م.ر. بهنام رئوف

وفا غفاریان، معاون وزیر ارتباطات و رییس هیات‌مدیره شرکت مخابرات ایران چندی پیش از تدوین آیین‌نامه تعیین تعرفه سیم‌کارت‌های خاص ارسال پیام کوتاه خبر داد و اذعان داشت این سیم‌کارت‌ها پس از تدوین و تصویب آیین‌نامه ارائه خواهد شد. به نظر می‌رسد ارسال روزانه ۳۰میلیون پیام کوتاه که بعضا در اعیاد و مناسبت‌های خاص به مرز ۱۰۰میلیون نیز نزدیک می‌شود، مهم‌ترین دلیل برای ارائه این نوع از سیم‌کارت‌ها توسط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات باشد.

هرچند که وفا غفاریان، تصویب نهایی این طرح را به گردن سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی انداخته است، اما به نظر می‌رسد ذکر چند نکته در این میان خالی از لطف نباشد.

مهم‌ترین مساله در مورد سیم‌کارت‌های مخصوص پیامک همان بحث تعرفه ارسال است که معاون وزیر ارائه این سیم‌کارت‌ها را منوط به تصویب این تعرفه می‌داند.

به نظر می‌رسد از لحاظ ساختاری تفاوتی بین پیام‌های کوتاهی که از طریق سیم‌کارت‌های عادی ارسال می‌شود با سیم‌کارت‌های SMS ONLY وجود نداشته باشد، چرا که در هر دو سیم‌کارت ارسال SMS بخشی از پهنای باند شبکه را اشغال می‌کند که میزان تعرفه هم از همین روش محاسبه می‌شود پس چرا باید تعرفه ارسال پیام‌کوتاه در این دو سیم‌کارت متفاوت باشد؟

تصویب تعرفه ارسال پیام کوتاه از طریق سیم‌کارت‌های مخصوص پایین‌تر از تعرفه سیم‌کارت‌های معمولی این شبهه را به وجود می‌آورد که چرا وزارت ارتباطات در کاهش تعرفه ارسال پیام کوتاه که از سال پیش از سوی سازمان تنظیم مقررات و هم از سوی نمایندگان مجلس و کارشناسان حوزه درخواست شده است بی‌توجهی کرده و این کار را مستلزم ساعت‌ها، روزها و حتی سال‌ها بحث کارشناسی عنوان کرده است؟

بدون تردید استفاده از این سیم‌کارت‌ها ملزم به تهیه یک گوشی تلفن همراه است. در حالی که بعد از لغو طرح رجیستری قیمت گوشی کاهش یافته و با روی کار آمدن سیم‌کارت‌های اعتباری چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی قیمت سیم‌کارت چه از نوع دایمی و چه اعتباری آن در بازار بسیار کاهش یافته چه الزامی وجود دارد که این نوع از سیم‌کارت‌ها با استقبال روبه‌رو شود؟

معاون وزیر ارتباطات تقریبا یک سال پیش در بخش ارائه سیم‌کارت‌های متنوع از سیم‌کارت‌های دوقلو سخن گفت که چندی پیش ارائه این سیم‌کارت‌ها را با توجه به عرضه گوشی‌هایی که می‌توانند همزمان از دو سیم‌کارت استفاده کنند آن را منتفی دانست چه تضمینی وجود دارد که ارائه سیم‌کارت‌های مخصوص پیام کوتاه نیز در آینده‌ای نه چندان دور منتفی نشود؟

و در آخر این که آیا بهتر نیست به جای ارائه سیم‌کارت‌های مختص ارسال پیام‌کوتاه، تعرفه این سرویس ارزش افزوده کاهش یابد تا بدون صرف هیچ‌گونه هزینه‌ای اضافی چه برای وزارت ارتباطات و شرکت‌های زیرمجموعه‌اش و چه برای کاربران تلفن همراه، استفاده از این سرویس در بخش‌های مختلف افزایش یابد؟