چندی پیش بانک مرکزی از اجرایی شدن امضای دیجیتال در بانک‌ها از اول آذر ماه خبر داده بود ولی این موضوع تا به امروز عملیاتی نشده است، ظاهرا بانک مرکزی آمادگی لازم را در این زمینه داشته و آن را اعلام کرده است، ولی هنوز برخی بانک‌ها این آمادگی را ندارند و از سویی، شاید یکی دیگر از دلایل تاخیر در این موضوع، مشغله‌ای است که این روزها بانک مرکزی با آن دست به گریبان است و آن چیزی نیست جز موضوع شاپرک. براساس گزارش ایسنا، امروزه سوء‌استفاده از آدرس‌های Email برای مهاجمان و ویروس‌ها به امری متداول تبدیل شده است و با توجه به نحوه عملکرد آنان در برخی موارد شناسایی هویت فرد ارسال‌کننده یک پیام بسیار مشکل و در برخی موارد غیرممکن است. تشخیص غیرجعلی بودن نامه‌های الکترونیکی در فعالیت‌های تجاری و بازرگانی دارای اهمیت فراوانی است. یک نامه الکترونیکی شامل یک امضای دیجیتال، نشان دهنده این موضوع است که محتوای پیام از زمان ارسال تا زمانی که به دست شما رسیده است، تغییر نکرده است. در صورت بروز هر گونه تغییر در محتوای نامه، امضای دیجیتال همراه آن از درجه اعتبار ساقط می‌شود.

ساختار اصلی امضای دیجیتالی به این صورت است که نویسنده اطلاعات الکترونیکی این اطلاعات را توسط کلید رمزنگاری محرمانه خود امضا می‌کند. این کلید باید توسط کاربر برای همیشه مخفی نگه‌داشته شود. امضا توسط کلید همگانی مربوطه امضا‌کننده، سند قابل‌کنترل است، این کلید همگانی توسط عموم قابل رویت و دسترسی است.

اما ویژگی‌های مهم امضاهای دیجیتال عبارت است از: ۱- در تولید آنها از اطلاعاتی که به طور منحصربه‌فرد در اختیار امضاکننده است، استفاده می‌شود. ۲- به طور خودکار و توسط رایانه تولید می‌شوند. ۳- امضای هر پیام وابسته به کلیه بیت‌های پیام است و هر گونه دستکاری و تغییر در متن سند موجب مخدوش شدن امضای پیام می‌گردد. ۴- امضای هر سندی متفاوت با امضای اسناد دیگر است. ۵- باید به راحتی قابل بررسی و تایید باشد تا از جعل و انکار احتمالی آن جلوگیری شود.

برخی از خواص مهم امضاهای دستی عبارت است از: ۱- امضای یک شخص برای تمام مدارک یکسان است.

۲- به راحتی تولید می‌شوند. ۳- به راحتی تمییز داده می‌شوند.

۴- باید به گونه‌ای باشند که حتی‌الامکان به سختی جعل شوند. ۵- به طور فیزیکی تولید می‌شوند. یک امضای دیجیتالی یک ابزار سندیت بخشیدن الکترونیکی می‌باشد که منجر به سندیت بخشیدن به یک رکورد الکترونیکی از طریق رمزنگاری با کلید همگانی می‌شود. به منظور ایجاد یک امضای دیجیتال از یک الگوریتم ریاضی به منظور ترکیب اطلاعات در یک کلید با اطلاعات پیام، استفاده می‌شود. ماحصل عملیات، تولید یک رشته مشتمل بر مجموعه‌ای از حروف و اعداد است. یک امضای دیجیتال صرفا به شما نخواهد گفت که «این شخص یک پیام را نوشته است» بلکه در بردارنده این مفهوم مهم است که: «این شخص این پیام را نوشته است.»