پرسش و پاسخ (88980455) - ۶ آذر ۸۶

شروین شهریاری

پرسش: وضعیت سهام شرکت سیمان سفید نی‌ریز را با توجه به عرضه اولیه ۵‌درصدی پیش‌رو چگونه ارزیابی می‌کنید؟‌ پاسخ:سیمان سفید نی‌ریز در کنار سیمان سفید ساوه تولید کنندگان انحصاری این محصول در کشور هستند. در مورد وضعیت بنیادی «سنیر»، نکات مهم از قول مدیران شرکت در جلسه معارفه اخیر نقل به مضمون می‌شود:‌

۱ - از آنجا که سیمان سفید در بازار کشور با تعادل عرضه و تقاضا مواجه است، این محصول بر خلاف سیمان خاکستری مشمول نرخ‌گذاری دولتی نیست. قیمت داخلی فروش محصولات حدود ۷۰هزار تومان در هر تن و قیمت صادراتی محصول که عمدتا به کشورهای عربی صادر می‌شود، ۱۰۷ دلار (بر مبنای فوب‌خلیج فارس) است.

۲ - حاشیه سود عملیاتی شرکت مناسب بوده، اما با وجود عدم نرخ‌گذاری دولتی محصولات، این رقم در حدود میانگین حاشیه سود تولیدکنندگان سیمان خاکستری است. علت این مساله نیز به ترکیب بهای تمام شده تولیدات باز می‌گردد. گفتنی است بهای تمام شده تولید هر تن سیمان خاکستری حدود ۱۶هزار تومان و این رقم در مورد سیمان سفید ۳۳هزار تومان به ازای هر تن است. بنابراین در بحث مقایسه P/E نمی‌توان مزیت خاصی را برای «سنیر» نسبت به تولیدکنندگان سیمان خاکستری (به علت نرخ گذاری محصولات)‌ در نظر گرفت.

۳ - هر چند قیمت فروش صادراتی سیمان سفید از میانگین داخلی بالاتر است، اما به واسطه هزینه حمل از نی‌ریز به بندر عباس، فروش صادراتی حاشیه سود پایین‌تری نسبت به فروش داخلی دارد. (حتی با در نظر گرفتن معافیت مالیاتی صادرات).

۴ - مصرف سیمان سفید در کشور حدود یک‌درصد سیمان خاکستری است. بنابراین شرکت برای رشد فروش، در پی بازارهای صادراتی جدید است. همچنین شرکت طرح توسعه‌ای را به منظور افزایش ظرفیت تولید از ۵۰۰ تن به ۷۰۰ تن در روز در دست اجرا دارد که اواخر سال ۸۷ به بهره‌برداری می‌رسد.

۵ - ارزش جایگزینی یک واحد تولید سیمان سفید با ابعاد «سنیر» حداقل ۵۰‌میلیارد تومان (۱۰۰۰ تومان به ازای هر سهم ) برآورد می‌شود.

۶ - نسبت‌های مالی شرکت به ویژه در حوزه‌های نقدینگی و عملیاتی وضعیت مناسبی را نشان می‌دهند.

۷ - شرکت پیش‌بینی در آمد هر سهم خود را در سال مالی منتهی به پایان اسفند ماه ۸۶ را ۸۱۵ ریال اعلام کرده است که دردوره ۶ ماهه ۴۱۱ ریال (معادل ۵۰درصد) را از پیش‌بینی سود خالص بودجه محقق کرده است. همچنین، شرکت قصد دارد ۹۰درصد سود خالص را بین سهامداران توزیع کند.

در مجموع به نظر نگارنده اگر قیمت‌گذاری سهام سیمان سفید نی‌ریز با توجه به P/E میانگین بازار (حدود ۶) انجام شود، «سنیر» این فرصت را خواهد داشت که مورد اقبال سرمایه‌گذاران و حتی جذب کل ۱۲‌درصد عرضه از پیش برنامه‌ریزی شده در بازار شود، اما اگر هدف سهامداران عمده توجه به ارزش جایگزینی و عرضه سهم در قیمت‌های بالا به هدف وثیقه کردن آن باشد، نمی‌توان انتظار خاصی برای اقبال سرمایه‌گذاران به سهام «سنیر» داشت.

*پرسش از آقای داریوش دیانی از طریق پست الکترونیک: چرا سهام شرکت توسعه معادن روی با توجه به ریسک پایین و قرار داشتن در کف قیمتی و P/Eن ۳ همچنان از روند نزولی برخوردار است؟

پاسخ: اگر تعریف ریسک را احتمال عدم تطابق بازده واقعی با بازده مورد انتظار بدانیم، سهام شرکت توسعه معادن روی ایران، اکنون بر خلاف عقیده خواننده محترم در زمره شرکت‌های پرریسک بازار قرار دارد. مازاد عرضه فلز روی در بازارهای جهانی که به علت وضعیت کلی اقتصاد جهان و چشم‌انداز به بهره‌برداری رسیدن ظرفیت‌های قابل ملاحظه تولید روی اتفاق افتاده است، مطابق پیش‌بینی‌ها احتمالا در سال ۲۰۰۸ نیز ادامه خواهد یافت. تحلیل‌گران بازار فلزات نیز با توجه به این مساله افق رشد پایداری را برای قیمت جهانی این فلز در سال آتی میلادی متصور نیستند. این مساله در کنار مشکلات عدم واگذاری معدن و ریزش انگوران و تامین خاک پر عیار برای شرکت‌های وابسته احتمالا گروه توسعه معادن روی را متاثر ساخته و دستیابی به پیش‌بینی سود کنونی را در سال ۸۶ دشوار می‌سازد.

با توجه به نکات فوق، از آنجا که بر مبنای اصول بنیادی «ابهام در تحقق عایدات آتی» یکی از فاکتورهای مهم در کاهش انتظارات سرمایه‌گذاران از یک سهم است، این مساله به صورت کاهش P/E در «کروی» خود را نشان داده است.

شایان ذکر است سهام توسعه معادن روی ایران در بازار اخیرا توسط برخی سهامداران عمده مورد جمع‌آوری و حمایت قرار گرفته است.

shahriary-sh@yahoo.com