کسب تجربه در بازار ایران

فربد زاوه کارشناس صنعت خودرو سال‌ها است اقتصاد جهانی با پدیده‌ای به نام چین روبه‌رو است. چین واقعیتی در دنیای امروز است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. سال‌ها، اجناس چینی به لطف نیروی کار ارزان و تولید بسیار بالا، بهای تمام شده پایینی را به خریداران پیشنهاد می‌کنند. در کنار این عوامل، ارزش تصنعی پایین واحد پولی چین سبب شده رقابت برای بسیاری از صنایع در کشورهای تولیدکننده دیگر غیرممکن شود و کم‌کم به صورت یک ضرورت اقتصادی تولید فیزیکی به سوی چین حرکت کند. این حرکت، چین را به کارخانه جهان تبدیل کرده و سبب شده بسیاری از برندهای صاحب‌نام جهانی تنها واحدهای توسعه محصول و تکنولوژی خود را حفظ و تولید را به کارخانه جهان واگذار کنند. برخی از کشورها هم به سمت فعالیت‌هایی سوق پیدا کردند که درنهایت تمامی مظاهر صنعتی در آنها به تعطیلی گرایید و تنها توانستند مدیریت خود را بر تولید و تجارت جهانی به شیوه‌ای دیگر حفظ کنند. تسلط انگلستان بر صنایع بیمه و بانکداری، کشورهای اسکاندیناوی بر حمل‌و‌نقل جهانی و صنایع پیشرفته مخابراتی، توسعه علم، فناوری آی‌تی و فضای مجازی در ایالات متحده پاسخی به این کارخانه اقتصادی دنیا در سال‌های گذشته بود. چین در صنعت خودرو نیز شیوه مشابهی را دنبال کرد. خودروسازی در چین قدمتی ۶۰ ساله دارد ولی رشد واقعی این صنعت تقریبا با موج دوم توسعه صنعت خودرو در ایران در اواسط دهه ۹۰ میلادی آغاز شد و در ۱۰ سال اخیر به اوج رسید. هرچند خودروسازان چینی هنوز نتوانسته‌اند مانند صنایع الکترونیک، پوشاک، اسباب بازی، فولاد و برخی دیگر بازار‌های بین‌المللی را قبضه کنند ولی رشد قابل توجهی داشتند؛ به‌گونه‌ای که چین موفق شده است با تولید بیش از ۲۲ میلیون خودرو در سال ۲۰۱۳، از مجموع تولید ایالات متحده و ژاپن به‌عنوان دومین و سومین تولیدکننده خودرو در جهان بیشتر تولید کند. چین در حال حاضر به تنهایی ۲۵ درصد خودرو جهان را تولید می‌کند. این صنعت در نیمه اول امسال نیز رشد بسیار خوبی را تجربه کرده؛ به گونه‌ای که در نیمه سال اخیر نیز بیش از ۱۲ میلیون خودرو در چین تولید شد و البته عمده این تولید برخلاف سایر صنایع در داخل چین فروخته می‌شوند. درواقع چینی‌ها در صادرات خودرو مانند سایر صنایع توفیق چندانی ندارند و تنها صادرات اندک به بازارهای توسعه‌نیافته با برندهای چینی محقق شده است. خودروسازی در چین محل رقابت برندهای صاحب نام جهانی است. تقریبا در آمار تولید تمامی برندهای جهانی درصد قابل توجهی از تولید در چین اتفاق می‌افتد؛ مثلا بزرگ‌ترین کارخانه فولکس واگن در چین است، به گونه‌ای که ۳۰ درصد کل تولید این شرکت با تیراژی بیش از ۳ میلیون دستگاه در چین انجام می‌شود؛ در حالی که کمتر از ۳/۲ میلیون دستگاه خودرو در آلمان تولید می‌شود. وضعیت در سایر برندها مشابه است؛ مثلا تولید فورد نیز در چین بیشتر از ایالات متحده می‌باشد. به هر صورت در آمار تولید اکثر خودروسازان، چین جزو سه محل اصلی تولید می‌باشد. چینی‌ها علاوه‌بر تولید با برندهای غربی، به تولید با برندهای داخلی هم پرداخته‌اند. حتی برای ورود به بازارهای جهانی با اقدام به خرید شرکت‌های غربی راه میانبری را انتخاب کرده‌اند.

ادامه در صفحه ۳۰