محمدحسین کریمی پور*

به گفته‌های نمایندگان مخالف و موافق استیضاح از جناح‌های اکثریت و اقلیت دقت کنید. ظاهرا خیلی‌ها در یک موضوع توافق دارند. استیضاح جاری بیش از آنکه متوجه عملکرد وزیر بازرگانی باشد، بستری برای نقد سیاست‌های کلان اقتصادی دولت است. ۱ -سنت الهی آن است که تنها عمل صالح، بلندمرتبه و منشاء خیر و برکت شود. عمل سیاسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. عمل سیاسی اگر از دایره انصاف و عدالت خارج شود، منشاء خیر و برکتی برای مردم نخواهد بود. اگر فرزند شخص خطاکاری را به جای پدر مورد بازخواست و عقاب قرار دهند، عملی صالح و عادلانه است؟ اگر سیاست‌های کلان اقتصادی دولتی مورد نقد شماست، انصاف مخاطب قرار دادن دولت است یا وزیر بازرگانی؟

۲ -دوستانی که به دولت توصیه می‌کنند بهای بیشتری به کار کارشناسی و مدیریت علمی بدهد پاسخ گویند که نیل به این هدف با حفظ امثال دکتر رهبر، دکتر دانش، مهندس مظاهری و دکتر میرکاظمی در بدنه دولت ممکن بوده و هست یا با حذف آنان؟

در بین وزرای دولت نهم به میرکاظمی از نظر ارتباط و سطح تحصیلات، سابقه اجرایی مرتبط، قدرت مدیریت، سلامت نفس و از همه مهم‌تر رویکرد کارشناسی در «مقام مقایسه» چه نمره‌ای باید داد؟

کابینه دولت نهم بر اساس قانون، شاکله قوه مجریه ایران اسلامی و تا سال آتی دولت ماست. منتقدین منصف دولت نباید وظیفه شرعی و ملی خود در قبال افزایش سطح کیفی دولت را لحظه‌ای فراموش کنند. هیچ دستاورد سیاسی یا تبلیغی دیگری توجیه‌گر کم توجهی به این وظیفه نیست.

پس در بحث استیضاح سوال راهبردی آن است که «آیا دولت نهم با حذف میرکاظمی کارآتر و تواناتر خواهد شد؟»

در بستر استیضاح، هر هدف‌گیری دیگری، رویکردی انحرافی و خلاف مصلحت است.

*عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران