مدل اقتصادی کنونی «بگیر، بساز و ترتیب کارها را معین کن» مدلی است مبتنی بر مقادیر قابل توجهی از منابع و انرژی‌های ارزان و با قابلیت دسترسی بالا که با توجه به محدودیت‌هایی که جهان امروز در منابع فیزیکی با آن روبه‌رو شده است، از این پس چندان کارآ نخواهد بود. ورای این مدل اقتصاد صنعتی، اقتصاد چرخشی مدلی با قابلیت بازیافت و احیای منابع و تولیدات هدر رفته را ارائه می‌کند.

در واقع این مدل با تکیه بر سیستم نوآوری گسترده، درصدد بازتعریف محصولات و خدمات به منظور از بین بردن اتلاف و هدررفت منابع رو به پایان از طریق به حداقل رساندن تبعات و پیامدهای منفی تولید است. یکی از این منابع حیاتی، آب است. بی‌شک تداوم روند کنونی مصرف و افزایش هر ساله استفاده از منابع آبی زیرزمینی، در بلندمدت ما را با مشکلات بسیار بزرگی مواجه خواهد کرد. از این رو کارشناسان اقتصادی مدل‌هایی را تحت عنوان اقتصاد چرخشی (Circle economy) برای بهره‌گیری کارآتر و با اتلاف کمتر منابع تجدیدناپذیر از جمله ذخایر آب ارائه کرده‌اند. پرونده امروز باشگاه اقتصاددانان تحلیل کارشناسان اقتصاد آب را در خصوص به کارگیری الگوهای اقتصاد چرخشی در این حوزه ارائه می‌کند.