تصور اینکه یک دوربین عکاسی بتواند کارآیی یک دوربین هالیوودی را داشته باشد کمی رویایی به نظر می‌رسد، اما این رویا از سال ۲۰۱۰ به بعد برای فیلم‌سازان جوان و مستقل که توانایی خرید و اجاره دوربین‌های گران قیمت را نداشتند، توسط هکرها به واقعیت تبدیل شد. به گزارش ایسنا، موفقیت این دوربین تا جایی پیش رفت که شبکه نشنال جئوگرافیک هم از این دوربین برای ساخت مستندهای خود استفاده کرد. چندی پس از معرفی GH۲ هک‌هایی روی نرم‌افزار دوربین معرفی شد (به این معنا که نرم‌افزاری غیر از نرم‌افزار دوربین روی آن نصب می‌شود) که عملا توانایی‌های این دوربین را در حد Red Epic و برخی دوربین‌های اری الکسا در کادر فول اچدی قرار می‌داد. برخی معتقد بودند شرکت پاناسونیک هک‌ها را در اختیار افراد ناشناس قرار داده است. اما این خیالی بیش نبود زیرا شرکت پاناسونیک بعد از ارائه‌ GH۳ برای جلوگیری از هک شدن مجدد نرم‌افزار، تمام طراحان نرم‌افزار هک شده را خرید. اما در کنار اندازه تصویر (فول اچ‌دی) کیفیت تصویر خوانده شده توسط سنسور بسیار مهم است. این کیفیت به صورت مستقیم با بیتریت مرتبط است؛ هرچه سنسور با دقت بالاتر تصویر را پردازش کند، میزان داده بالاتری تولید می‌کند که باید انتقال داده شود. هک کردن GH۲ سبب می‌شود برنامه دوربین به گونه‌ای تغییر کند که سنسور از تصاویر داده‌های بیشتری تولید کند تا تصویر با کیفیت‌تری ایجاد شود. هم‌اکنون موبایل‌ها هم تصاویر فول اچ دی تولید می‌کنند اما حجم داده‌های این تصاویر پایین است؛ دوربین GH۲ قبل از هک، تصاویر را با حداکثر بیتریت ۲۴ مگابیت در ثانیه را شکار می‌کند که بعد از هک شدن دوربین این عدد تا ۱۷۶ مگابیت بر ثانیه افزایش می‌یابد. براساس اطلاعات منتشر شده در سایت EOSHD، این دوربین می‌تواند با سرعت ۲۴،۲۵ و ۳۰ فریم بر ثانیه و در حالت استاندارد با فرمت AVCHD با بیتریت ۲۴-۱۳ تصویربرداری کند. بارزترین نکته‌ای که نسخه‌ هک شده به دوربین می‌افزاید افزایش شدید بیتریت دوربین از ۲۴ به ۱۷۶ مگابیت در حالت ۲۴ فریم بر ثانیه و اضافه شدن گزینه فیلمبرداری ۲۵ فریم در ثانیه با بیتریت ۱۰۰ مگابیت است.