از آن سو - یادداشتهای سبیت ( بخش سوم)
عکاسی از ایدهها ممنوع!
یکی از اصطلاحات جدیدی که برای اولین بار در نمایشگاه سبیت به کار گرفته شده «وب سیتی» است که تبدیل وب به یک اجتماع بشری را توصیف میکند و بخش مفصلی هم به این موضوع اختصاص یافته است.
حسن اطاعت
یکی از اصطلاحات جدیدی که برای اولین بار در نمایشگاه سبیت به کار گرفته شده «وب سیتی» است که تبدیل وب به یک اجتماع بشری را توصیف میکند و بخش مفصلی هم به این موضوع اختصاص یافته است. یکی دیگر از بخشهای جذاب نمایشگاه (که البته هیچ بازدیدکنندهای ندارد!) بخش نمایش برندگان مسابقه ایدهپردازی برای اختراعات فناوری است. چند سال است که سبیت با حمایت مالی بزرگانی مانند سامسونگ و بیامو، از طرحها و ایدهها حمایت میکند و ضمن پرداخت سی هزار یورو به طرح برنده، امکان تولید انبوه آن را ایجاد میکند. امسال سخاوتمندانه طرحها را به نمایش گذاشتهاند و فقط یک کاغذ چسباندهاند که «عکاسی ممنوع».
در نمایشگاههای تجاری، یک زبان بینالمللی رایج است: لبخند! تنها زبان زنده دنیا که تمامی جمعیت کره زمین آن را میفهمند. امروز از تنها غرفهای که متاسفانه این زبان را بلد نبود، بازدید کردم: «غرفه کشورمان». باعث تاسف است که نسبت به خودمان اینقدر منتقد بار آمدهایم اما واقعیتها را که نمیتوان انکار کرد.
صرف نظر از اینکه کل کشورمان فقط یک غرفه کوچک دارد و به هر شرکت یک دسک کوچولو رسیده (که این حتی از مقدونیه هم کمتر است)، رفتار دوستان داخل غرفه هم اصلا حرفهای نیست.
عموما پشت به جماعت، با دوستان مقیم آلمانشان که به ملاقاتشان آمدهاند گپ میزنند و اگر بازدیدکنندهای اصرار داشته باشد که اطلاعاتی دریافت کند، با پاسخ سربالا مواجه خواهد شد. یکی از شرکتها محصول جالبی برای ترجمه گویای فارسی به چند زبان دیگر معرفی کرده که علاقهمند شدم و نحوه خرید را سوال کردم. با لحنی عجیب گفت: «اینجا که نمایشگاه فروش کالا نیست!» در مقابل، هر کدام از غرفهداران اروپایی و آسیایی و آمریکایی و آفریقایی، در مواجهه با نامربوطترین سوالات ما، با همان زبان بینالمللی که عرض کردم، بهترین جوابها را میدهند.
وسعت نمایشگاهی و تنوع برنامهها در سبیت به اندازهای است که به هیچ عنوان امکان ندارد که یک نفر بتواند در تمام ارائهها و سخنرانیهای مرتبط حضور داشته باشد و غرفههای مرتبط را هم ببیند.
هر کدام را هم که انتخاب کنی، دلت برای از دست دادن دیگری، کباب میشود! به ویژه از این جهت که تمام برنامهها فقط با همان بلیت ورودی قابل دسترسی است و هیچ پرداخت دیگری نیاز نیست. هزینه حضور در هر یک روز از این نوع ارائهها در دبی، کمتر از دو هزار دلار نیست و تازه این آدمها در حدی نیستند که برای سمینارهای بازاری حتی به دبی بیایند.
ارسال نظر