یادداشتیادداشتی از یک خواننده روزنامه دنیای‌اقتصاد در کویت
نکاتی پیرامون اسکناس‌های ایرانی
اولین مشکلی که اسکناس ایرانی در اقتصاد با آن مواجه است، استفاده بسیار آن در جامعه ایرانی است، چرا که سال‌ها است در کشورهای غربی و آمریکا استفاده از پول نقد جای خود را به استفاده از دستگاه‌های خودپرداز ATM و پایانه‌های فروش (POS) مستقر در مراکز خرید و فروشگاه‌ها داده است. استفاده از پول الکترونیکی توانسته است تاثیر بسزایی در کاهش هزینه‌های بنگاه‌های اقتصادی و افزایش ضریب امنیت نگهداری پول داشته باشد.
دوستی می‌گفت 30سال پیش که در آمریکا درس می‌خوانده استفاده از دستگاه‌های خودپرداز در این کشور رواج داشته و حتی برای پرداخت پول یک بطری آب یا یک شیشه نوشابه از کارت اعتباری استفاده می‌کرده است، در حالی که هنوز در ایران خریدهای اعتباری جایگاهی را که باید ندارند. مسوولان امر باید توجه داشته باشند که در کشور ایران چند میلیون نفر حقوق‌بگیر وجود دارد که چنانچه محاسبه شود در پایان هر ماه باید حقوق خود را از بانک‌ها دریافت کنند، چه ترافیک سنگینی در خیابان‌ها و شعب ایجاد می‌شود و چه هزینه‌هایی به مردم تحمیل می‌شود، در حالی که می‌توان با استفاده از پرداخت‌های الکترونیکی هزینه‌های موجود را به حداقل رساند. مساله دیگری که خوب است نظام بانکی ایران به آن توجه نماید، این است که هزینه‌های جوایز و هدایای بانکی به دارندگان حساب‌های قرض‌‌الحسنه بالا است و با 10درصد هزینه‌های فوق می‌توان در جهت تبلیغات حرفه‌ای و اطلاع‌رسانی به عموم مردم برای استفاده از بانکداری نوین و در عین حال حفاظت از اسکناس‌های موجود گام‌های موثری برداشت، اکثر ایرانیان از اسکناس‌های خود آن‌طور که باید نگهداری نمی‌کنند و اکثر اسکناس‌های ایرانی فرسوده هستند
که خود از رده خارج شدن اسکناس‌های کهنه هزینه سنگینی برای دولت دارد.
نکته مهم دیگر ارزش پول ملی است که متاسفانه یکی از کم‌ارزش‌ترین پول‌های ملی در سطح جهان است. چرا اولیای امور و مسوولان اقتصادی ایران راهکاری نمی‌یابند، عجیب است. در واقع یکی از مشکلاتی که دستگاه‌های خودپرداز ایران با آن مواجه هستند، همین کم ارزش بودن پول ملی است.
در جدول ارزش پول‌های کشور جهان با یکدیگر مقایسه شده است که شاید با استفاده از آن بتوان تصمیمات حکیمانه‌ای برای حل مشکلات پول ایرانی گرفت.
ارسال نظر