ابعاد اقتصادی، اجتماعی و اعتباری

محمدرضا ساکت مشاور سازمان لیگ فدراسیون فوتبال محمدرضا ساکت سال‌ها در کسوت مدیرعامل باشگاه سپاهان با مربیان بزرگ قرارداد بسته است و به واسطه مدیریت فوتبال ایران با سود و زیان حفظ مربی‌ای در حد و اندازه کارلوس کی‌روش کاملا آشنا از نظر ساکت موفقیت‌هایی که به واسطه توانایی‌های مربی بزرگی مثل کی‌روش حاصل خواهد شد چه از بعد اقتصادی و چه بعد اجتماعی بسیار چشمگیر خواهد بود و اگر ظرفیت استفاده صحیح از آن در کشور فراهم شود هزینه سنگین تمدید قرارداد با او را هم توجیه خواهد کرد. این روزها بحث بر سر تمدید قرارداد با کی‌روش داغ است. قبل از بحث قیمت، شما حضور مربی خارجی در راس تیم ملی را چقدر مهم ارزیابی می‌کنید؟ خصوصا که فرصت حضور در جام‌جهانی تاکنون با مربیانی از این دست برای ما ممکن شده است.

این حضورها برای فوتبال ما در عرصه بین‌المللی خوب است به شرط آنکه از ظرفیت‌های ایجاد شده در این باره استفاده کنیم. شما الان نگاه کنید تیم ملی در جام‌جهانی ۲۰۱۴ برزیل حاضر شده و ما باید به خوبی از ظرفیت‌های آن که به رشد فوتبال ما کمک می‌کند استفاده کنیم.

درباره ظرفیت‌هایی که ایجاد شده واضح‌تر توضیح می‌دهید؟

به نظر من حضور تیم ملی در عرصه بین‌المللی از سه بعد به ما کمک می‌کند: ۱- بعد اقتصادی ۲- بعد روانی و اجتماعی ۳- بعد اعتباری. درباره بعد اقتصادی منظورم همان تبلیغات و اسپانسرهایی است که در این باره نصیب فوتبال شده و برای آن درآمد ایجاد می‌کند. از لحاظ روانی و اجتماعی به نشاط و غرور جامعه کمک می‌کند و از لحاظ اعتباری هم شأن و جایگاه فوتبال ما بالا می‌رود.

اما در این باره توجه کنید که بیشتر مربیان داخلی هم با این ماجرا مشکل داشته و شکایت دارند که باید به آنها توجه شود. البته استفاده از آنها هزینه کمتری هم روی دست فوتبال ایران می‌گذارد.

اتفاقا حرف آنها هم درست است. ما نباید شأن و جایگاه مربی داخلی را پایین بیاوریم و استفاده از مربی خارجی به معنی نفی مربی ایرانی نیست. ما اگر از گزینه‌های خوب خارجی استفاده کنیم نه تنها از لحاظ دانش روز پیشرفت می‌کنیم بلکه یک رقابت بین مربی داخلی و خارجی ایجاد می‌شود که اگر مربیان داخلی به آن توجه کنند می‌توانند دایره تجربیات و دانسته‌های خود را بالا بیاورند.

ببینید الان ما با آوردن کی‌روش رقمی نزدیک به دو و نیم میلیون دلار هزینه کرده‌ایم. آیا در قبال این هزینه درآمد هم داشته‌ایم؟

صددرصد. همین حالا ما با کی‌روش پاداش

چند میلیون دلاری حضور در جام‌جهانی را دریافت کردیم و اسپانسرهای زیادی در اطراف تیم ملی هستند. این همان برگشت اقتصادی است که در ابتدای صحبت‌ها به آن اشاره کردم و باید حتما هنگام جذب مربی ‌خارجی زمینه‌هایی برای این برگشت‌های اقتصادی و سودآوری ایجاد شود و حواس‌مان به آن باشد. البته این تنها سود اقتصادی ما نیست و آن شور و نشاطی که با بردهای بین‌المللی در جامعه ایجاد می‌شود را با هیچ قیمتی نمی‌شود مقایسه کرد.

آیا مربیان داخلی حاضر می‌شوند از این فرصت استفاده و در کنار مربی خارجی کار کنند؟

ما باید هدف از مربی خارجی در آموزش را تعریف کنیم. اگر این ماجرا درست مدیریت شود و به عنوان شرط در قرارداد آورده شود آن وقت مربیان جوان ما می‌توانند در کنار مربیان خارجی قرار گرفته و کار کنند. مربیان جوانی چون منصوریان، ویسی، گل‌محمدی و خطیبی که اگر ترغیب شوند به راحتی قبول می‌کنند در کنار مربی خارجی بنشینند و کار را یاد بگیرند.

اما نمونه‌اش مجید صالح بود که در آستانه جام‌جهانی راضی نشد روی سکوها برود و کناره‌گیری کرد؟

درباره صالح هم‌فکر می‌کنم مسوولیت و روابط خوب تعریف نشده، معتقدم طرفین باید به هم احترام گذاشته و تکریم کنند.

همین حالا ما مربیانی را در داخل داریم که دستمزدهای میلیاردی گرفته و خود را بالاتر از مربی خارجی می‌دانند؟

اینها اشتباه است. به اعتقاد بنده اگر این ماجرا درست مدیریت شود باید دستمزد مربیان چه مربی خارجی و چه داخلی نسبت به اشل و جایگاهی که دارند پرداخت شود.