فرشاد امیری

خبر بسیار غیرمنتظره بود، «ساعت کار بانک‌ها تغییر می‌یابد و با اصناف هماهنگ می‌شود.»

در واپسین روزهای گرم تابستان و به هنگام آغاز سال تحصیلی جنب و جوشی خاص تمام کشور را فرا گرفت، ولی خبر همه را غافلگیر کرد و از اول مهر ساعت کار بانک‌ها تغییر یافت و به ناچار همگی با ساعت کار جدید همراه شدند. در شهرستان‌های شمالی کشور که به هنگام صبح ترافیکی وجود نداشت به یک باره شهر شلوغ شد، صف‌های بلند جلوی بانک‌ها تشکیل گردید، مردم زودتر از کارکنان بانک‌ها جلوی در بانک‌ها صف کشیدند، چرا که اکثر تجار و کسبه در ساعت ابتدایی روز که از قضا کم‌ترافیک و بانک‌ها نیز خلوت بود کارهای بانکی خود را انجام داده و با خیالی آسوده راهی کسب و کار خود می‌شدند. از طرفی کارکنان ادارات مختلف نیز با توجه به مسافت کم در شهرهای متوسط و کوچک در ساعات ابتدایی صبح نسبت به پرداخت قبوض و دریافت حقوق و غیره اقدام می‌نمودند و از همه مهم‌تر اینکه در این ساعت کم‌تراکم، بانک‌ها نیز وجوه خود را در کمترین ریسک بین شعب جابه‌جا می‌نمودند.

در پایان وقت اداری نیز، تجار معمولا در شهرهای شمالی بین ساعت ۱۲ الی ۱۴ برای صرف نهار کسب و کار خود را رها نموده و کارکنان ادارات نیز پس از پایان کار به منزل رفته و دیگر در ساعت پایانی کار، در بانک ازدحامی وجود نداشت و هنگامی کارکنان بانک‌ها به سوی منزل حرکت می‌نمودند که اکثر تجار و کسبه یا در حال استراحت بودند و یا در حال حرکت مجدد به سمت محل کار خویش و بقیه کارکنان ادارات نیز که قبلا به منزل رسیده بودند، بنابراین اصلا ترافیکی وجود نداشت. یعنی کارکنان بانک‌ها قبل از همه و در ساعت اولیه صبح به محل کار خود رفته و پس از همه و در ساعات کم‌ترافیک نیز به منزل باز می‌گشتند.

اما این تازه آغاز ماجرا بود!

و همانطور که گفته شد به مورخ ۳۰/۶/۸۵ دبیرخانه شورای هماهنگی بانک‌ها ساعت ۹ الی ۱۵ را ساعت مراجعه به بانک‌ها اعلام کرد و در پی آن استانداری به مورخ ۳/۷/۸۵ ساعت مراجعه را ۳۰/۸ الی ۳۰/۱۴ اعلام نمود که در پی آن هم ذکر شده بود که ساعت کار در ماه مبارک رمضان یک ساعت کمتر خواهد بود.

اما باز هم این پایان ماجرا نبود، چرا که شورای هماهنگی بانک‌ها به مورخ ۱۲/۷/۸۵ ساعت کار در ماه رمضان از ساعت ۳۰/۸ الی ۱۴ اعلام نمود و این ساعت تا پایان ماه مبارک رمضان ادامه داشت و چند روز پس از پایان ماه مبارک رمضان باز هم استانداری طی اطلاعیه‌ مورخ ۱۳/۸/۸۵ ساعت شروع به کار بانک‌ها را ۸ صبح و خاتمه آن را ساعت ۳۰/۱۴ اعلام نمودند. در هر حال این سناریوی سردرگمی مشتریان بانک‌ها و کارکنان ظاهرا پایانی ندارد. چرا که به مورخ ۲۰/۸/۸۵ در خبرها آمده بود (صفحه بانک و بیمه دنیای اقتصاد) ساعت کار بانک‌ها در شهرستان‌ها به حالت اول یعنی ۸ الی ۳۰/۱۴ برگشته است، در حالی که هیچ وقت ساعت کار اولیه بانک‌ها ۸ صبح نبوده. جالب‌ترین نکته مباحث فوق این است که وقتی از کارکنان بانک‌ها ساعت کارشان را می‌پرسیم با حالتی مبهوت و سر درگمی خاص پاسخ می‌گویند. چرا که خودشان هم نمی‌دانند که فردا چه ساعتی باید به سر کارشان حاضر شوند.

ولی دو نکته اساسی مطرح است که اولا، ما هر چه فکر کردیم متوجه نشدیم ساعت کار بانک‌ها چه ربطی به ترافیک دارد (به علت کمی کارکنان بانک‌ها). چرا که حتی در تهران هم کارکنان بانک‌ها قبل از همه به محل کار خود رفته (ساعت حضور در بانک برای کارکنان بانک‌ها ۷ صبح بود) و در ساعت پایانی عصر از محل کار خود برمی‌گشتند.

ثانیا، آیا همه مردم ایران حدود (۷۰میلیون) باید تابع شهر تهران (۱۰میلیون نفر) باشند؟ اصولا چرا باید با یک تصمیم بقیه شهرها را شلوغ نمود و عوارضی از جمله مصرف بیشتر بنزین، آلودگی هوا، عوارض ناشی از بدخلقی کارکنان به دلیل دیر حاضر شدن بر سر کار و غیره را تحمل کرد. آیا به راستی مشکل ساعت کار بانک‌ها است؟

و این قصه همچنان ادامه دارد...