اقتصاد مبتنی بر جاذبه‌های اورست

نویسنده: دیوید اسکوسیل منبع: شورای جهانی گردشگری بخش گردشگری یکی از بخش‌های امیدبخش برای رونق اقتصاد نپال پس از زلزله ویرانگر اخیر در این کشور است. طی سال‌های اخیر سهم بخش گردشگری در تولیدناخالص داخلی جهان افزایش یافته و نپال هم از این قاعده مستثنی نیست. متوسط میزان پولی که گردشگران در هر کشور خارجی هزینه می‌کنند طی سال‌های اخیر رشدی در حد ۴ درصد در سال داشته و در سال ۲۰۱۳ به رقم ۱۳۰۰ میلیارد دلار رسیده است.

میزان پول هزینه شده از سوی گردشگران در منطقه آسیا پاسیفیک رشدی ۱۰ درصدی داشته و این شرایط برای نپال اهمیت بالایی دارد. بخش گردشگری به ویژه در اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه ظرفیت بالایی برای رشد و درآمد آفرینی دارد. نرخ رشد اقتصادی در این گروه از اقتصادها بالاست و مردم در این کشور به گردشگری علاقه‌مند هستند، در نتیجه اگر در نپال عزم جدی برای جذب گردشگران وجود داشته باشد اقتصاد این کشور می‌تواند روی درآمد حاصل از این بخش حساب کند.

در سال ۲۰۱۳ سهم کلی بخش گردشگری در تولید ناخالص داخلی جهان ۵/ ۹ درصد، معادل ۷ هزار میلیارد دلار بود و این سهم در حال افزایش است. نکته مهم این است که نرخ رشد بخش گردشگری جهان از نرخ رشد اقتصاد جهان و بخش‌هایی نظیر بخش مالی و خدمات تجاری بالاتر است.

در سال ۲۰۱۳ در مجموع ۲۶۶ میلیون نفر در بخش‌های مختلف گردشگری جهان مشغول کار بودند و این میزان یعنی از هر ۱۱ شغل یک شغل به بخش گردشگری تعلق داشته است. برای سال‌های آینده پیش‌بینی شده رشد بخش گردشگری بالای ۴ درصد باشد و این رقم بالاتر از نرخ رشد دیگر بخش‌های اقتصاد جهان است.

سهم مستقیم بخش گردشگری در تولید ناخالص داخلی نشان‌دهنده هزینه داخلی در حوزه گردشگری و نیز هزینه دولت است. منظور از هزینه داخلی، کل هزینه‌ای است که در یک کشور در حوزه گردشگری توسط مردم آن کشور و خارجی‌ها برای تفریح و تجارت انجام می‌شود.

تحلیلگران می‌گویند، در کوتاه مدت بزرگ‌ترین لطمه فوری حاصل از زلزله به اقتصاد نپال، به بخش گردشگری این کشور وارد می‌شود. نپال به دلیل کوهستانی بودن و تاریخ غنی و فرهنگی که دارد مورد توجه گردشگران زیادی از سرتاسر جهان قرار دارد و سال پیش بیش از ۸۰۰ هزار گردشگر به این کشور سفر کردند. بخش گردشگری در تولید ناخالص داخلی رشدی قابل ملاحظه داشته و این رشد می‌تواند به زودی و پس از حاکم شدن ثبات نسبی در این کشور از سر گرفته شود.

اکثر گردشگرانی که به نپال می‌روند، هندی و چینی هستند و برای دیدن معابد به این کشور سفر می‌کنند. از سوی دیگر کوه اورست و هزاران رودخانه بزرگ و کوچک، جزو جاذبه‌های گردشگری نپال هستند. متوسط میزان پولی که هر گردشگر در نپال صرف می‌کند طی سال‌های اخیر افزایش یافته است. البته در کوتاه‌مدت قطعا درآمد حاصل از بخش گردشگری کاهش می‌یابد اما آنچه مهم است اینکه ظرفیت این بخش برای کمک به رونق اقتصاد نپال بسیار بالاست.

درست مانند بخش ساخت و ساز، رونق در بخش گردشگری نیز به تدوین سیاست‌های منسجم، قوانین تشویق‌کننده، حاکمیت قانون و مبارزه با فساد مالی وابسته است. نکته مهم دیگر این است که نپال برای مدرن کردن بخش گردشگری خود به مشاوره بین‌المللی نیازمند است. در سال‌های اخیر بخش گردشگری این کشور عمدتا شکل سنتی داشته و اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، بالا بردن سهم این بخش از تولید ناخالص داخلی نپال دشوار خواهد بود. جذب سرمایه‌گذاری خارجی برای کمک به رونق بخش گردشگری نپال یک ضرورت حیاتی است. سرمایه‌گذاران خارجی اکنون در تمام حوزه‌های بخش گردشگری این کشور می‌توانند وارد شوند اما باید ابتدا زمینه‌ها برای این حضور فراهم شود.

اقتصاد مبتنی بر جاذبه‌های اورست