالی شرکت و چگونگی بازار سرمایه، ارزش بازار سهام شرکت در سطح مطلوب و قابل‌قبولی تعیین شود و همچنین در صورت واقعی شدن قیمت گاز و اداره شرکت براساس قانون تجارت، بازده مطلوب دارایی‌ها به بالاتر از ۱۷درصد خواهد رسید که در آن صورت شرکت سالانه حدود ۵/۳میلیارد یورو معادل ۵۰هزار‌میلیارد‌ریال سود خالص خواهد داشت و این موضوع دورنمای خوبی برای کسانی است که می‌خواهند در صنعت گاز کشورسرمایه‌گذاری کنند.
آزادسازی قیمت گاز
احتمال آزادسازی گاز تا چه حد است؟
با توجه به طرح تحول اقتصادی که محور اصلی آن طرح هدفمند کردن یارانه‌ها و آزادسازی نرخ انرژی است، به نظر می‌رسد این مهم به زودی اتفاق بیافتد و ما شاهد واقعی شدن قیمت‌ها در بسیاری از زمینه‌ها خواهیم بود. زیرا ما چاره‌ای جز این نداریم و باید نظام بانکی، مالیاتی و بیمه‌ای کشور را اصلاح کنیم و همچنین باید قیمت انرژی را واقعی کنیم. صنایع ناکارآمد باید از رده خارج شوند و یا خود را به روز کنند چرا که هزینه ناکارآمدی آنها را نباید اقتصاد ملی و دولت و نهایتا ملت تقبل کنند.
با توجه به سیاست واگذاری شرکت ملی گاز ایران، تکلیف پروژه‌های نیمه تمام چه می‌شود؟
با توجه به اینکه شرکت ملی گاز ایران به صورت هلدینگ واگذار می‌شود، تمام طرح‌های نیمه تمام و در دست اقدام، از منابع داخلی شرکت ملی گاز قابل تقبل است. البته بخشی از این پروژه‌ها به صورت فاینانس و بیع متقابل از طریق سرمایه‌گذاری خارجی تامین مالی شده است.
آیا این پروژه‌ها برای واگذاری قیمت‌گذاری شده‌اند؟
هنوز ارزش شرکت را تعیین نکرده‌اند. ارزش‌گذاری برای این پروژه‌ها هم بخشی از تعیین ارزش شرکت خواهد بود.
در خصوص مقدمات واگذاری شرکت هم توضیحاتی
ارائه کنید.
برای واگذاری شرکت باید مواردی را در درون شرکت، پاره‌ای موارد را با همکاری شرکت بورس اوراق بهادار و سازمان خصوصی‌سازی و اداره ثبت شرکت‌ها انجام دهیم. بنابراین ابتدا اطلاعات مالی در اختیار سازمان خصوصی‌سازی و بورس اوراق بهادار قرار گرفت تا آنها بر اساس شاخص‌های خود بررسی‌های لازم را انجام دهند. پس از آن فرآیندی در خصوص اصلاح حساب‌های شرکت را پشت سر گذاشتیم، همچنین ساختار شرکت در بعد نیروی انسانی و سازمانی مورد بررسی و تجدید نظر قرار خواهد گرفت و همچنین مصوبه مجمع عمومی شرکت ملی گاز ایران در رابطه با تبدیل شرکت از سهامی خاص به سهامی عام اخذ شود. پس از این اساسنامه شرکت باید مورد اصلاح قرار گیرد و مطابق با اساسنامه شرکت‌های قابل پذیرش در بورس اصلاح شود و به استاندارد مورد نظر سازمان بورس اوراق بهادار برسیم. در گام‌های بعدی باید مشاور پذیرش و کارگزار معرف تعیین شود و درخواست پذیرش در بورس را به سازمان مزبور ارسال کنیم و امیدنامه و برنامه کسب کار شرکت تهیه و به مراجع ذیربط ارائه شود، همچنین تبدیل شرکت از سهامی خاص به سهامی عام در مرجع ثبت شرکت‌ها روند قانونی خود را به انجام رساند و نهایتا پس از این، شرکت توسط سازمان خصوصی‌سازی ارزش‌گذاری شود و پس از ارزش‌گذاری و تصویب هیات عالی واگذاری، برای کشف قیمت به بازار عرضه خواهد شد.
مکانیزم کشف قیمت به چه صورتی خواهد بود؟
معمولا مکانیزم کشف قیمت، همان عرضه ۵ درصدی سهام در بورس است. البته اگر قرار باشد ترتیب دیگری در نظر گرفته شود، حتما اطلاع‌رسانی خواهد شد.
واگذاری‌ها تا چه حد پیشرفت داشته است؟
وقتی ابلاغ مصوبه هیات محترم وزیران در تاریخ ۱۷مرداد سال جاری از طریق سازمان خصوصی‌سازی دریافت شد، ما کارهای اولیه واگذاری‌ها را انجام داده و مکاتباتی را با امور مجامع وزارت نفت داشته‌ایم. این نکته را هم باید بگوییم که رییس محترم جمهور و چند تن از وزرا عضو مجمع عمومی شرکت ملی گاز ایران هستند و ما باید مصوبه مجمع محترم شرکت ملی گاز ایران را دریافت کنیم تا بتوانیم مراحل بعدی کاررا در اداره ثبت شرکت‌ها پیگیری کنیم.
تعامل با «خصوصی‌سازی» و «بورس»
تعامل شما با سازمان خصوصی‌سازی و سازمان بورس اوراق بهادار به چه صورت است؟
خوشبختانه تعامل خوبی داریم. تاکنون کلیه اطلاعات مورد نیاز را تهیه و در اختیار آنها قرار دادیم. حتی شناسنامه شرکت‌ها را هم به زبان لاتین ترجمه و در اختیار سازمان خصوصی‌سازی قراردادیم تا اگر سرمایه‌گذاران خارجی تمایل به سرمایه‌گذاری داشتند، بتوانند از این اطلاعات استفاده کنند. البته با توجه به اینکه سرمایه شرکت ملی گاز ایران متعلق به شرکت ملی نفت ایران است، بنابراین باید درخواست پذیرش در بورس اوراق بهادار به امضای مدیر محترم مالی و مدیر عامل محترم شرکت ملی نفت ایران برای بورس ارسال شود که این کار در شرف انجام و رو به اتمام است.
واگذاری شرکت ملی گاز ایران به صورت هلدینگ چه مزایایی دارد؟
شرکت ملی گاز ایران در زمره شرکت‌های بزرگی همچون گس پروم روسیه، بریتیش گس انگلیس، رول‌گس آلمان، ترکمن‌گس ترکمنستان و بوتاش ترکیه و انی ایتالیا قرار دارد و خود به تنهایی یک ابر شرکت با اعتبار جهانی است و هرچه نیازهای داخلی و خارجی به گاز بیشتر شود، جایگاه این شرکت به طرز معناداری بالاتر می‌رود. شرکت ملی گاز ایران امروزه نقش انکارناپذیری را در تامین و امنیت انرژی جهان ایفا می‌کند. آینده نیز متعلق به گاز است، چرا که در برنامه پنجم توسعه، گاز بعنوان محور توسعه در بخش انرژی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. شرکت ملی گاز ایران با توجه به مصوبه خوب و عالمانه هیات محترم دولت در دسته شرکت‌های گروه دو قرار گرفت و این نقطه عطفی برای حرکت‌های آتی شرکت ملی گاز ایران محسوب می‌شود. براساس قانون اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه و سیاست‌های اصل۴۴ قانون اساسی، شرکت‌های قابل واگذاری در دو گروه طبقه‌بندی می‌شوند. گروه اول شرکت‌هایی هستند که صددرصد واگذار می‌شوند و شرکت‌های گروه دو، شرکت‌هایی هستند که هشتاد‌درصد واگذار و۲۰درصد از آنها در مالکیت دولت باقی می‌ماند. قرارگرفتن شرکت ملی گاز ایران در گروه دو باعث شد که زنجیره ارزش در شرکت ملی گاز ایران حفظ شود و هماهنگی موجود در زنجیره ارزش در مراحل مختلف تولید، انتقال و توزیع گسسته نشود.
همچنین واگذاری به صورت هلدینگ باعث کاهش ریسک سرمایه‌گذاران و همچنین ارتقابخشی حاکمیت می‌شود. علاوه بر این برای سرمایه‌گذاران ایجاد جذابیت بیشتر می‌کند. نیروی انسانی مجموعه هم که جزو نیروهای متخصص و ماهر صنعت محسوب می‌شوند حفظ خواهند شد. یکی دیگر از مزایای واگذاری به صورت هلدینگ این است که شرکت‌ها برای تامین خوراک خود به صورت انفرادی اقدام به ثبت قرارداد با شرکت ملی نفت ایران نخواهند کرد و مسایل حقوقی کمتر خواهد شد. از مزایای دیگر هم می‌توان به سهولت در تصمیم‌گیری، حفظ یکپارچگی اجرای سیستم، عدم پراکندگی سرمایه، پاسخگویی بهتر به مردم و جلوگیری از تعارضات اجتماعی، مقابله با بحران‌های عملیاتی، توزیع متوازن گاز درمناطق مختلف وحفظ اعتبار جهانی شرکت اشاره کنم. در خاتمه باید خاطرنشان کنم که با توجه به واگذاری سهام شرکت ملی گاز ایران به صورت هلدینگ ضرورت دارد که ساختار مجموعه شرکت‌های پالایش گاز و شرکت‌های گاز استانی تغییرات اساسی و بنیادی داشته باشد که طبیعتا این تغییرات سبب خواهد شد که در ساختار جدید کمیت و کیفیت شرکت‌های تابعه متناسب با ماموریت‌های تعریف شده از شرایط قابل‌قبول‌تری برخوردار شوند.
احتمال عرضه سهام شرکت گاز در بورس‌های خارجی
مهر- معاون وزیر نفت از احتمال عرضه بخشی از سهام شرکت ملی گاز در بورس‌های خارجی خبر داد و گفت: ساخت جایگاه‌های سی ان جی در مجتمع‌های مسکونی و اداری آغاز می‌شود.
عزیز‌الله رمضانی با بیان اینکه تاکنون روش‌های مختلفی برای واگذاری سهام شرکت ملی گاز ایران بررسی و به سازمان خصوصی‌سازی پیشنهاد شده است، گفت: به تازگی سازمان خصوصی‌سازی با واگذاری سهام شرکت گاز در قالب هلدینگ موافقت کرده است. وی از عرضه ۴۰درصد سهام شرکت گاز در قالب سهام عدالت خبر داد و افزود: همچنین بخشی از سهام این شرکت به منظور کشف قیمت اولیه در بورس عرضه خواهد شد. مدیرعامل شرکت ملی گاز تاکید کرد: همچنین احتمال دارد بخشی از سهام مجموعه گاز کشور در بورس‌های خارجی عرضه شود.
وی با اشاره به تدوین برنامه پنجم توسعه در بخش صنعت پایین دستی گاز کشور بیان کرد: با توجه به افزایش سهم گاز در سبد انرژی کشور به ۶۲درصد و برنامه‌های توسعه آتی این صنعت، برنامه توسعه صنعت گاز نیز بر این مبنا تهیه شده است.
ارسال نظر