انتقاد عسگراولادی از طرح خاموشی برای کاهش نرخ ارز
دنیای اقتصاد - اسدالله عسگراولادی، نایب‌رییس سابق اتاق بازرگانی ایران با اشاره به اینکه از تراوشات فکری شخص بزرگواری نظیر مهندس سیدعلی‌نقی خاموشی، توقع و انتظار خیلی بیشتر از این فرمایش‌ها و پیشنهادها می‌رفت، می‌نویسدجراحی موردنظر ایشان، تعداد زیادی از مدیران واحدها را به سوی بیمارستان‌ها، زندان‌ها یا سردخانه‌ها برای انتقال به بهشت‌زهرای سراسر کشور سوق خواهد داد. انتقاد عسگراولادی از طرح پیشنهادی خاموشی در مورد کاهش قیمت دلار
گروه بازار پول- پیرو درج گزارش «بسته پیشنهادی خاموشی به احمدی‌نژاد» در صفحه ۱۲ مورخ سیزدهم مرداد ۸۷ روزنامه دنیای‌اقتصاد، اسدا... عسگرداولادی، نایب‌رییس سابق اتاق بازرگانی ایران و رییس فعلی کمیسیون صادرات اتاق تهران جوابیه‌ای را درخصوص گفته‌های مهندس علینقی خاموشی به دفتر روزنامه ارسال کرد.
خاموشی در گزارش یاد شده وابستگی نرخ ریال به دلار و تثبیت ارزش آن با وجود نوسانات رکودی دلار را موجب انتقال سریع تورم خارجی به داخل کشور دانسته و عنوان کرده بود، نرخ ارز در ایران بدون توجه به دلایل اقتصادی همواره بر اساس تامین بودجه دولت تعیین می‌شود.
او درخصوص کسری بودجه دولت با کاهش ارزش دلار عنوان کرده بود: زمان جراحی اقتصاد ایران فرارسیده و دولت می‌تواند با تدوین برنامه ۵ ساله، کسری بودجه خود را با اخذ مجوز از مجلس از حساب ذخیره ارزی تامین کند.
خاموشی همچنین تاکید کرده بود: دولت به جای دلار می‌تواند یورو را مشروط بر اینکه قیمت واقعی آن بر اساس داده‌های بانک جهانی و بانک‌مرکزی ایران تعیین شود، محور قرار دهد.
عسگراولادی درخصوص محور قرار گرفتن یورو مطلبی را ذکر نکرده؛ اما درخصوص سایر گفته‌ها، خاموشی نقطه‌نظراتی دارد که در ادامه می‌آید:
جریده شریفه و روزنامه ارزشمند دنیای‌اقتصاد
از مدیریت آن روزنامه بسیار با ارزش که با درج مطالب روشن- صریح واقع‌بینانه از مسائل مختلف اقتصادی سیاسی آگاهی جامعه را بالا می‌برید تشکر و قدردانی می‌نماید. در روزنامه یکشنبه ۱۳ مرداد مقاله‌ای از استاد علی نقی سید‌خاموشی تحت نام بسته پیشنهادی خاموشی به رییس‌جمهور مشاهده می‌شود. از تراوشات فکری شخص بزرگواری نظیر مهندسی سیدعلی‌نقی خاموشی که بیشتر از دو دهه بنده کوچک در محضر اقتصادی ایشان تلمذ کرده و حضور ۲۹ ساله ایشان سکان پارلمان اقتصادی بخش‌خصوصی کشور را هدایت کرده توقع و انتظار خیلی بیشتر از این فرمایش‌ها و پیشنهادها می‌رفت.ما هنگامی و در شرایطی سال‌های آخر قرن ۱۴ هجری را می‌گذرانیم که اجانب از هر جانب براندازی علوی تباران جهان به ویژه ایران اسلامی علوی فاطمی را هدف‌گیری و به سوی حذف آن در حرکتند.در چنین شرایطی طبیب هم هر قدر حاذق باشد، برای جراحی اقتصادی قبل از انواع مشورت‌های کارشناسانه لازم، دست به چاقوی جراحی نمی‌برد.خوب می‌دانیم وقتی یک سال بعد از انقلاب اسلامی جنگ تحمیلی شروع شد ما از ذخایر عظیم ارزی و ذخایر عظیم‌تر در درون خانواده‌ها بهره‌مند بودیم و توانستیم ۸ سال مقاومت را با هزینه‌کردن بیش از یک‌هزار میلیارد دلار، پیروزی را در آغوش بگیریم.
در آغاز ۱۳۸۷ حدود هشتاد و اندی میلیارد دلار ذخیره ارزی داریم و اگر خدای نکرده تجاوزی پیش آید، ضرورت حفظ آن لازم و سالانه با هزینه کردن حدود ۵۰میلیارد دلار و تبدیل آن به ریال در نهصد و سی تومان ریال لازم برای دولت تامین می‌شود و همه می‌دانیم این ریال به علاوه وجوه اخذ شده از مالیات‌ها و گمرکات و غیره در آخر هر سال برای تامین ریال لازم تعداد زیادی کسری داریم.
آیا به نظر نمی‌رسد اگر نرخ دلار را به جای ۹۳۰ تومان به ۴۵۰ تومان تغییر دهیم برای تامین ریال لازم (که قادر به کم کردن میزان ریال نیستیم) بایست به جای ۵۰میلیارد، یک‌صد میلیارد تبدیل به ریال کنیم و تفاوت بایست از ذخیره‌ها مصرف شود.
اگر تا دو سال ذخیره‌ها تمام شود و نفت هم تنزل کند و خدای نکرده تجاوزی پیش آید با این همه تحریم‌ها دهان بیگانگان را برای بلعیدن مهد پیروان جعفری باز نکرده‌ایم؟
در سه ماه اخیر که این شایعات را دامن زده‌ایم نزدیک ۲میلیارد دلار از آن طرف دریاها به ایران آمد و با ۹۳۰ تومان تبدیل که همه چشم انتظار تبدیل چهارصد و اندی تومان هستند که به جای ۲میلیارد آورده پنج میلیارد خارج کنند به کجا ببرند آنجا که همه می‌دانند با داشتن پول لازم ویزا اقامت و اجازه خرید مسکن (در حال سقوط قیمت‌ها) می‌دهند، از تولید حرف بزنیم در شش هفت ماهه اخیر تعداد زیادی از واحدهای تولید با بدبختی‌های زیادی توانسته‌اند مواد اولیه و قطعات و ماشین‌آلات را با دو سه بار ضمانت‌های دیگر کشورها تهیه و به کشور بیاورند یا در حال آوردن هستند که از ورود به کارخانه شش ماه زمان می‌خواهد تا تولید و عرضه شود قیمت تمام شده آنها حدود هر دلار هزار تومان یا بیشتر است.
اگر ناگهان با تقویت ریال به چهارصد، پانصد تومان سیل واسطه‌ها و واردکننده‌ها همان کالاها را به کشور سرازیر کنند و دیوار تعرفه‌ها هم به خاطر WTO فعلا قابل تغییر نیست چه بلایی سر کارخانه‌ها می‌آید؟
همه خوانندگان ارجمند به خوبی می‌دانند خود استاد خاموشی هم می‌داند از ۵۱میلیارد واردات سال ۱۳۸۶ فقط ۲۱درصد مواد اولیه کارخانه‌ها بوده و ۲۴درصد ماشین‌آلات و قطعات در مقابل ۴۶درصد کالای مصرفی مستقیم و بقیه ۹درصد خدمات. حالا بفرمایند تا بخواهیم با این همه تحریم‌های گوناگون ۲۱درصد و ۲۴درصد را تبدیل به تولید بکنیم که با شکستن دلار آیا آن ۴۶درصد کالای مصرفی تبدیل به ۷۰درصد نمی‌شود و سریعا بازار مصرف ایران را اشباع نمی‌کند و واحدهای تولید را فلج و فشل نمی‌کند و درصد بیکاری را به ۲۰درصد یا بیشتر نمی‌رساند؟
چرا زرع نکرده قیچی کنیم بعد گرفتار مصیبت‌های لاعلاج شویم. از صادرات حرف نزنیم بهتر است، قیمت تمام شده کالای مصرفی با دلار ۹۳۰تومان هم قابل رقابت نیست و واحدهای صادراتی یکی پس از دیگری به سوی تعطیلی می‌روند و برای یک درصد جایزه تشویقی (که از ۵/۳درصد زمان شما به یک درصد کاهش یافته) ماه‌ها بلکه دو سه سال در صف انتظار پشت درهای بسته قرار دارند، چگونه برای ۵۰درصد تفاوت می‌توانند تحمل کنند به علاوه همین ۵۰درصد را برای تنخواه خرید کالا از کدام منبع تامین کنند که تحمل سه سال انتظار وصول را داشته باشد.
آقای خاموشی در کشور ما طی چند سال اخیر هیچ وقت از تضعیف پول ملی برای توسعه صادرات استفاده نشده و اگر پول ملی ما ضعیف و ضعیف‌تر شده به خاطر تورم جانکاه و عدم حسن مدیریت در سازمان‌های اقتصادی دولت‌ها بوده است و این جراحی که در ذهن حضرتعالی است تعداد زیادی از مدیران واحدها را به سوی بیمارستان‌ها، زندان‌ها یا سردخانه‌ها برای انتقال به بهشت‌زهرای سراسر کشور سوق خواهد داد.
چه کسانی خوشحال خواهند شد بیگانگان که با دست خود ما، ما را به سوی فلجی کامل می‌برند.
چون نیک نظر کرد پر خویش در آن دید
و سیعلم‌الذین ظلمو ای.............
با تجدید ارادت - اسدا... عسگراولادی
ارسال نظر