مقایسه عملکرد سال‌های ۸۹ و ۸۸ نشان می‌دهد تعداد تراکنش‌های انجام شده روی هر دستگاه خودپرداز و کارتخوان در سال ۸۹ و ۸۸ هر دو رشد قابل توجه داشته‌اند. به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، تعداد تراکنش‌های روی هر خودپرداز در سال ۸۹ روزانه بیش از ۲۸۹ تراکنش بوده است که این به معنای آن است

که این دستگاه‌ها هر ساعت ۱۲ مشتری را میزبانی کرده‌اند.

به تعبیر دیگر هر پنج دقیقه یک تراکنش روی هر خودپرداز انجام شده است. در سال ۸۸ روزانه ۲۰۸ تراکنش روی خودپرداز انجام شده که این به معنای انجام هر ساعت نزدیک ۸/۷ تراکنش روی هر خودپرداز است. یعنی هر ۷ دقیقه یک تراکنش روی هر خودپرداز انجام شده است.

در همین حال هر کارتخوان در سال ۸۹ بیش از۳۴تراکنش در ماه انجام داده که این به معنای انجام بیش از یک تراکنش روی کارتخوان در هر روز بوده است.در سال ۸۸ تعداد تراکنش ماهانه روی هر دستگاه رقمی حدود ۱۵ تراکنش بوده است.این به معنای آن است که پایانه‌های فروشگاهی حجم کاری حدود دو برابر داشته‌اند.

از نظر اقتصادی هر خودپرداز توانسته ۲۸۹ مراجعه به شعبه را کاهش دهد. این مساله به معنای آن است که هر خودپرداز روزانه بیش از ۲۸۹ هزار تومان کاهش هزینه برای بانک به ارمغان آورده چرا که هر تراکنش خودپرداز برای بانک حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ تومان هزینه دارد اما هزینه یک تراکنش حضوری در بانک بین ۱۳۰۰ تا ۱۴۰۰ تومان است.

در بخش پایانه‌های فروشگاهی شرکت‌های psp سودی از بابت تعداد تراکنش‌های انجام شده روی این دستگاه‌ها کسب نکرده‌اند. مبلغ جابجا شده توسط هر تراکنش کارتخوان بیش از ۸۹ هزار تومان بوده که این میزان برای بانک/شرکت‌های پذیرنده کارت، رسوب منابع خوبی را به همراه داشته است.

اما در نهایت اینکه ما کجای صنعت بانکداری الکترونیک دنیا از نظر میزان عملکرد تجهیزات پرداخت الکترونیک قرار گرفته‌ایم؟

نسبت استفاده خودپرداز به پایانه فروش در کشورهای توسعه یافته ۲۰ به ۸۰ است. اما این نسبت در ایران ۷۷ به ۲۳ است که هنوز نسبتی بر عکس دنیا است. این نسبت در حال حاضر مطلوب به نظر نمی‌آید اما به نظر می‌رسد در سال‌های آتی این روند سریع‌تر پیش رود.