رییس اتحادیه کشوری لوازم خانگی افزایش قیمت مواد اولیه تولید داخل و نوسان نرخ ارز را دو عامل اصلی افزایش قیمت لوازم خانگی در بازار دانست و گفت: دولت باید خیلی پیش‌تر جلوی صادرات برخی از مواد اولیه صنایع را می‌گرفت. محمد طحان‌پور در گفت‌وگو با «ایسنا»، با اشاره به اینکه افزایش قیمت لوازم خانگی در بازار نسبت به برخی کالاهای دیگر کمتر بوده است، گفت: به غیر از بحث نوسان نرخ ارز، بالا‌ رفتن قیمت مواد اولیه تاثیر زیادی روی بازار لوازم خانگی داشته است. به عنوان مثال در تولید آبگرمکن به میزان زیادی از مس استفاده می‌شود که این ماده را شرکت مس باهنر کرمان تولید می‌کند و این شرکت نیز قیمت خود را بالا برده است. او افزود: شرکت‌هایی مانند فولاد مبارکه اصفهان و قائد بصیر نیز که مواد اولیه‌ تولید لوازم خانگی را تولید می‌کنند، قیمت‌های خود را بالا‌ برده‌اند. رییس اتحادیه لوازم خانگی با اشاره به برخی سوء‌استفاده‌های رخ‌ داده در بازار لوازم خانگی اضافه کرد: افزایش قیمت مواد پتروشیمی مانند رنگ و حتی افزایش قیمت مواد بسته‌بندی نیز در بالا‌ رفتن قیمت لوازم خانگی در بازار موثر بوده است. طحان‌پور با بیان اینکه تنوع مدل در بازار لوازم خانگی به شدت کاهش یافته است، اظهار کرد: به عنوان مثال در بازار تلویزیون تعداد تنوع محصول کاهش یافته است و تولید‌کنندگان فروشندگان را مجبور می‌کنند که تنها از یک جنس محدود خریداری کنند. او با اشاره به پایین‌ بودن رقابت‌پذیری تولید‌‌کنندگان لوازم خانگی اظهار کرد: به عنوان مثال لباسشویی دوقلوی تولید داخل هم‌اکنون حدود ۶۰۰ هزار تومان قیمت دارد؛ در حالی که قیمت این محصول در دبی تنها ۶۰ هزار تومان است. رییس اتحادیه کشوری لوازم خانگی درباره اظهارات اخیر وزیر صنعت، معدن و تجارت مبنی بر لزوم ممنوعیت واردات کالاهای لوکس نیز گفت: تعریف مشخصی درباره کالاهای لوکس وجود ندارد. حتی تلویزیون‌های بالای ۴۶ اینچ و یخچال ساید‌ بای‌ساید بالای شش میلیون تومان هم در بازار مشتریان خاص خود را دارد. بهتر است به جای این اظهارات جلوی مصرف ارز در بخش‌هایی گرفته شود که کشور واقعا نیازی به آنها ندارد. به گفته‌ او، لباسشویی تولید داخل فناوری پایین‌تری از مشابه وارداتی دارد و قیمت آن نیز بیشتر است. طحان‌پور همچنین با انتقاد از صادرات مواد اولیه صنایع در شرایط کنونی گفت: دولت باید خیلی پیش‌تر جلوی صادرات برخی مواداولیه‌ تولید داخل را می‌گرفت؛ چرا که سود ناشی از صادرات این مواد تنها به جیب عده‌ای کارخانه‌دار می‌رود و این در حالی است که مردم تحت فشار قرار می‌گیرند و صنعت لطمه می‌بیند.