خبر زلزله مثل همیشه سرد و تکان دهنده بود، بیش از ۳۰۰ هموطن زیرآوارماندند که اغلب زن و کودک بودند، قریب به ۵۰ هزار نفر بی‌خانمان شدند، خسارات اقتصادی بسیار سنگین به مناطق عمدتا روستایی آذربایجان شرقی که هنوز برآورد نشده است و آسیب‌های شدید روحی به بازماندگان که هیچ‌گاه قابل اندازه‌گیری نخواهد بود... اما چگونه می‌توان در کاهش این «درد بزرگ ملی» و التیام بخشیدن به این زخم عمیق موثر بود؟ جدا از مسوولیت اخلاقی که هر شهروند ایرانی در قبال زلزله آذربایجان دارد و در کنار آنچه که دولت و دیگر نهادهای عمومی کشور با توجه به مسوولیت ذاتی شان انجام خواهند داد ، پیکره بزرگ اقتصاد کشور نیز وظیفه دارد تا لختی درنگ کند و با فراموش کردن گرفتاری‌های بزرگ این روزهایش، به مسوولیتی بزرگ‌تر بیندیشد و هر آنچه که می‌تواند را پیشکش آذربایجان کند.

درست است که این روزها شرایط ویژه اقتصاد ملی سقف مطالبات معوق بانک‌ها را به آسمان رسانده و عدم چرخش طبیعی پول در بازار، بانک‌های ایرانی را ناگزیر از «انقباض» ساخته است، اما بر خلاف تصویرسازی‌های غیرمنصفانه و موج‌سوارانه رایج این روزها، آمارها و گزارش‌های واقعی نشان می‌دهد که شبکه بانکی کشور همواره یاور مردم و دولت در روزهای سخت بوده است و هر جای ایران نشانی از ساختن است، یک بانک ایرانی ایفای نقش کرده است. این حضور موثر از دوران جنگ تحمیلی آغاز شده و به دوران سازندگی رسیده و تا امروز ادامه یافته است. آذربایجان عزیز نیز باید نگاهی متفاوت از شبکه بانکی دریافت کند و مشمول دریافت تسهیلاتی ویژه گردد... در خبرها به نقل از مدیرعامل بانک تجارت آمده بود که این بانک ۳۰ هزار میلیون ریال به هموطنان آسیب‌دیده از زلزله آذربایجان تسهیلات قرض‌الحسنه پرداخت می‌کند، تسهیلاتی که با توجه به شرایط ناگوار خانوارهای آسیب دیده از زلزله، بازپرداخت آن از دو سال دیگر آغاز می‌شود. مدیرعامل بانک تجارت گفته که این تصمیم براساس مسوولیت اجتماعی و ملی سازمانش در قبال هموطنان زلزله‌زده گرفته شده است. هرچند زخم زلزله خیلی آذربایجان عمیق‌تر و کاری‌تر از آن است که یک بانک به تنهایی بتواند آن را مرهم زند، اما تعهد مدیرعامل بانک تجارت به اعطای این تسهیلات را می‌توان به منزله روشن شدن چراغ اول تلقی کرد و خوش‌بینانه امیدوار بود که سایر بانکداران ایرانی نیز درمان چشم آسیب‌دیده ایران را در اولویت گذارند. ان‌شاءالله.