نظرگاه
این راه حمایت از برنجکاران داخلی نیست
جنجالی که طی روزهای اخیر درباره آلوده و خطرناک بودن مصرف برنجهای وارداتی از هند برپا شده، پرسشهای بسیاری را در اذهان مردمی که سالها است مصرفکننده این برنجها هستند مطرح ساخته است،
غلامرضا کیامهر
جنجالی که طی روزهای اخیر درباره آلوده و خطرناک بودن مصرف برنجهای وارداتی از هند برپا شده، پرسشهای بسیاری را در اذهان مردمی که سالها است مصرفکننده این برنجها هستند مطرح ساخته است، البته لازم به ذکراست که کلید اولیه این جنجال پردامنه، چند هفته پیش زده شد و کوتاه زمانی پس از آن در میان شگفتی همگان، این بار رییس موسسه استاندارد تهران بدون هماهنگی و جلبنظر قبلی معاونت امور دارویی و غذایی وزارت بهداشت و درمان که از نظر قانونی متولی اصلی حفظ بهداشت و سلامت مردم است، پا به میدان گذاشت و اعلام کرد که ۱۳ نوع از برنجهای وارداتی از هند و در واقع تمامی انواع برنجهایی که در دو، سه سال اخیر از هند وارد و در کشور به مصرف میرسیده، آلوده به مقادیر زیادی فلز سرب و آرسنیک و دیگر فلزات سنگین است و خواستار جمعآوری این برنجها از سطح کشور شد.
اما حتی اگر ادعاهای اخیر علیه برنجهای واردتی را کاملا صادقانه و دلسوزانه تلقی کنیم و باور داشته باشیم که در این جریان، هیچگونه شائبه دیگری متصور نبوده است، در آن صورت حق داریم به نیابت از سوی میلیونها شهروند ایرانی که مطبوعات و نویسندگان آنها را زبان گویای خود میدانند، سوالهایی را در ارتباط با موضوع آلوده بودن برنجهای وارداتی از هند یا پاکستان با مسوولان ذیربط به شرح زیر در میان گذاریم:
آیا مسوولیت اعلام نظر در خصوص آلوده بودن برنج یا سایر مواد غذایی وارداتی به کشور، برعهده معاونت دارویی و غذایی وزارت بهداشت و درمان است یا موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی و چنانچه موسسه استاندارد چنین مسوولیتی را برعهده دارد و با توجه به اینکه برنجهای هندی در سطح کشور توزیع شده است، چرا فقط موسسه استاندارد تهران درباره آلوده بودن این برنجها به مواد سمی خطرناک اعلامنظر کرده است؟
چنانچه وزارت بهداشت و درمان هم در خصوص بهداشتی و بیخطر بودن مواد خوراکی وارداتی، دارای مسوولیت است، چرا موسسه استاندارد تهران قبل از اظهارنظر درباره آلوده بودن برنجهای هندی، هماهنگیهای لازم را با وزارت بهداشت و درمان به عمل نیاورده است؟
چرا بعد از چند سال که از واردات برنج هندی و پاکستانی و تایلندی و اوروگوئهای به کشور میگذرد، موسسه استاندارد تهران به ناگاه به فکر نمونهبرداری از برنجهای هندی در تهران و کرج افتاده و آنها را آلوده و خطرناک تشخیص دادهاند؟
آیا تجار هندی، برنجهای صادراتی به ایران را عمدا آلوده به آلایندههایی چون سرب و آرسنیک و سایر مواد سمی و خطرناک کردهاند یا اصولا آب و خاک شالیزارهای هند آلوده به این مواد خطرناک است که در آن صورت چرا بیش از یک میلیارد مصرفکننده هندی که از حق آزادی اعتراض به هرکس و هر چیز را برخوردارند، در این خصوص به دولت هند اعتراض نمیکنند؟
آیا آلودگیهای سمی منحصر به برنجهای باسماتی هند است که علاوه بر ارزانی قیمت، پخت و طعم و مزه آن با ذائقه مردم ایران سازگار است یا برنجهای نامرغوب و غیرماکول تایلندی و اوروگوئهای هم که سالیان درازی به کشور وارد میشده، حاوی همین سموم خطرناک است و آیا مشابه همین آزمایشها روی آن برنجها هم صورت گرفته است؟
با توجه به اینکه بازارهای کشورهای عرب منطقه یکسره در اختیار و قبضه برنجهای باسماتی هند است، چرا تا به حال هیچ گزارشی درباره آلوده و خطرناک بودن مصرف این برنجها در آن کشورها که مردمشان وضع اقتصادی به مراتب بهتری از مردم ما دارند، منتشر نشده است؟
آیا تاکنون وزارت بهداشت و درمان مواردی از بیماریهای ناشی از مصرف برنجهای آلوده هندی را در سطح کشور مشاهده کرده است. اگر پاسخ این سوال مثبت باشد، آیا گزارشهای دریافتی به منظور جلوگیری از واردات برنجهای هندی به وزارت بازرگانی و گمرکات کشور ابلاغ شده است؟
اگر آن طور که رییس موسسه استاندارد تهران اعلام کرده، وظیفه موسسه استاندارد صرفا کنترل میزان ماده سمی آفلاتوکسین مواد خوراکی به کشور است، به چه دلیل این بار پا را از وظیفه قانونی خود فراتر گذاشته و به جای در جریان قرار دادن وزارت بهداشت و درمان، خود راسا اقدام به اندازهگیری سایر مواد سمی در برنجهای وارداتی از هند کرده است؟
آیا تاکنون مشخص شده که برنجهای ایرانی صددرصد از این نوع آلودگیها مبرا هستند؟
اگر برنجهای وارداتی از هند تا این حد آلوده و مصرف آن خطرناک بوده، پاسخگوی به خطر افتادن جان و سلامت میلیونها شهروند ایرانی که سالها مصرفکننده این برنجها بوده و هنوز هم هستند، چه کسی خواهد بود و چنانچه از رهگذر مصرف این برنجهای آلوده و مسموم خسارتی جانی به شهروندان ایرانی وارد شده باشد، چه دستگاه و سازمان دولتی مسوول پرداخت خسارت به خانواده قربانیان مصرف برنجهای هندی خواهد بود و دستگاه قضایی کشور در این باره چه مسوولیتی بر عهده خواهد داشت؟
و خلاصه کلام آن که چنانچه خطرهای اعلام شده درباره آلوده بودن برنجهای وارداتی از هند، تا آن حد که گفته شده برای سلامت مردم خطرناک نبوده و متولیان امر سلامت و بهداشت مردم کشور تاکنون در این ارتباط مرتکب قصور و تقصیری نشدهاند و هدف اصلی جنجالهای رسانهای صورت گرفته، رویگردان ساختن مردم از مصرف برنج باسماتی هند و ترغیب آنها به مصرف برنج ایرانی بوده است، باید گفت، آقایان محترم این راه و رسم حمایت از تولیدات داخلی نیست و شما از بدترین شیوه تبلیغاتی به منظور حمایت از برنجکاران کشور استفاده کردهاید و روش کار شما درست شبیه شیوه رقابت سیاستمدارانی بوده که به جای برجسته کردن ویژگیهای شخصیتی و علمی و مدیریتی خود، از شیوه مذموم تخریب رقیب استفاده میکنند. یقینا برنجکاران ما از این شیوه دهشتآفرین و مذموم تبلیغاتی، طرفی نخواهند بست.
Kiamehr@Hotmail.com
ارسال نظر