بررسی بازار مسکن ایران به‌خصوص طی دهه‌های اخیر نشان می‌دهد که این بازار متاثر از عوامل درون و برون بخشی همواره با نوسانات نسبتا شدیدی مواجه بوده و ساخت‌وساز و همچنین تقاضا و قیمت در بخش مسکن دارای روندهای سینوسی هم جهت و تقریبا منطبق بر هم بوده است، به طوری‌که با ایجاد تغییر در یکی از متغیرهای اقتصادی، تقاضای مسکن و به تبع آن قیمت مسکن به‌دلیل کشش کم عرضه در کوتاه‌مدت، افزایش می‌یابد و به دنبال آن سرمایه‌گذاران با اخذ پروانه ساختمانی به بازار مسکن وارد می‌شوند که این مساله با توجه به میانگین طول دوره حدودا دو ساله ساخت مسکن در ایران، منجر به افزایش عرضه و ثبات قیمتی و همچنین کاهش ساخت‌وساز در بازار مسکن می‌شود.

کارشناسان بازار مسکن معتقدند برای حل این سیکل معیوب و کاهش دامنه نوسانات در بازار مسکن ایران، ضروری است از یک طرف تکنولوژی ساخت مسکن برای کاهش طول دوره ساخت بهبود یابد و از طرف دیگر دانش اقتصادی فعالان حوزه ساخت‌وساز از بازار مسکن افزایش یابد تا برخلاف سیکل‌های تجاری بازار مسکن عمل کنند.

به دنبال سیکل‌های وصف شده، بازار مسکن از اواسط سال ۱۳۹۲ وارد دوره رکودی شد. اگرچه از سال گذشته نشانه‌هایی از پیش رونق در بازار معاملات مسکن مشاهده شد، اما از دیدگاه کارشناسان بازار مسکن در این دوره عامل اصلی ایجاد رکود و تعمیق آن کاهش قابل توجه تقاضای مسکن به‌دلیل کاهش قدرت اقتصادی است. از این رو در صفحه باشگاه اقتصاددانان امروز این سوال را پیش روی صاحب‌نظران و کارشناسان بخش مسکن و ساختمان قرار داده‌ایم که در مقطع کنونی راهکار اصلی خروج از رکود چیست؟ چه ابزارهایی برای رونق بخش مسکن در سال‌جاری مورد نیاز است؟