مدیریت نقدینگی با شرکت‌های لیزینگ

بهنام شالچی

مدیرعامل شرکت لیزینگ جامع سینا

اقتصاد مقاومتی یک بحث تئوریک محض مختص دانشگاه نیست، بلکه بیشتر برنامه اقتصاد کاربردی (Applied Economy) است. اقتصاد مقاومتی یک شعار نیست، یک واقعیت اقتصادی است که شاخص‌‌‌های آن ریشه در عمل دارد.

این دیدگاه جدید به اقتصاد را می‌‌‌توان با واژه‌ Resistive Economy به مجامع علمی معرفی کرد و حتی در مفهوم دقیق‌‌‌تر، می‌‌‌توان از واژه‌ اقتصاد سیاسی مقاومتی (Political Resistive Economy) استفاده کرد و برای ارزیابی آن شاخص‌‌‌های اقتصاد سیاسی تعریف و استخراج کرد؛ زیرا این واژه یک مفهوم اقتصاد سیاسی است تا یک مفهوم اقتصادی و به‌دنبال راه‌حل‌‌‌های اقتصاد سیاسی است که در عمل و کاربرد بتواند مبتنی‌بر اقتصاد اسلامی، نه تنها بر بحران‌‌‌های ایجادشده در عرصه‌ اقتصاد سیاسی فائق آید، بلکه مسیر اقتصاد را در جهتی قرار دهد که آمادگی و آینده‌نگری لازم نیز اتخاذ شده باشد.

ارکان اقتصاد مقاومتی در ایران شامل مردمی‌کردن اقتصاد، اجرای سیاست‌های اصل ۴۴ قانون اساسی، توانمندسازی بخش خصوصی، افزایش ثروت ملی و صیانت از آن، کاهش وابستگی به درآمد نفتی، مدیریت مصرف و استفاده از ظرفیت و امکانات داخلی کشور است.

بنابراین اقتصاد مقاومتی یک واژه جدید است که حوزه‌های مختلفی را دربر می‌گیرد. اقتصاد مقاومتی نیاز به زیرساخت و روش شناسی علمی‌دارد. بر این اساس به منظور حصول به اهداف تعیین شده باید برنامه‌های عملی (Action Plans) به دقت اجرایی شوند و فعالیت پروژه‌های گوناگون براساس تقویم زمانی هر یک به‌طور مداوم و مستمر کنترل یا پایش شوند.

برای رسیدن به اهداف اقتصاد مقاومتی باید مهندسی مقاومت یا ترسیم هندسه روش شناختی و استفاده از روش مهندسی سیستم‌ها، چالش‌ها و محدودیت‌ها را شناسایی و تبیین کرد. در حال حاضر با محدودیت‌هایی در اقتصاد ایران مواجه می‌شویم که از نظر اقتصاد مقاومتی چالش به حساب می‌آید؛ از جمله پایین بودن نرخ پس‌انداز ملی، بالا بودن میل نهایی به مصرف بخش خصوصی و... وقتی پس‌انداز ملی ایران نسبت به نرخ جهانی پایین است، یعنی میل نهایی به مصرف در کوتاه‌مدت بالا است که عدم پس‌انداز را شامل می‌شود و خود مردم متوجه این قضیه می‌شوند که درصد قابل توجهی از حقوق و دریافتی خود را صرف هزینه‌های گوناگون نظیر مسکن، مواد غذایی، پوشاک، حمل‌و‌‌نقل و... می‌کنند و درصد ناچیزی پس‌انداز می‌شود.

رشد سریع سطح عمومی‌ قیمت‌ها که همان تورم است، تاثیر زیادی بر کاهش پس‌انداز و افزایش میل نهایی به مصرف دارد و بخش عمده‌ای از پس‌انداز مردم به واسطه تورم مستهلک شده است. بسته‌های سیاستی پولی باید با شرایط کشور سازگاری داشته باشد و در صورت فقدان امنیت سرمایه‌گذاری تولید کاهش می‌یابد و همچنین با افزایش قیمت حامل‌های انرژی زمینه کار و تولید دچار خدشه می‌شود.

همان‌طور که می‌دانیم صـنعت لیزینگ به مثابه یک شیوه اعتباری امروزه در تمام عرصه‌ها رسوخ پیدا کرده و توان مالی موسسات حقوقی و اشخاص حقیقی را برای سرمایه‌گذاری فزونی می‌بخشد. گستره‌ آن شامل کالاها و لوازم مصرفی شخصی، تجهیزات کارخانه‌ای، تجهیزات پزشکی، صنعت حمل‌و‌‌نقل زمینی ، هوایی و دریایی، تجهیزات و ماشین‌های راه‌سازی، ماشین‌آلات کشاورزی، صنعت راه آهن و مترو، پروژه‌های بزرگ و سیستم‌های مدرن آبیاری، تجهیزات فرآوری مواد غذایی، ساخت و ساز پروژه‌های بزرگ صنعتی و... است و از این مکانیزم تخصیص اعتباری برای سرعت بخشی به پیشرفت فیزیکی پروژه‌های مطروحه بهره می‌گیرند.

لیزینگ سرمایه لازم برای انجام سرمایه‌گذاری‌ها را با نرخ معقول فراهم می‌کند و با تامین منابع مالی و اعتباری ضروری، می‌تواند به فعالیت‌های تولیدی و خدماتی شتاب بدهد و مشکل اصلی فرآیندهای تولید را که همانا کمیت و کیفیت سرمایه است، به نحو موثری تقلیل دهد و زمینه‌ رشد فعالیت‌های اقتصادی را فراهم کند. رشد و انباشت سرمایه و تولید ناخالص داخلی به معنی اقتصاد سالم، ایجاد اشتغال و تشویق نوآوری (دسترسی به تکنولوژی ) است که از طریق لیزینگ میسر می‌شود.

یکی از ابزارهای مهم که می‌تواند در راستای اقتصاد مقاومتی کمک کند، صنعت لیزینگ و پتانسیل شرکت‌های لیزینگ است؛ چراکه این صنعت ضمن حمایت از شرکت‌های تولیدی و صنایع خودرو، برای خرید کالایا لوازم یا تجهیزات دیگر، تسهیلات خوبی را در نظر می‌گیرد و شرکت‌های تولیدی و مردم می‌توانند مدیریت نقدینگی داشته باشند.