فرهاد مهامی

چرا لیزینگ، گزینه‌ای استراتژیک برای توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور است؟ ۱ - در بازکاوی این سوال به دو نکته برمی‌خوریم، یکی از بعد استراتژیک و دیگری از بعد مورد بحث به تعبیر دیگر آیا صنعت لیزینگ، از آن قامتی برخوردار هست تا به عنوان یک گزینه استراتژیک در کشور مطرح شود.

۲ - چرا این استراتژیک بودن در ابعاد اقتصادی و اجتماعی که از نوعی تنیدگی در هم برخوردارند، مطرح است.

۳ - استراتژیک بودن لیزینگ از آن رو است که هم‌اکنون مقوله تامین منابع برای پروژه‌ها و در سطوح مختلف اجتماعی و اقتصادی از معضلات عمده کشور است. یافتن راهکاری که بتواند، در راستای تامین منابع این پروژه‌ها تاثیر جدی داشته باشد، طبعا یک مساله استراتژیک است.

لیزینگ، از آنجا که چنین ظرفیت‌هایی را دارا است و در عین حال در پوشش ریسک سرمایه‌گذاری بالاترین انعطاف‌پذیری را دارد، طبعا به یک گزینه استراتژیک تبدیل شده است. نکته اساسی در استفاده از لیزینگ آن است که درک صحیح از ابعاد و پتانسیل‌های لیزینگ داشته باشیم، چرا که هر گاه ابزاری بدون داشتن دانش کافی درباره ابعاد و ظرفیت‌های آن مورد استفاده قرار گرفته، باعث انزوای آن صنعت یا ابزار شده است، در حالی که مقصر اصلی نه آن ابزار و صنعت که در واقع استفاده‌کنندگان بوده‌اند.

در نوشتارهای بعدی، به ابعاد و قامت واقعی لیزینگ خواهیم پرداخت و اینکه انتظاراتمان را از یک صنعت چگونه منطقی کنیم تا در ترسیم اهداف مورد نظر خود و درنهایت تحقق آنها موفقیت لازم را کسب کنیم. نکته بعدی درباره استراتژیک بودن لیزینگ، بحث درباره آن است که چرا لیزینگ در بعد اقتصادی و اجتماعی استراتژیک است. به عبارت دیگر، چگونه در سایه استفاده از لیزینگ در رسیدن به توسعه اقتصادی و اجتماعی، به موفقیت‌های قابل‌ملاحظه‌ای دست خواهیم یافت.

بدیهی است که لیزینگ در جامعه قدرت خرید مردم را در تمام سطوح اجتماعی، بالا می‌برد، چه آنان‌که در پروژه‌های صنعتی سرمایه‌گذاری می‌کنند و چه آنان‌که برای خرید کالاهای بادوام قصد سرمایه‌گذاری دارند.

بنابراین، لیزینگ، علاوه بر آنکه در بعد اقتصادی باعث افزایش تولید و نهایتا GNP می‌شود، در بعد اجتماعی باعث افزایش اشتغال، رفاه عمومی و رضایت خاطر مردم در داشتن وسایلی چون خودرو، وسایل خانه و... خواهد شد.

اگرچه در کشور ما به دلیل وجود تورم که در واقع ناشی از ناکارآمدی ساختارهای کلان اقتصادی کشور است، هزینه تمام شده پول بالا است اما با این حال مردم مایلند از امکانات رفاهی برخوردار باشند و لیزینگ برای آنها چنین امکاناتی را فراهم می‌کند و اگر قرار است که استفاده از این ابزار برای مردم بیشتر فراهم شود، راهکار آن استراتژیک نگاه کردن به آن از سوی دولت و یافتن راهکاری است که رضایتمندی دوطرفه موجر (لیزینگ‌دهندگان) و مستاجر (مردم) را فراهم آورد.

اینکه دولت در این راستا چگونه تلاش خواهد کرد، مقوله‌ای است که باید در آینده به آن پاسخ داد.