شروین شهریاری

درخواست از آقای مجید بنی‌سدی: کنسانتره مورد نیاز طرح پنج‌میلیون تنی گندله‌سازی شرکت سنگ‌آهن گل‌گهر از کجا تامین خواهد شد و اثرات این طرح بر رشد سودآوری سهم چگونه خواهد بود؟ همان‌طور که اطلاع دارید بودجه فروش «کگل» از دو بخش داخلی و صادراتی تشکیل شده است. تخصیص تولیدات شرکت به صادرات، باید پس از تامین اولویت رفع نیاز داخلی (مطابق با مفاد قرارداد یکساله با فولاد سازان و با نظر ایمیدرو) صورت پذیرد.

با توجه به عدم پیش‌بینی افزایش ظرفیت فولاد سازان بزرگ کشور در سال ۸۷، امکان صادرات با تناژ مورد پیش‌بینی در گزارش شرکت (۸۶/۱‌میلیون تن) احتمالا امکان پذیر خواهد بود.

در این بخش، «کگل» محموله‌های صادراتی کنسانتره سنگ‌آهن خود را در فصل بهار به طور میانگین در قیمت حدود ۱۰۵ یورو به واسطه‌های خارجی فروخته است. در افق کوتاه‌مدت، تحلیل‌گران این صنعت ثبات نسبی نرخ‌های کنونی Spot سنگ‌آهن را پیش‌بینی می‌کنند. بنابراین در صورت ثبات قیمت‌های صادراتی، حتی با فرض عدم افزایش قیمت کنسانتره داخلی نسبت به توافق موجود (۲۰‌درصد افزایش قیمت نسبت به سال ۸۶)، سود خالص هر سهم «کگل» قابلیت افزایش تا محدوده ۳۵۰ تومان را خواهد داشت که محاسبات مشروحی در این خصوص قبلا در همین ستون ارائه شده است .

اما در رابطه با پروژه گندله‌سازی و آثار بهره‌برداری از این طرح، باید به چند نکته توجه داشت: اول این که ظرفیت تولید در مراحل آغازین بهره‌برداری بسیار کمتر از ظرفیت اسمی است و پس از انجام بهره‌برداری آزمایشی طی چند مرحله کارخانه به ظرفیت اسمی خود خواهد رسید که این فرآیند ممکن است در یک افق زمانی چند ساله تحقق یابد (نظیر الگوی چادرملو). دوم این که با توجه به توافق دو جانبه موجود بین فولاد سازان و گل‌گهر، این شرکت کنسانتره مورد نیاز آنها را تامین می‌کند.

بنابراین به نظر می‌رسد در مراحل اولیه اجرایی طرح گندله‌سازی، گل‌گهر باید از مازاد کنسانتره تولیدی در خط گندله‌سازی استفاده کند. این مازاد کنسانتره تولیدی در حال حاضر به صورت صادراتی به فروش می‌رسد. ضریب استحصال گندله از کنسانتره سنگ‌آهن حدود ۹۰‌درصد است (بر مبنای گزارش چادر ملو)، بدین معنا که با مصرف ۱/۱‌میلیون تن کنسانتره، یک‌میلیون تن گندله حاصل می‌شود.

همچنین بر مبنای گزارشات چادرملو هزینه تولید هر تن گندله با کسر قیمت کنسانتره مصرفی حدود ۳۱‌هزار تومان است که این هزینه مربوط به سربار دستمزد و ... است. با توجه به این اطلاعات و با انجام یک محاسبه ساده می‌توان نشان داد که حتی با فرض فروش هر تن گندله به قیمت ۱۸۰‌هزار تومان (که البته این نرخ برای خرید در حجم بالا مورد توافق فولادسازان نیست) تبدیل کنسانتره صادراتی به گندله ارزش افزوده ای برای گل‌گهر ایجاد نخواهد کرد. البته این محاسبه بافرض ثبات قیمت سنگ‌آهن صادراتی در محدوده ۱۰۵ یورو انجام شده است.

با توجه به توضیحات فوق به نظر می‌رسد در صورت تحقق سناریوی مورد اشاره، در افق کوتاه مدت و در مراحل اولیه اجرای طرح گندله‌سازی تغییرات محسوسی از این محل در سودآوری شرکت ایجاد نخواهد شد.

البته باید توجه داشت که در صورت اقدام گل‌گهر در راستای کاهش فروش داخلی کنسانتره و تبدیل آن به گندله (که البته تحقق آن کمی دشوار به نظر می‌رسد) وضعیت متفاوتی رقم خواهد خورد که در آن با یک جهش در EPS «کگل» همزمان با آغاز بهره‌برداری از طرح گندله‌سازی مواجه خواهیم شد.

همچنین باید در نظر داشت که در یک افق میان مدت با به بهره‌برداری رسیدن طرح‌هایی نظیر آسیاب پلیکام (که میزان تولید کنسانتره شرکت را افزایش خواهد داد) و همچنین نزدیک شدن تناژ تولید خط گندله‌سازی به ظرفیت اسمی، رشد درآمد حاصل از فروش و حاشیه سود و متعاقب آن افزایش چند مرحله‌ای سود خالص شرکت اجتناب‌ناپذیر خواهد بود که این مساله در سال‌های مالی آتی می‌تواند نرخ رشد سودآوری مناسبی را برای گل‌گهر به ثبت برساند که همین مساله توجیه‌کننده نسبت بالای P/E سهم است.

Shahriary_sh@yahoo.com