گفت‌وگو - گفت‌وگو با قائم مقام بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای
مشکل نبود قانون کپی‌رایت است
بخش پایانی
روز گذشته بخش اول گفت‌وگو با قائم‌مقام بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای را در همین صفحه خواندید، امروز بخش پایانی این گفت‌وگو را پذیرا باشید.
سونیتا سراب‌پور
بخش پایانی
روز گذشته بخش اول گفت‌وگو با قائم‌مقام بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای را در همین صفحه خواندید، امروز بخش پایانی این گفت‌وگو را پذیرا باشید. با توجه به عدم رعایت قانون کپی‌رایت قیمت بازی‌های ایرانی بسیار بالا است..
نسبت به چی بالا است..
نسبت به قیمت بازی‌های خارجی. در واقع یک بازی که شاید چندان هم کیفیت نداشته باشد و به هیچ وجه هم قابل مقایسه با یک بازی باکیفیت و جذاب خارجی نباشد، با قیمتی چند برابر آن بازی خارجی به فروش می‌رسد.
این شرایط به این دلیل است که قیمت بازی خارجی کاملا کاذب است، اگر بازی خارجی به نصف قیمت واقعی هم در بازار ایران به فروش برسد حداقل باید با قیمتی در حدود ۲۰ یا ۳۰ هزار تومان باشد. در این شرایط دیگر نمی‌توان گفت که بازی ایرانی که قیمتی در حدود ۵ یا ۶ هزار تومان دارد، گران است. پس معضل در بازی خارجی است، باید بتوانیم مدیریت کنیم...
معضل در بازی خارجی است یا عدم اجرای قانون کپی‌رایت؟
معضل در بازی خارجی است که باید کانالی رسمی‌پیدا کند. نبود قانون کپی رایت علاوه بر اینکه در کشور ما معضل فرهنگی و اقتصادی ایجاد می‌کند و به صنعت بازی کشور لطمه وارد می‌کند، در خارج از کشور نیز مشکلات را به وجود آورده است. یعنی زمانی که بازی داخلی را به خارج از کشور می‌بریم با مشکل روبه‌رو هستیم، چرا که آنها بر این باورند که قانون کپی رایت در ایران اجرا نمی‌شود پس نباید انتظار رعایت حقوق ما در خارج نیز وجود داشته باشد.
این سیاستی که از آن یاد می‌کنید چه زمانی قرار است اجرا شود؟
پایین آوردن قیمت بازی ایرانی به هر طریقی نقش دولت را پررنگ خواهد کرد و صنعتی که نقش دولت در آن پررنگ شود به هیچ وجه به سرانجام نخواهد رسید باید سیر منطقی و رشد طبیعی ایجاد شود، اما باید مراقب بود که آفت‌هایی مثل بازی خارجی به آن نیفتد.
پس اینجا مشکل بازی خارجی نیست، مشکل عدم رعایت قانون است.
درست است. در یک جمله قانون کپی رایت شاه کلیدی است که می‌تواند در این صنعت به ما کمک کند، اما در کل برای رسیدن به شرایط مطلوب و اینکه قیمت بازی گران به نظر نیاید باید شرایط ویژه‌ای به وجود آید که این شرایط ویژه به عواملی از جمله اطلاع‌رسانی و افزایش کیفیت محصول نیاز دارد.که تحقق این عوامل نیز مستلزم سرمایه‌گذاری بالا است که متاسفانه هنوز رخ نداده است.
به نظر شما عدم سرمایه‌گذاری در حوزه صنعت بازی‌های رایانه‌ای به چه عواملی برمی‌گردد؟
به اعتقاد من عدم سرمایه‌گذاری در این حوزه به عدم شناخت مسوولان باز می‌گردد. باید به شرایطی رسید که اشتباهاتی را که در حوزه‌های دیگر فرهنگی رخ داده است، در این حوزه تکرار نکنیم. باید به این اعتقاد رسید که بازی یک هنر، صنعت، رسانه است که چرخ صنعتی آن بچرخد . این چرخش نیاز به سرمایه‌گذاری دارد.
در خبرها و گزارش‌های منتشر شده بسیاری از کارشناسان خارجی صنعت بازی‌های رایانه‌ای کشور را خوب و قابل قبول توصیف کرده‌اند. با توجه به این شرایط چرا بودجه‌ای که در اختیار بنیاد قرار می‌گیرد صرف بازی‌های کنسول و آنلاین، بازی‌های که در حال حاضر کاربران زیادی را به طرف خود جلب می‌کند نمی‌شود؟ چرا این بودجه تنها صرف بازی‌های pc می‌شود بازی‌هایی که کاربران زیادی در جهان ندارد؟
همان‌طور که اشاره کردم سیاستی که در سال ۸۷ و ۸۸ داشتیم، سیاست اعتماد‌سازی بود. در گام‌های نخست باید شرایطی را ایجاد کنیم که از آنچه که داریم و در توان هست استفاده و در سال‌های بعد جریان‌سازی کنیم؛ یعنی صنعت را هدایت و به سمت کنسول‌های بازی یا بازی‌های آنلاین ببریم.
به نظر شما این سیاست‌گذاری‌ها کند پیش نمی‌رود؟
خیر، تولید بازی برای کنسول نیازمند گرفتن لایسنس از کمپانی‌های بزرگ دنیا است که متاسفانه شرایط سیاسی خیلی از امکانات را به راحتی در اختیار ما نمی‌گذارد. شما می‌پرسید چرا به سمت بازی‌های کنسولی یا آنلاین نرفته‌ایم، ابتدا باید دید ما چه سهمی در بازار بازی pc داخلی داریم.
دقیقا، وقتی تعداد کاربران بازی pc روبه کاهش است، چرا نباید بودجه مورد نظر در بخش‌های دیگر سرمایه‌گذاری شود؟
کاملا درست است، اما ما معتقد نیستیم که دیگر کسی pc بازی نمی‌کند.
درست است، ولی این تعداد کم است بیشتر کاربران به سمت بازی‌های کنسولی و آنلاین رفته‌اند.
مشکلی که در ابتدای کار بنیاد داشتیم این بود که هر صنعتی برای شروع به کار نیاز به یک عقبه کاری دارد و این درحالی بود که ما ابتدای فعالیت هیچ آمار و اطلاعاتی از فعالیت‌هایی که تاکنون انجام شده بود، نداشتیم. تا زمانی که آمار نباشد نمی‌توان تصمیمات مدیریتی کلان برای حوزه‌های مختلف گرفت. شما اعتقاد دارید که سهم کنسول بیشتر است، اما من اعتقاد دارم که سهم pc در بازار ما بیشتر است، چه زمانی می‌توان صحت این ادعا را بررسی کرد، زمانی که آمار دقیقی در این حوزه وجود داشته باشد.
در زمینه بازی‌های آنلاین چطور؟ در این حوزه و با توجه به افزایش طرفداران این بازی چرا قدمی‌برداشته نشده است؟
سال گذشته ما پروژه آسمان دژ را حمایت کردیم که اولین پروژه آنلاین ایرانی است. به غیر از آن بیش از ده بازی آنلاین پر مخاطب وجود دارد که به فارسی ترجمه شده است. امسال نیز چند پروژه در زمینه بازی‌های آنلاین مطرح شده که کارشناسان ما کارهای کارشناسی آن را انجام داده‌اند که قطعا این بازیها می‌تواند توانمندی ما را در این صنعت نشان دهند، همچنین این بازیها در بعد صنعتی و اقتصادی نیز می‌تواند برای ما درآمدزا باشد.
در بخش رده‌بندی بازی‌های رایانه‌ای تاکنون چه تعداد بازی رده‌بندی شده‌اند؟
بیش از ۱۴۰۰ بازی از سال گذشته رده‌بندی شده‌اند که این رده‌بندی در سایت بنیاد نیز قابل مشاهده است. که از این تعداد سهم بازی‌های ایرانی بسیار کم است؛ چرا که سال گذشته کمتر از ده عنوان بازی وارد بازر کشور شد.
در زمینه بازی موبایل هم خلاهایی دیده می‌شود در این حوزه آیا بنیاد فعالیت‌هایی انجام داده است؟
همان‌طور که پیشتر اشاره کردم باید قدم به قدم پیش رفت، اما در این حوزه هم چندین پروژه را آغاز و پیشنهادهایی نیز داشتیم. امسال نیز تولید در این حوزه جزو سر فصل‌های مهم کاری بنیاد است که امیدواریم شرکت‌های بزرگ که به نحوی با بازی موبایل در ارتباط هستند مثل ایرانسل و شرکت‌های دیگر که تولیدکننده گوشی مخصوص گیم هستند، ما را در این راه یاری کنند.
ارسال نظر