رسالت اتاق بازرگانی آینده

دکتر علیمردان شیبانی عضو هیات نمایندگان اتاق تهران اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران که در سال‌های اخیر از آن به درستی به‌عنوان پارلمان بخش خصوصی یاد می‎شود، نقش ویژه‌ای در بسیاری از تصمیمات اقتصادی و به تبع آن اجتماعی کشور ایفا می‌کند. اعضای هیات نمایندگان اتاق که منتخبین بخش صنعت و معدن، بازرگانی و کشاورزی سراسر کشور هستند، با کوله‌باری از دانش و تجربه آنچه در توان دارند به‌عنوان مشاورانی دلسوز و آگاه در اختیار قوای سه‌گانه کشور (در جهت بهبود شرایط اقتصادی بخش خصوصی و نحوه تعامل با بخش حکومتی) می‌گذارند که طبعا اثرات استفاده از چنین هم‌افزایی ارزشمندی جایگاه ویژه خود را خواهد داشت. حضور نمایندگان تشکل‌ها که خود منتخبین صنف و صنعت خود هستند، این آگاهی و توان را مضاعف خواهد کرد و تصمیمات متکی به چنین اندوخته‌ای از تعامل با اندیشه‌ها و تجارب گوناگون برآیندی مثبت و اثرگذار خواهد داشت.اینک که در آستانه انتخابات اتاق قرار داریم سوال بجایی است که از خود داشته باشیم چه افرادی باید چنین وظیفه و رسالت سنگینی در اتاق آینده را به‌عنوان هیات نمایندگان عهده‌دار باشند. به‌طور خلاصه می‌توان گفت افرادی با تجربه و دانش لازم، معتقد به توانایی بخش خصوصی و تجارت آزاد، افرادی معتقد به اخلاق کسب‌وکار، معتقد به تعامل سازنده با همه نهادها و سازمان‌ها اعم از خصوصی و دولتی که می‌توانند در بهبود شرایط کسب‌وکار اثرگذار باشند، افرادی معتقد به تعامل و داشتن روابط حسنه با همه کشورهایی که می‌توانند شرکای صنعتی، تجاری، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خوبی با حفظ عزت و اقتدار کشور باشند و در نهایت افرادی که وقت و انرژی لازم را برای این مسوولیت خطیر داشته باشند و این جایگاه را با هدف خدمت به کشور و روان‌سازی قوانین به‌کار گیرند، باید این وظیفه را عهده‌دار باشند. مسلما چنین اتاقی می‌تواند یاوری قوی برای ارکان نظام، مشاور و مشوقی ارزشمند و محرکی منطقی و فعال برای رونق بخش خصوصی و اقتصادی کشور باشد. یقین دارم در کشوری با این همه امکانات و منابع بزرگ و لایزال خدادادی به‌خصوص منابع ارزشمند انسانی و شرایط سوق‌الجیشی، همجواری و همسایگی با کشورهایی با فرهنگ‌ها، زبان‌ها و امکانات متفاوت، با توجه و دست در دست هم نهادن بخش خصوصی و حمایت‌های منطقی دولتمردان می‌توان جایگاه ویژه خود را در جهان پیدا کرد که اگر غیر از این باشد، غفلتی است که آیندگان کشور حق دارند ما را به این خاطر نبخشایند.