شروین شهریاری

پرسش از آقای کاتوزی از طریق پست الکترونیک: سهام شرکت لیزینگ صنعت و معدن را در سال ۸۴ به قیمت ۵۰۰‌تومان خریداری کردم. پس از گذشت بیش از ۲سال قیمت این سهم به ۱۰درصد قیمت خرید رسیده و P/E آن به عدد ۳ رسیده است. علت این افت شدید چیست و آیا می‌توان به ادامه داربودن صف خرید و بازگشت قیمت این سهم امیدوار بود؟

پاسخ: یکی از سرفصل‌های مهمی که در تحلیل بنیادی اقلام ترازنامه یک شرکت باید مد نظر قرار گیرد، سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت است. تجربه چند سال اخیر در بورس تهران نشان داده که ریسک سیستماتیک سرمایه‌گذاری در سهام نرخ‌بندی شده با دید بلندمدت بالا است و نوسانات قیمت سهام در کنار ایجاد مساله ذخیره کاهش ارزش می‌تواند زیان‌های سنگینی را بر شرکت تحمیل کند. در شرایط کنونی شرکت‌های سرمایه‌گذاری به عنوان متخصصان این رشته، اغلب زیان‌های چند ده میلیارد تومانی ناشی از اخذ ذخیره کاهش ارزش سهام را در صورت‌های مالی خود تجربه می‌کنند، بنابراین در مورد شرکت‌هایی که زمینه تخصصی فعالیت آنها به سرمایه‌گذاری مربوط نیست، باید وسواس بیشتری به خرج داد و وضعیت سرمایه‌گذاری‌های شرکت را با دقت مورد مطالعه قرار دهیم. این مطلب زمانی اهمیت بیشتری می‌یابد که در یابیم درگیری بر سر اخذ ذخیره کاهش بین مدیریت و حسابرس و سازمان بورس در بیشتر موارد نتیجه‌ای جز توقف نماد معاملاتی ندارد و در نهایت زیان اصلی در فرآیند توقف طولانی مدت نماد، متوجه سهامداران شرکت خواهد بود.

لیزینگ صنعت و معدن نیز از جمله شرکت‌هایی است که از آفت سرمایه‌گذاری در سهام نرخ‌بندی شده در امان نمانده است. در سرفصل سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت «ولصنم» به رقمی در حدود ۷۰میلیارد‌تومان برمی خوریم که در سهام شرکت‌های آتیه دماوند و صنعت‌ومعدن، سرمایه‌گذاری شده است. این در حالی است که بر اساس آخرین صورت‌های مالی حسابرسی شده،ارزش بازار این سرمایه‌گذاری‌ها حدود ۴۰ میلیارد‌تومان کمتر از بهای تمام شده (۷۰میلیارد‌ تومان ) است که طبق‌نظر مدیریت، کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های مزبور، به لحاظ شرایط حاکم بر بازار سرمایه دائمی تلقی نشده و ذخیره‌ای از این بابت در حساب‌ها منظور نشده است. اما

بر اساس رای صادره توسط کمیته کنترل کیفیت خدمات موسسات حسابرسی، شرکت باید نسبت به دائمی تلقی کردن کاهش ارزش سرمایه‌گذاری بلندمدت و اخذ ذخیره مناسب اقدام کند که این مساله طبعا آثاری کاهنده بر سود خالص خواهد داشت. گفتنی است با توجه به سرمایه ۴۰‌میلیارد تومانی شرکت، ذخیره لازم از این بابت اکنون رقمی بیش از ۱۰۰تومان به ازای هر سهم است. از سوی دیگر مقایسه پیش‌بینی درآمد عملیاتی سال جاری (۷/۱۱میلیارد ‌تومان) با حجم سرمایه‌گذاری بلندمدت «ولصنم» در سهام سایر شرکتها (۷۰میلیارد‌تومان)، این پرسش مهم را ایجاد می‌کند که اساسا چرا منابع شرکت با این حجم بالا در زمینه‌ای کاملا متفاوت از تخصص عملیاتی شرکت صرف شده است؟

گفتنی است، «ولصنم» پیش‌بینی سود خالص سال جاری را با ۵۳درصد کاهش نسبت به سال گذشته ۴/۸‌میلیارد ‌تومان اعلام کرده که در گزارش خود مفروضات مبنای پیش‌بینی درآمد‌های عملیاتی و غیرعملیاتی و هزینه‌های مالی و صورت منابع و مصارف را ارائه نکرده که این موضوع توسط بورس در حال پیگیری است. در مجموع به نظر می‌رسد سازمان بورس با در اولویت قرار دادن مساله نقد شوندگی مجوز بازگشایی نماد «ولصنم» را صادر کرده است و ابهامات موجود در مورد وضعیت این شرکت هنوز مرتفع نشده است. همچنین با توجه به نکات مورد اشاره مساله ذخیره کاهش دیر یا زود صورت سود و زیان شرکت را متاثر خواهد ساخت؛ علاوه‌بر آن عدم ارائه جزئیات پیش‌بینی درآمد هر سهم، تحلیل وضعیت آتی «ولصنم» را دشوار کرده و اتکا بر نسبت P/E کنونی نیز نمی‌تواند تصویر صحیحی از وضعیت شرکت به دست دهد.

پرسش تلفنی خواننده‌ای از شهر تبریز: لطفا تحلیلی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری نیرو و سرمایه‌گذاری غدیر و دلایل افت قیمت سهام ارائه دهید؟

پاسخ: سرمایه‌گذاری نیرو در گزارش اخیر خود به‌رغم گمانه‌زنی‌های قبلی در مورد تعدیل منفی، موفق شد پیش‌بینی سود سال مالی منتهی به ۳۱ شهریور ۸۶ را به طور کامل (۱۸۵ریال) محقق کند وقصد دارد در مجمع ماه جاری نیز ۸۰درصد آن را بین صاحبان سهام توزیع کند. بهبود وضعیت «ونیرو» عمدتا مرهون وصول مطالبات معوق ۸‌میلیارد ‌تومانی از شرکت مهاب قدس به همراه اخذ جریمه دیرکرد و فروش برخی پروژه‌های ساختمانی بوده است. شایان ذکر است تحلیل مشروحی از وضعیت بنیادی شرکت سرمایه‌گذاری نیرو در ستون پرسش و پاسخ در روز ۲۳‌آبان‌ماه به چاپ رسیده است. همچنین تحلیل سرمایه‌گذاری غدیر را نیز می‌توانید در همین ستون در روز ۱۶‌آبان‌ماه ملاحظه کنید.

Shahriary_sh@yahoo.com