نقش تلفن همراه در آموزش کودکان

در حالی که نقش فناوری‌های ارتباطی و تلفن‌های همراه در آموزش دانش‌آموزان هنوز مشخص نشده، بسیاری از والدین نگران اختلالی هستند که این دستگاه‌ها ممکن در آموزش و تحصیل آنها ایجاد کند. به گزارش موبنا، تحقیقاتی که به تازگی توسط موسسات تحقیقاتی انجام شده نشان داده که دانش‌آموزان، معلمان و مربیان عقاید و نظرات متفاوتی برای استفاده از این دستگاه‌ها دارند و این ابزارها جایگاه مختلفی در مبحث آموزشی و در میان جوانان یافته‌اند.

بر اساس این گزارش، در میان دانش‌آموزان و افرادی که در مقطع پیش دبستانی هستند داشتن این دستگاه‌ها خیلی مهم نبوده؛ به طوری که ۲۰ درصد اعلام کرده‌اند که یک دستگاه گوشی دارند. اما دانش‌آموزان مقطع دبیرستان اعلام کرده‌اند که بیشتر دوست دارند سر کلاس درس از گوشی‌های هوشمند استفاده کنند. آنها اعلام کرده‌اند که از این دستگاه‌ها برای چک کردن نمره، تحقیقات آموزشی، نوت برداری در کلاس، ارسال ایمیل، آموزش فعالیت‌های مدرسه و به اشتراک‌گذاری مدارک و ویدئوها استفاده می‌کنند.

۶۷ درصد والدین اعلام کرده‌اند که موافق کاربرد تلفن‌های همراه در مدارس هستند و گفته‌اند اگر مدارس امکان استفاده از تلفن همراه را به فرزندانشان بدهد برای آنها گوشی می‌خرند.

سهولت دسترسی به کتاب‌های متنی آنلاین ممکن است باعث انتشار این دستگاه‌ها شود، زیرا دسترسی به این متون، ارزان‌قیمت‌تر از نسخه چاپی است. به علاوه بسیاری از والدین هم نگران تاثیر منفی این دستگاه‌ها در بحث آموزشی هستند؛ اما تحقیقات نشان داده پدر و مادرها بیشتر تمایل دارند به لحاظ آموزشی در کلاس درس، فرزندان خود را کنترل کنند و همانند انتخاب مدرسه، تمایل دارند از فناوری‌هایی که بحث آموزشی را تقویت می‌کند استفاده کنند.

بر اساس مطالعات شرکت امنیت اینترنت AVG، از هر ۱۰ کودک دو تا پنج ساله، دو نفر قدرت بازی با گوشی‌های هوشمند را دارند، در حالی که فقط یکی می‌تواند بدون کمک بند کفش خود را ببندد. ۲۵ درصد کودکان می‌توانند صفحات وب را باز کنند؛ اما فقط ۲۰ درصد آنها می‌توانند بدون کمک شنا کنند. این مطالعات همچنین نشان داده مهارت‌های حرکتی و اجتماعی ممکن است در کاربرد فناوری موثر باشد.

نتایج این تحقیقات در سال ۲۰۱۰ از بیش از ۳۰۰ هزار دانش آموز، ۴۳ هزار نفر از والدین، ۳۵ هزار معلم و دو هزار کتابدار از بیش از ۶۵۰۰ مدرسه دولتی و غیرانتفاعی به دست آمده است.