سلسله مطالبی که در این ستون عرضه می‌شود،‌ مجموعه‌ای از اطلاعات عمومی بیمه‌های بازرگانی است که از جلد اول کتاب دانستنی‌های بیمه تالیف آقای علی‌اعظم محمد بیگی برگزیده شده است. ذی‌نفع بیمه‌نامه

اصلاحات مشابه: استفاده‌کننده از سرمایه بیمه، ذی‌نفع

ذی‌نفع بیمه‌نامه، شخصی است که مبلغ بیمه مندرج در آن به او تعلق می‌گیرد. برای مثال، سرپرست خانواده می‌تواند یک بیمه‌نامه زندگی بخرد تا در صورت فوت او در مدت بیمه، مبلغ بیمه به همسرش، به عنوان ذی‌نفع بیمه‌نامه، پرداخت شود. ذی نفع، شخص یا اشخاصی هستند که بیمه‌نامه به نفع آنها منعقد و مشخصات آنان در جدول مشخصات بیمه‌نامه درج شده است (تعریف ذی‌نفع در بیمه‌نامه حوادث).

رسید تصفیه خسارت

اصلاح مشابه: رسید تسویه حساب خسارت و واگذاری حقوق، رسید دریافت خسارت

در زمان تصفیه خسارت، بیمه‌گر یک گواهی در تایید انجام تعهدات خود در جبران آسیب بدنی، حساب مالی یا تصفیه مسوولیت را از بیمه‌گذار دریافت می‌کند.

اگر خسارت، برای مثال، با تعمیر مالی خسارت‌دیده جبران شود این گواهی که رسید تصفیه خسارت نام دارد معرف رضایت بیمه‌گذار از تعمیرات انجام شده است.

در مورد خسارت وارده به شخص ثالث، این رسید از او دریافت می‌شود تا بیمه‌گر از مسوولیت‌های احتمالی بعدی در قبال حادثه مورد نظر مبرا شود.

روش جبران خسارت

اصطلاح مشابه: ترتیب پرداخت خسارت

برخی از بیمه‌نامه‌ها شرطی در مورد روش جبران خسارت دارد. طبق این شرط، بیمه‌گر مختار است خسارت را به صورت پرداخت وجه نقد، تعمیر، تعویض یا بازسازی مال خسارت‌دیده جبران کند.اگر چنین شرطی در بیمه‌نامه نباشد، بیمه‌گذار حق درخواست دریافت نقدی خسارت را دارد.خسارت به پول نقد پرداخت خواهد شد مگر اینکه در قرارداد بیمه، حق تعمیر یا تعویض برای بیمه‌گر در نظر گرفته شده باشد.

در این صورت، بیمه‌گر موظف است موضوع بیمه را در مدتی که عرفا کمتر از آن نمی‌شود تعمیر کند یا عوض آن را تهیه و تحویل نماید (قسمتی از قانون بیمه).

بیمه‌گر حق دارد به جای پرداخت نقدی خسارت، وسیله نقلیه خسارت‌دیده را تعمیر کند (شرطی در بیمه‌نامه بدنه اتومبیل).

ریسک خالص، ریسک سوداگرانه

اصطلاح مشابه: خطر خالص، خطر سوداگرانه

عدم اطمینان درباره وقوع یا عدم وقوع خسارت، نشانه وجود ریسک خالص است.پیامد احتمالی وقوع این ریسک، زیان یا عدم زیان شخص یا موسسه است. ریسک خالص، مانند آتش سوزی، در بطن محیط زندگی بشر وجود دارد و کارا بودن موسسه یا شخص در انجام فعالیت خود، تضمین‌کننده عدم وقوع چنین ریسک‌هایی نیست. ریسک سوداگرانه آن است که پیامد احتمالی وقوع آن، زیان، عدم زیان یا سود باشد. آنچه موسسات یا اشخاص را ترغیب به قبول این ریسک می‌کند احتمال کسب سود است. آنها ممکن است کالا یا خدمات تولیدی خود را با سود یا زیان بفروشند، با فشار رقبا از بازار بیرون بروند، یا به علت رکود اقتصادی، دچار زیان شوند. با مدیریت صحیح فعالیت تجاری (مانند مطالعه وضعیت بازار، کنترل هزینه‌ها و موجودی انبار) می‌توان احتمال وقوع این‌گونه ریسک‌ها را کم کرد.