حمیدرضا آریان‌پور: دیگر خبری از رشدهای دو رقمی اژدهای آسیا نیست. چین در روزهای گذشته آمار اقتصادی به نسبت بهتری را منتشر کرده‌است، با این حال، چنین آماری هم واقعیت آرام گرفتن رشد دیوانه‌وار این کشور را نمی‌پوشاند. آمار جدید از تولید صنعتی چین و همچنین خرده‌فروشی به داده‌های خوبی اشاره کرده است، ولی اقتصادی که در سه دهه گذشته به طور میانگین سالانه ۱۰ درصد رشدداشته، حالا با شتاب حدودا ۷ درصدی در حال بزرگ شدن است. رشد هدف چین برای سال جاری میلادی ۵/۷ درصد اعلام شده است. رشد ۷ درصدی برای بسیاری از کشورها چیزی شبیه آرزو است، اما برای چین معنای دیگری دارد. رشد کمتر به معنای کاهش موقعیت‌های مختلف برای جمعیت میلیاردی این کشور است. اما تقریبا همه از نهادهای جهانی گرفته تا اقتصاددانان ارشد و مقامات حزب کمونیست چین مدت‌ها است به این نتیجه رسیده‌اند که این کشور نیاز به اصلاح مدل اقتصادی خود دارد. این درمان بدون درد نخواهد بود. چین هم‌اکنون در حال گذار از مدل رشد سرمایه محور به مدل رشد مصرف محور است. آیا حزب کمونیست این کشور توان مدیریت درست این روند را خواهد داشت؟ پیامدهای این کاهش رشد برای اقتصاد چین، اقتصاد آسیا و اقتصاد جهان چه خواهد بود؟ گرچه کند شدن رشد اقتصادی کشورهایی که با سرعت زیاد رشد کرده‌اند امری معمول فرض می‌شود، اما وضعیت رشد چین به دلیل آنکه اقتصاد این کشور با اقتصاد جهان گره خورده، بسیار مورد توجه است. این مسائل چندی است مورد توجه رسانه‌های اقتصادی جهان هستند. برخی دومین اقتصاد بزرگ جهان را سالم و برخی آن را بیمار می‌دانند. برگردان چند نمونه از نوشته‌ها در این‌باره را در پی می‌خوانید.