مدیرمالی شرکت:
٨٨؛ سال واگذاری شرکت‌های مجموعه گاز تعیین شد
ایسنا - مدیر مالی شرکت ملی گاز ایران شیوه واگذاری شرکت‌های مجموعه شرکت ملی گاز ایران، راهکارهای منطقی برای توزیع مناسب سود و درخواست اخذ مصوبه هیات عالی برای ۳۹ شرکت را تشریح کرد.
پیروز منجزی، عضو هیات مدیره و مدیر مالی شرکت ملی گاز ایران، با اشاره به اینکه تحولات ساختاری موردنظر در شرکت به درستی اجرا نشده است، اظهار کرد: اگر ساختار جدید شرکت ملی گاز ایران مانند ساختار متحول شده شرکت ملی نفت ایران تغییر می‌یافت و امکان هلدینگ شرکت‌های گاز استانی میسر می‌شد، شاهد مدیریت بهتر و با کیفیت‌تری در این مرحله از زمان بودیم. وی تصریح کرد: البته بخش پالایشگاهی نیز از این موضوع بی‌بهره مانده است و از این‌رو اجرای اصل ۴۴ با توجه به عدم اجرای تحولات ساختاری پیش گفته، اندکی با کندی روبه‌رو شده است.
توزیع غیرمتمرکز سود
وی در ادامه گفت: تا پیش از این، وضعیت سودآوری و توزیع سود شرکت ملی گاز ایران مناسب نبود و به طور عمده سود ابرازی در شرکت اصلی تلقی می‌شد، اما از همین ناحیه که دلیل منطقی و قابل دفاعی نداشت، شرکت‌های گاز استانی بیشترین آسیب را متحمل می‌شدند و در صورت‌های مالی خود، به ناچار زیان انباشته‌ای را که واقعی نبود، نشان می‌دادند، در نتیجه از طریق بورس قابلیت پذیرش نداشتند.
منجزی افزود: در این راستا علاوه بر یافتن راهکارهای منطقی برای توزیع مناسب سود، باید موضوع زیان انباشته و خلا ناشی از عدم وجود هلدینگ‌ها مرتفع می‌شد و نگاه مجموعه شرکت ملی گاز ایران به خصوصی‌سازی در راستای تامین نیاز امروز تغییر می‌کرد.
این عضو هیات مدیره شرکت ملی گاز ایران در ادامه اظهار کرد: از سال گذشته بخشی از سود شرکت به صورت غیرمتمرکز درآمد و معتقدم یکی از راه‌های کمک به توسعه اجتماعی در شرکت ملی گاز این است که سود در شرکت‌های فرعی مختلف که موجد آن هستند، توزیع شود تا شاهد توسعه، آبادانی و از همه مهمتر رفاه و عدالت اجتماعی در سراسر جغرافیای ایران باشیم. به گفته وی بدین ترتیب، تنها در سال ۸۶ غالب شرکت‌های گاز استانی به اندازه چند دوره سودآور شدند و شرکت ملی گاز در مجموع از وضعیت مالی بهتر و باثبات‌تری نسبت به سال گذشته برخوردار شد.
او افزود: برای انجام این کار ضمن انجام اصلاحات، سود مزبور منتقل شد، هرچند که شرکت‌های استانی از انتقال مبالغ بیشتر سود واهمه داشتند، زیرا توان پرداخت مالیات و سود سهام متناسب با درآمد مشمول مالیاتی که عاید آنها می‌شد را در خود نمی‌دیدند. به همین دلیل شرکت اصلی به حمایت از آنها در این زمینه پرداخت، به طوری که در حال حاضر این مهم به خوبی انجام شده است.
تبدیل زیان به سود انباشته
مدیر مالی شرکت ملی گاز ایران تاکید کرد: بخش عمده‌ای از زیان انباشته شرکت‌های استانی در سال‌های قبل، ناشی از احتساب ذخیره بازنشستگی پیش از موعد تعدادی از کارکنان بود که یکی از بارزترین مولفه‌های شرکت‌های دولتی به شمار می‌آید، با این حال تصمیمی در این ابعاد، اندکی شتاب‌زده به اجرا درآمد و آثار آن شاید تا سال‌ها در مجموعه صنعت نفت احساس شود.
وی ادامه داد: تا این زمان، هنوز چگونگی واگذاری در مجموعه شرکت ملی گاز تبیین نشده بود و با دریافت مصوبه مجامع شرکت‌های تابعه، این هزینه‌های استثنایی که مربوط به مستمری بازنشستگی پیش از موعد کارکنان بود به شرکت اصلی منتقل شد. در پایان سال ۸۷ با تمرکز این هزینه‌ها در شرکت اصلی، زیان انباشته سال‌های گذشته تقلیل یافته و به‌نوعی عدالت برقرار می‌شود و پس از آن به جای انجام مزایده یا رد دیون، شرایط صحیح پذیرش شرکت‌ها در بورس برای واگذاری فراهم می‌شود.
منجزی خاطرنشان کرد: همچنین، از سال جاری سیاست توزیع سود برای شرکت‌های مولد آن کماکان ادامه می‌یابد و به جز شرکت‌هایی که در اولین سال‌های بهره‌برداری به سر می‌برند، می‌توان انتظار داشت که مجموعه شرکت ملی گاز ایران تحول اساسی کند.
شیوه واگذاری؛ ایجاد دو هلدینگ
وی در ادامه به موضوع هلدینگ گاز پرداخت و گفت: به دلیل آنکه جغرافیای خطوط انتقال گاز شرکت ملی گاز به سادگی در استان‌ها قابل ترسیم نیست، از این‌رو باید تجهیزات دقیق اندازه‌گیری در مبادی ورودی و خروجی هر استان نصب شود. وی گفت: در حال حاضر یک خط اصلی انتقال گاز به صورت مستقل و مختص صادرات نداریم و ممکن است با واگذاری انفرادی شرکت‌های استانی، موضوع صادرات، واردات و یا معاوضه گاز دچار نقصان شود.
مدیر مالی شرکت ملی گاز ایران تاکید کرد: از طرفی، در هنگام واگذاری کل شرکت ملی گاز از طریق هلدینگ، سرمایه‌گذاران فعلی شاید تنها در کوتاه‌مدت به عنوان مثال قادر به خرید پنج درصد سهام شرکت هلدینگ باشند، در حالی که با همین منابع مالی، محتمل امکان خرید بیش از ۵۰ درصد از سهام یک شرکت گاز استانی وجود خواهد داشت و سرمایه‌گذار مزبور می‌تواند توانایی نفوذ و کنترل آن شرکت را کسب کند، در عین حال با هلدینگ ممکن است حتی تا پایان زمان خصوصی‌سازی یعنی هنگامی که بیش از۵۰ درصد سهام مجموعه به بخش خصوصی واگذار شود، انتقال مالکیت و مدیریت همزمان اتفاق نیفتد.
وی به پیشنهاد شرکت ملی گاز به سازمان خصوصی‌سازی درباره شیوه واگذاری اشاره و اظهار کرد: می‌توان از یک سو با ایجاد هلدینگی شامل شرکت‌های گاز استانی به‌همراه شرکت انتقال گاز ایران، مشکل صادرات، واردات و معاوضه گاز را حل کرد و با ایجاد هلدینگ پالایشگاه‌ها در کنار شرکت خدمات پالایشگاهی، این بخش را نیز به طور کامل پوشش داد. همچنین شرکت‌های باقیمانده از این مجموعه به طور مستقل قابل واگذاری خواهند بود و شرکت ملی گاز ایران نیز در قالب یک شرکت مادرتخصصی به تعیین استراتژی‌ها و سیاستگذاری می‌پردازد.
درخواست اخذ مصوبه هیات عالی برای ۳۹ شرکت باقی مانده
این عضو هیات مدیره شرکت ملی گاز ایران افزود: با انجام این ادغام‌ها و شکل‌گیری دو هلدینگ اصلی، جغرافیای انتقال گاز و مدیریت گازرسانی از سوی بخش خصوصی تعیین می‌شود. علاوه بر این، کیفیت اداره و مدیریت شرکت‌های تابعه بهبود یافته و به سهولت قابل واگذاری خواهند بود.
او با اشاره به اخذ مصوبه واگذاری برای پنج شرکت ادامه داد: برای ۳۹ شرکت مابقی نیز درخواست اخذ مصوبه هیات عالی واگذاری انجام شده است که تاکنون پاسخی دریافت نشده و مواردی همچون سهامی عام شدن شرکت‌ها و اساسنامه آنها مورد تصویب مجمع شرکت‌ها قرار گرفته است. در این میان، تنها تقویم دارایی‌ها و ارزیابی سهام آنها باقیمانده بود که با مصوبه هیات وزیران مبنی بر ایجاد مکانیزمی به‌منظور کیفی کردن تقویم دارایی‌ها این مهم وارد مرحله‌ای تازه شده است. به‌هرحال، به‌نظر می‌رسد سال ۸۸، سال واگذاری شرکت‌های مجموعه شرکت ملی گاز ایران باشد.
ارسال نظر