خودروی برقی یا خودروی الکتریک (Electric vehicle) به خودرویی گفته می‌شود که از باتری برای نیروی محرکه به‌جای موتور درون‌سوز استفاده می‌کند. اولین خودروهای برقی در قرن نوزدهم ظاهر شدند. تولید این‌گونه خودروها با تولید انبوه اتومبیل احتراقی دچار افت شدید شد. در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی با وقوع بحران انرژی مجددا خودروی برقی مورد توجه قرار گرفت، ولی این علاقه‌مندی سبب تولید انبوه و ایجاد بازار رقابتی نشد. از سال ۲۰۰۸ میلادی با توجه به پیشرفت فناوری باتری‌ها، مدیریت شبکه برق، جهش‌های بی‌سابقه قیمت نفت و نیاز مبرم به کاهش گازهای گلخانه‌ای تحولی اساسی در تولید خودروهای برقی صورت گرفت. به‌طوری که بسیاری از کشورهای توسعه یافته و حتی در حال توسعه مثل هند از طریق ارائه مشوق‌های دولتی و حذف عوارض گمرکی و مالیاتی تمرکز خود را بر برقی کردن خودروهای شخصی و به‌ویژه وسایل نقلیه عمومی معطوف کردند. در ایران آلودگی هوای شهرهای بزرگ در سال‌های اخیر به یکی از معضلات اساسی اجتماعی و اقتصادی کشور تبدیل شده است، بسیاری از مردم هر ساله جان خود را از دست می‌دهند و هزینه‌های زیادی بابت درمان پرداخت می‌شود. بر اساس مطالعات انجام شده بیش از ۷۰ درصد آلودگی هوا در شهرهای بزرگ ایران ناشی از تردد ماشین آلات و موتورسیکلت‌های بنزینی است. بنابراین به نظر می‌رسد در صورتی که منابع لازم برای جایگزینی خودروهای الکتریکی تامین شود، بخش بزرگی از آلودگی از شهرهای ایران رخت می‌بندد. این پرونده باشگاه اقتصاددانان به بررسی آینده خودروهای الکتریکی پرداخته و به راهکار جهانی کاهش آلودگی هوا پرداخته است.