یادداشت
تعدیل ریسک سرمایهگذاری با استفاده از تخصیص داراییها
اگر شما یک سرمایهگذار هستید، قطعا یک سبد دارایی دارید، شما احتمالا آن را در دستههای مختلفی تقسیم کردهاید که در مجموع یک سبد داراییهای مشخصی را تشکیل میدهند که خصوصیات مختص به خود را دارد. بگذارید نگاهی به آنچه میبایست انتخاب کنید بیندازیم و نشان دهیم که چگونه میتوانید اولویتبندیتان را به سبد داراییهایتان منتقل کنید.
تخصیص داراییها (AsseT Allocation)
تخصیص داراییها یک تکنیک است که با ایجاد تنوع و سرمایهگذاری در گروههای مختلف داراییها، ریسک سرمایهگذاری را متعادل میکند. تحقیقات نشان میدهد که حدود ۹۴درصد تغییر در میزان سوددهی یک سبد داراییها به سیاست تخصیص بستگی دارد. اگر این تخصیص را درست انجام دهید، تقریبا تمامی کارتان را در یک قدم انجام دادهاید. حتی اگر شما بیش از یک حساب داشته باشید، در کل یک تخصیص دارایی دارید که بیشتر درآمد ناشی از سرمایهگذاریتان را کنترل میکند.
گروههای مختلفی از داراییها شامل پول نقد، سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات، کالا و... وجود دارد. هر گروه میزان بازدهی و نوسان (و در نتیجه ریسک) مختص به خود را دارد. شما میتوانید این گروهها را به بینهایت روش با هم ترکیب کنید و بینهایت سبد داراییها با ریسک و بازدهیهای متفاوت بسازید.
انتخاب یک سیاست برای تخصیص داراییها تنها به نوع رفتار گروههای دارایی محدود نمیشود. این سیاست بر روحیات و رفتار شما هم بستگی دارد. اهداف و نیز توانایی تحمل ریسک شما روی دیگر سکه هستند. شما باید تلاش کنید تا داراییهایتان را چنان تخصیص دهید که به بهترین شکل با اصول سرمایهگذاریتان مطابقت کند.
گرچه نحوه تفکر سرمایهگذاران متفاوت است، اما یک ایده جهانی وجود دارد: اگر شما یک سرمایهگذار منطقی هستید میخواهید سودتان را بیشینه و نوسان را کمینه کنید شما هرگز ریسک بیشتری را نمیپذیرید در حالی که امکان سود بیشتر نداشته باشید شما سعی میکنید با کمترین میزان ریسک ونوسان به «آنچه که میخواهید» میرسید.
ریسک و بازده
مصالحه بین بازده و ریسک هسته اصلی تخصیص داراییها است. دو نوع ریسک پیش روی سرمایهگذاران است:
۱ - ریسک سیستماتیک (تعدیلناپذیر) که ریسک نهفته در کل گروه دارایی است. این ریسک مربوط به یک شرکت یا یک صنعت خاص نیست و به دلایل مختلف سیاسی و اقتصادی به وجود میآید. در این وضعیت تمامی شرکتها به نحوی متاثر میشوند.
۲ - ریسک غیرسیستماتیک (تعدیلناپذیر) که مربوط به یک شرکت یا صنعت خاص است. به عنوان مثال عدم موفقیت پروژه یک شرکت منجر به سقوط سهام آن شرکت میشود.
آنچه با گوناگونگری (Diversification) قابل تعدیل نیست، ریسک سیستماتیک است و ریسک غیرسیستماتیک به راحتی قابل تعدیل است. اوراق سهام ریسک سیستماتیک متفاوتی نسبت به املاک و مستغلات، اوراق قرضه و ... دارد. میزان سوددهی یک گروه و دارایی در طول زمان، وابسته به ریسک سیستماتیک آن گروه است. برای بدست آوردن سود یک گروه خاص، باید یک مجموعه متنوع از آن گروه را انتخاب کنید. با توجه به ماهیت گروه، سرمایهگذاری در چند عضو از آن، یک شاخص (مثل شاخص SFP) یا صندوقهای سرمایهگذاری مشاع (mutualfund) شما را به این منظور میرساند. در گروه اوراق سهام، گرچه تعداد مشخصی وجود ندارد اما با داشتن ۱۵ الی ۲۰ نوع سهم میتوانید به گوناگونگری بهینه خود دست پیدا کنید.
گردآوری از www.investopedia.com
ارسال نظر