خروج از رکود نیازمند یک بسته سیاست‌گذاری است که حاوی سیاست‌های بنیادی متفاوتی در عرصه‌های مختلف است. یکی از بخش‌های کلیدی برای ایجاد تعامل با جهان خارج و برون‌گرایی در اقتصاد ایران تدوین سیاست خارجی با محور گسترش مبادلات اقتصادی است. اگرچه هم مبادلات تجاری بر دیپلماسی خارجی و هم دیپلماسی خارجی بر مبادلات بازرگانی اثر دارد، ولی به نظر می‌رسد شرایط فعلی اقتصاد ایران آن‌چنان است که برای شکستن رکود اقتصادی لازم است به نوعی قفل سیاست خارجی شکسته شود. طراحی سیاست خارجی به منظور خروج از رکود دارای عناصر مختلفی است که باید در خصوص آن بحث و بررسی دقیقی به عمل آید. از یک طرف سیاست خارجی کشور نیازمند دکترین جدیدی در عرصه سیاست خارجی است که ضمن صیانت از منافع ملی قادر باشد با کاهش تنش در روابط خارجی کشور، هم امکان مبادلات بازرگانی و هم جذب سرمایه‌گذاری لازم برای خروج از رکود را فراهم کند. متاسفانه در سال‌های قبل ایجاد تنش در سیاست خارجی نه فقط به دشواری‌های فراوانی در عرصه دیپلماسی خارجی منجر شد، بلکه ضربات سنگینی نیز بر تعامل کشور در عرصه خارجی وارد کرد.

دولت یازدهم سیاست خارجی خود را بر مبنای گفت‌وگوی سازنده با هدف رفع مشکلات موجود طراحی کرده است و به نظر می‌رسد سایر کشورها هم، پیام سیاست خارجی ایران را درک کرده‌اند که حرکت آغازین آن منجر به امضای توافق‌نامه ژنو و در پی آن کاهش برخی تحریم‌ها علیه ایران شد. در همین زمینه باشگاه اقتصاددانان نظر چهار تن از استادان روابط بین‌الملل را در این خصوص جویا شده است.