نوسانات شاخص قیمت بورس از ابتدای امسال اگرچه از یک بعد به موضوعاتی از قبیل نرخ خوراک پتروشیمی‌ها، بهره مالکانه معادن، سیاست‌های انقباضی دولت و‌... مرتبط بوده، در عین حال ناشی از یک اشکال ساختاری در فرهنگ سهامداری در کشور ما است. متاسفانه بینش سرمایه‌گذاری در کشور به‌دلیل تغییر فضای بازارها به سمت سفته بازی یکی از معضلات اساسی در تغییر نگرش صاحبان سرمایه است. طی سال‌های اخیر به‌خصوص در دولت دهم، بازار ارز که تا پیش از آن محلی برای مبادلات ارزی در راستای تامین نیازهای واقعی بود، به یک باره به محلی برای سودهای کوتاه‌مدت و میان‌مدت تبدیل شد و همین امر در مورد سکه نیز صدق می‌کند تا جایی که نقدینگی چالش‌برانگیز کشور به سرعت به سمت این بازارها حرکت کرد و با خود دید سرمایه‌گذاری را نیز تغییر داد. در تایید این امر می‌توان به شب بیداری برخی صاحبان سرمایه جلوی درهای بانک‌های فروشنده سکه اشاره کرد که در سال‌های قبل قصه پرغصه بازارهای کشور بود. با توقف سفته بازی در این دو بازار و البته بازارهای دیگر از جمله خودرو و حتی مسکن، نقدینگی با دید جدید به سمت بورس حرکت کرد و این موضوع تحلیلگری در این بازار را کاهش داد. البته رفتارهای هیجانی در سال‌های قبل نیز مشهود بود، اما این بار حرکت نقدینگی از نوع ریسک‌گریز با دید شناسایی سودهای کوتاه‌مدت به افزایش شدید و هیجانی شاخص منجر شد. در این بین، اما پدیده‌های کهنه معامله‌گری از قبیل صف نشینی در بورس، معاملات خرید و فروش از نوع هیجانی، عدم توجه به تحلیلگری در معاملات، کوتاه‌مدت شدن سرمایه‌گذاری و مواردی از این دست جای خود را به شیوه‌های درست حضور در بورس داد.

باشگاه اقتصاددانان امروز با بررسی دلایل مربوط به هیجان‌زدگی در بورس کشورمان به بررسی اثرات منفی این امر بر بازار سرمایه کشور و فرهنگ سرمایه‌گذاری پرداخته و راهکارهای مربوط به عبور از این وضعیت را مورد بررسی قرار داده است.