علیرضا کاشیان- این روزها داشتن اینترنت پر سرعت و آنهم نه از نوع ۱۲۸ کیلو یا ۲۵۶ کیلو بلکه از نوع‌های ۱۰ مگا و ۳۰ مگابیت برای کاربران خانگی در اغلب کشورهای صنعتی ترویج می‌شود. به گفته بیل گیتس در اجلاس داووس، تا دو سه سال آینده تحولات زیادی در تلویزیون اینترنتی شاهد خواهیم بود.

این به معنای ورود کانال‌های تلویزیونی جدید به عرصه برنامه‌سازی و همچنین شکل‌گیری یک نظام جدید ترویج و تبلیغ از طریق اینترنت است... همانند اینترنت که شاید در اوایل با ورود آن به ایران مقاومت می‌کردیم ولی به تدریج سیل تغییرات و تعاملات جهانی ما را نیز ملزم به استفاده از آن کرد، استفاده از اینترنت پرسرعت نیز همان روند را خواهد پیمود... در اخبار و رسانه‌های اینترنتی به کرات خوانده‌ایم که از کفایت سرعت‌های ۶۴ و ۱۲۸ برای کاربر خانگی در ایران بحث شده است.

البته قشر زیادی از کاربران ایران چت می‌کنند یا در سایت‌های مختلف جوک می‌خوانند و یا مقاله جستجو می‌کنند.

به نظر می‌رسد اینگونه فعالیت‌ها، دیگر اینترنت پر سرعت نمی‌خواهد. ولی واقعیت این است که هنوز ما کاربری‌های مختلفی را در اختیار کاربران نگذاشته‌ایم که انتظار استفاده از سرعت‌های بالا را نیز داشته باشیم...درست مثل اینکه ده سال با موتور گازی پر سروصدا روزی ۳ساعت در خیابان‌ها حرکت کنید و به محل کار خود بروید و همیشه دولت ادعا کند که نیازی به مترو و اتوبوس و اتومبیل نیست. چون اغلب شهروندان موتور گازی دارند و نیاز به اتومبیل بنز و یا متروهای مدرن احساس نمی‌شود.

ما وظیفه داریم که هم به حکم شرعی و هم وظیفه علمی‌و هم رسالت کشور در توسعه ۲۰ ساله، بهترین ابزارها و مسیرها را برای مردم خود تهیه کنیم و نه آنکه مردم را عده‌ای چت‌کننده و وقت تلف کن تصویر کنیم و همین اینترنت ۱۲۸ کیلو را هم از سر آنها اضافه بدانیم.