یک مدرس دانشگاه گفت: در حال حاضر زیرساخت‌های موبایل بانکینگ در کشور فراهم است، اما موضوع امنیت آن می‌تواند چالش برانگیز باشد. دکتر شهریار پورآذین در گفت‌وگو با «ایسنا»، با بیان این‌که سیستم‌های پرداخت از طریق موبایل در کشورهای جهان در حال توسعه است، درباره زیرساخت‌های این فناوری در ایران اظهار کرد: پرداخت‌های اینترنتی از طریق موبایل و رایانه شباهت‌هایی دارند، از این نظر که باید هر یک تبادلاتی را با رایانه مرکزی امور پرداخت بانکی انجام دهد، اما موبایل یک دستگاه متکی بر امواج رادیویی است و احتمال شنود یا بازسازی امواج رادیویی وجود دارد.

او رسیدن به امنیت را محال دانست، چراکه امنیت کامل (اگر هم وجود داشته باشد) گران و مزاحم فعالیت سریع و عادی اجزای سیستم است.

وی خاطر نشان کرد: بنابراین فرضیه، جایی بین ناامنی و مزاحمت به عنوان سطح امنیت مطلوب در نظرگرفته می‌شود. فاصله ناامن میان سطح امنیت مطلوب و حد اعلای امنیت را با روش‌های بازپرداخت خسارات تامین می‌کنند. به شرطی که احتمال نیاز به پرداخت خسارت کم باشد و این شرط لازم برای سودآوری بیمه است.

پورآذین عنوان کرد: اطمینان از امنیت پرداخت دارای مرزی است که جلوتر رفتن از آن هزینه‌ای بیش از خسارت بیمه را در پی خواهد داشت و در حال حاضر به جای امنیت کامل، پرداخت‌های اینترنتی را بیمه می‌کنند. با این کار تنها با پرداخت اندکی به شرکت‌های بیمه، آنها را در سود مبادلات الکترونیکی سهیم می‌کنند و در مقابل، خسارت ناامنی تبادلات پولی الکترونیکی را از آنها مطالبه می‌کنند.

او ادامه داد: سازمان‌های بیمه‌ای نیز باید به این قابلیت برسند که سامانه پرداخت‌های اینترنتی را ارزیابی کنند و ببینند آیا میزان سهم دریافتی آنها جبران خسارات را می‌کند یا نه و باید دانست که در سامانه امن، با حق بیمه کم، خسارت بالایی پرداخت می‌شود. وی تصریح کرد: ولی در سامانه غیرایمن، حق بیمه بالا و خسارت آن پایین است. حق بیمه همان سهم شرکت بیمه از تبادلات الکترونیکی است و با این ساختار شرکت‌های بیمه مهم‌ترین ممیزان امنیت سامانه‌های بانکی موبایل و رایانه‌‌ای خواهند بود. این راهی است که در جهان برای ارزیابی سامانه پرداخت‌های الکترونیکی صورت می‌گیرد و شرکت‌های بیمه در آن نقش موثری دارند.

او با بیان این‌که در برخی کشورها، یک تراکنش مالی روی رایانه یا موبایل تا یک میلیون دلار بیمه است‌، تصریح کرد: ‌وقتی توان مالی بیمه از یک حدی بالاتر است،‌ موضوع امنیت نیز یک معنای دیگر پیدا می‌کند و دیگر ناامنی مردم را عصبی نمی‌کند و تنشی بین آنها به‌وجود نمی‌آید.