صنعت مالی هنگام قرار دادن دارایی‌‌‌های دنیای واقعی روی بلاک‌چین باید به چه چیزی فکر کند؟
خوب و بد توکن سازی
قانون‌‌‌گذاران در سراسر جهان به دلیل سطوح بالای نوسانات، اهرم، تمرکز و ریسک عملیاتی مرتبط با بازارهای کریپتو، نگرانی خود را در مورد ادغام بازار ارزهای دیجیتال و سنتی ابراز کرده‌‌‌اند. اگر مالکیت دارایی‌‌‌های توکن‌‌‌شده در دنیای واقعی روی بلاکچینهای عمومی بدون مجوز ثبت شود، این ادغام سرعت بیشتری نیز می‌‌‌یابد.
تحت نظارت دفتر‌کل مورد علاقه فعالان حوزه کریپتو، این بلاک‌چین‌‌‌ها می‌توانند توسط هر رایانه‌‌‌ای که نرمافزار لازم را برای میزبانی آنها اجرا میکند، بدون نیاز به شناسایی یا بررسی بیشتر کنترل شوند.
از نظر آلن توکنیزاسیون دارایی‌‌‌های دنیای واقعی باید بدون استفاده از این بلاکچینهای مشکل‌‌‌ساز ادامه یابد. از نظر منتقدان ناکارآمدی صفحات بلاک‌چین در برخی موارد به خوبی مستند شده است.
نکته‌‌‌ای که شاید کمتر مورد توجه قرار گرفته باشد این است که این نوع بلاک‌چین با مشکلات حاکمیتی نیز مواجه هستند.
منتقدان این فناوری می‌گویند که نمی‌توانند به سادگی به کد بلاک‌چین اعتماد کنند. همان‌طور که یک مقاله تحقیقاتی در اشاره به این مورد نوشته است: بلاکچینهای بدون مجوز عمومی «توسط مردم طراحی شده، توسط مردم کنترل می‌شوند و توسط مردم اداره می‌شوند». اما لزوما اطلاعاتی در دست نیست که مشخص شود این افراد چه کسانی هستند. از نظر آلن نیز این یک موقعیت غیرقابل دفاع برای زیرساخت‌‌‌های مالی حیاتی است. همان‌طور که در گزارشی از وال‌‌‌استریت ژورنال آمده است در یک شرکت فناوری معمولی، توسعه‌‌‌دهندگان نرمافزار باید در یک سلسله مراتب تثبیت شده، با مدیران، شرح وظایف و بررسی عملکرد سازمان‌دهی شوند. اگر سهام آن شرکت به صورت عمومی در بورس عرضه شود نیز باید اطلاعات استانداردی در مورد امور مالی، عملیات و مدیریت آن به سرمایه‌‌‌گذاران ارائه می‌شد.
شفافیت اطلاعات در دنیای کریپتو برای سرمایه‌‌‌گذاران نه در پرونده‌های نظارتی، بلکه در تابلوهای پیام و در یک مخزن کد بیزینسی درGitHub ، وب‌سایت متعلق به شرکت مایکروسافت، وجود دارد. نگهبانان و سایر توسعه‌‌‌دهندگان نرمافزار در مورد تغییرات کد با اولویت بالا و مسائل پرسنلی هم تنها در یک اتاق چت هفتگی که عمومی است بحث می‌‌‌کنند.
به عنوان مثال موسسه مالی بلک‌راک انتخاب کرده است که صندوق توکن شده خود را روی بلاک‌چین بدون مجوز عمومی اتریوم قرار دهد. البته گروهی دیگر از موسسات مالی مسیر متفاوتی را در پیش گرفته‌‌‌اند و در حال آزمایش انواع دیگری از دفتر کل هستند تا ببینند آیا توکنیزاسیون در بازارهایشان کارآیی دارد یا خیر.
کارآیی می‌تواند از قلب قابلیت برنامه‌‌‌ریزی ایجاد شود، به این معنی که می‌توان از نرم‌‌‌افزارهایی که تحت عنوان «قراردادهای هوشمند» شناخته می‌شوند، برای بهبود توکن‌‌‌ها استفاده کرد تا امکان اتوماسیون عملکردها، مانند پرداخت بهره را فراهم کند. قراردادهای هوشمند همچنین می‌توانند برای ساختن محصولات مالی سفارشی از دارایی‌‌‌های توکنیزه‌‌‌شده متعدد استفاده کنند و صد البته این راه شناخته شده است
و به عنوان ترکیب‌‌‌پذیری شناخته می‌شود. مالکیت دارایی‌‌‌های توکن‌‌‌شده نیز می‌تواند در فرآیندی به نام fractionalization به قطعات کوچک‌‌‌تر تقسیم شود. هنگامی که مالکیت همه دارایی‌‌‌های توکن‌‌‌شده مورد استفاده در یک تراکنش در یک دفتر ثبت می‌شود، معامله می‌تواند به صورت «اتمی» یا همزمان، در هر زمان و ساعتی تسویه شود.
آلن در ادامه یادداشت خود برای فایننشال‌تایمز ادامه می‌دهد: به نظر می‌‌‌رسد پرداخت‌‌‌های فرامرزی برای بهبود از طریق توکن‌‌‌سازی آماده هستند،
اما شاید بهتر باشد که عجله نکنیم که همه‌چیز را به توکن تبدیل کنیم. در مورد برخی از مزایای ادعا شده (مخصوصا آنهایی که به شمول مالی مربوط می‌شوند) بزرگ‌نمایی شده است. حتی زمانی که حساب توکن‌‌‌ها را از ترندهای پر نوسان کریپتو جدا می‌شوند، کماکان جنبه‌های منفی برای توکن‌‌‌سازی وجود دارد.
در توکن‌‌‌سازی وعده داده می‌شود که دارایی‌‌‌های بیشتری از دنیای واقعی به بازارهای مالی اضافه خواهد شد و آنها در دسته‌بندی‌‌‌های جدیدی از محصولات مالی سفارشی، بزرگ (از طریق ترکیب‌‌‌پذیری) و کوچک (از طریق تقسیم‌‌‌بندی) مهندسی خواهد شد.
به نظر آلن این وعده ممکن است این امید را ایجاد کند که در زمان لازم قفل نقدینگی و کارآیی را باز کند، اما تجربه بازار از بحران مالی ۲۰۰۸ نشان می‌دهد زمانی که شرایط بحرانی می‌شود کاهش نقدینگی غیر قابل اجتناب است. احتیاط اغلب برای مهار خسارت در این شرایط حیاتی است، اما تعهدات خودکار شده با قراردادهای هوشمند بدون در نظر گرفتن زمینه به‌طور غیرقابل انعطافی خود به خود اجرا خواهند شد.
علاوه بر این، نرمافزار قرارداد هوشمند سطح حمله دیگری را برای هکرها فراهم میکند و هرچه دفتر کل زیربنایی جامع‌‌‌تر باشد، تبدیل به هدف جذاب‌تری برای حملات سایبری می‌شود. تسویه اتمی همچنین بازارها را از مزایای خالص‌‌‌سازی معاملات محروم میکند.
تجربه غافلگیری در همه‌‌‌گیری و بحران جهانی در سال ۲۰۲۰ هم نشان داد که زنجیره تامین جهانی در صورت وقوع اتفاقات پیش‌‌‌بینی نشده می‌تواند به صورت غیرمنتظره شکننده باشد.
اکنون علاقه فزاینده‌‌‌ای به استراتژی‌‌‌های تولیدی که کارآیی کمتری دارند، اما انعطاف‌پذیرتر هستند به وجود آمده است.
آلن می‌گوید باید توکنیزاسیون با همین طرز فکر بررسی شود. اکنون این سوال از اهمیت بالایی برخوردار است که وقتی چیزی به اندازه کافی کارآمد است، آیا کارآمدتر کردن آن باعث ایجاد شکنندگی در آن می‌تواند بشود؟ و نکند در دراز مدت نتیجه معکوس داشته باشد؟
تجربه نامطلوب کره
بازار توکن‌‌‌سازی دارایی در کره از ابتدای سال ۲۰۲۴ سرگرفته شده است، اما عملکرد ضعیفی از خود نشان می‌دهد. عملکرد ضعیف این بازار سوالاتی را در مورد موفقیت معاملات اوراق بهادار رمزی که انتظار می‌‌‌رفت از نیمه اول سال در بورس کره آغاز شود، ایجاد کرد.
در گزارش کره تایمز به نقل از منابع صنعتی در کره‌جنوبی اشاره شده است: ژانویه گذشته پیشنهاد سرمایه‌‌‌گذاری برای سهام «نشانه دلار» سری ۸ اندی وارهول با نرخ اشتراک ۸۶.۹درصد به پایان رسید.
هدف این پیشنهاد ۷۰۰ میلیون وون (۵۲۳۳۶۴ دلار) بود که پیشنهاد اولیه در مناقصه سئول با شکست مواجه شد. با وجود اهمیت بالای وارهول در بازار هنر، رکود کلی بازار به عنوان دلیلی برای عدم علاقه برای مشارکت این پیشنهادها می‌تواند در نظر گرفته شود.
این خبر برای شرکت‌هایی نگران‌کننده بود که در پی رسمی شدن توکن‌‌‌سازی توسط مقامات مالی کره‌جنوبی در سال جاری به دنبال ورود به بازار بوده‌‌‌اند.
با این حال، برخی بر این باورند که هنوز خیلی زود است که چشم‌انداز منفی در بازار کلی توکن داشت. به عنوان مثال اخبار توکن‌‌‌سازی که تا به امروز توجه زیادی جلب کرده است، منحصرا روی هنر متمرکز شده بودند. کارشناسان معتقدند دارایی‌‌‌های توکن‌‌‌شده در دسته‌های دیگر می‌توانند توجه بیشتری را به خود جلب کنند. براساس گزارش‌ها گفته می‌شود، ده‌ها شرکت در کره در حال برنامه‌‌‌ریزی برای صدور توکن بر اساس دارایی‌‌‌های مختلف از جمله گوشت گاو کره‌‌‌ای، املاک و حقوق مالکیت معنوی هستند.
