اینترنت در ارتفاع 35هزارپایی

ندا لهردی

سرگرمی‌ها همیشه سرمان را گرم کرده‌اند. آنها وظیفه‌شان را به خوبی می‌دانند؛ به همین دلیل هم هست که محدودیتهای زمانی یا مکانی نمی‌توانند تاثیری در روند سرگرم شدن داشته باشند. در زمین یا روی هوا فرقی نمی‌کند؛ اوقات مرده و بیکاری، سرگرمی‌های متنوع را می‌جویند. این روزها، اما مشغولیت‌ها و روزمره‌گی‌های تکراری تنها دقایق کوتاه سفر را برای خودمان باقی گذاشته‌اند.

با این اوصاف، سرگرمی‌های همراه در این سال‌ها طرفداران بیشتری را به خودشان جلب کرده‌اند. روی زمین و در سفرهای زمینی که گوشی‌های تلفن‌همراه وظیفه سرگرم کردن را کامل و به خوبی انجام می‌دهند. در هوا در اتفاع ۳۵هزار پایی، اما چه چیزی می‌تواند لحظات سفر را خاطره‌انگیز کند؟در حقیقت همین سوال، مقدمه شکل‌گیری طرح‌های اولیه سرگرمی‌های هوایی شد.

سرگرمی‌ هوایی در تقویم

ســـرگـــــرمی هوایـــــی(IN-Fight entertainment) یا IFE در حقیقت به سرگرمی‌های تلقی می‌شود که در طول پرواز در دسترس مسافران یک هواپیما قرار می‌گیرد. در واقع بعد از جنگ جهانی دوم که به دنبال رشد صنعت و روابط تجاری اغلب مسافرت‌ها به صورت هوایی انجام شده و سفرهای هوایی به شکل یک جریان روزانه درآمدند، نیاز مسافران به گذراندن زمان سفر به تولید سرگرمی‌های هوایی منجر شد.

خدمات سرگرمی‌ هوایی در روزهای اول تنها به خدمات سفارش غذا یا نمایش فیلم به وسیله یک دستگاه پروژکتور بزرگ محدود می‌شد؛اما در واقع مفهوم سرگرمی هوایی، از دهه ۱۹۸۰ به تدریج تغییر کرد. در سال ۱۹۸۵ اولین دستگاه پخش موسیقی شخصی در طول پرواز در اختیار مسافران قرار گرفت و در سال ۱۹۸۹ مسافران توانستند به موسیقی دلخواهشان با استفاده از هدفون‌های مجهز به تکنولوژی حذف صداهای محیطی گوش کنند. در دهه ۱۹۹۰، سلیقه مسافران هم تغییر کرد. در این سال‌ها دیگر مسافران به جای تماشای فیلم به وسیله یک پروژکتور بزرگ، فیلم‌ها را روی یک نمایشگر کوچک در جلوی خود و در واقع پشت صندلی جلویی می‌دیدند. بعد از آن نوبت به شنیدن صدای فیلم از طریق هدفون‌های توگوشی تعبیه شده در دسته صندلی‌ها رسید تا مسافران بتوانند یک سفر راحت و خاطره‌انگیز را تجربه کنند.

تکنولوژی و سرگرمی هوایی

گذشت زمان، یک فاکتور دیگری را به روند رشد سرگرمی‌های هوایی اضافه کرد تا مسافران هر روز انتظار یک اتفاق جالب و سرگرم‌کننده را در طول پرواز بکشند.

در واقع سرگرمی‌ها حتی از نوع هوایی‌شان هم خودشان را با تکنولوژی همراه کردند تا تهران بزرگ را شاهد باشند.

به این ترتیب سرگرمی‌های هوایی متنوع‌تر و بهتر شده و دسترسی به آنها در طول پرواز برای مسافران هم راحت‌تر شد.

با این همه گویا مسافران روز به روز سخت‌گیرتر شده و سلیقه‌شان تغییر می‌کرد. آنها دیگر با گسترش تکنولوژی نمی‌توانستند تنها به تماشای فیلم روی نمایشگر مقابل یا گوش دادن به موسیقی به وسیله هدفون در طول پرواز قناعت کنند. مسافران این روزها ترجیح می‌دهند علاوه بر دسترسی به خدمات ساده و اولیه سرگرمی‌های هوایی، از امکانات استفاده کنند.

در واقع به همین دلیل هست که مسافران تمایل دارند در طول سفرهای هوایی‌شان بعضی امور شخصی‌شان را هم از طریق دسترسی به اینترنت پرسرعت انجام بدهند.

اینترنت روی هوا

به این ترتیب این روزها موضوع استفاده از اینترنت در ارتفاع ۳۵هزار پایی و در طول پرواز به بحث داغ و رقابتی میان شرکت‌های هوایی و حتی شرکت‌های تولیدکننده انواع هواپیما تبدیل شده است.

البته استفاده از اینترنت در هواپیما مدت‌ها است که به صورت جدی مطرح شده و کاملا از طرف مسافران مورد استقبال قرار گرفته است تا آنجا که شرکت‌های هوایی مختلف در سرتاسر دنیا برای ارائه زودتر این خدمات به رقابت می‌پردازند.

اما در این میان، انگار شرکت‌های هوایی ایالات‌متحده برای این کار عجله بیشتری دارند.

اگرچه خطوط هوایی سنگاپور اولین خدمات اینترنت در طول پرواز را در اختیار مسافرانش قرار دادند، اما حالا قرار است این خدمات به صورت عمومی و در اغلب خطوط هوایی بین‌المللی عرضه شود.به این ترتیب مسافران احتمالا به زودی در طول پرواز این اعلامیه را خواهند شنید: «می‌توانید به اینترنت متصل شوید».

شرکت‌هـــای هـــــوایـــــی آمریکا مانندJet Blue، American Airlines، Vrigin America وAlaska Airlines قرار است از هفته آینده و به صورت آزمایشی خدمات استفاده از اینترنت را در‌طول‌پرواز راه‌اندازی کنند.

این خدمات که از آغاز سال ۲۰۰۸ به شکل رسمی راه‌اندازی خواهد شد، در حقیقت به شکل استفاده از یک hot spot (مکان‌هایی که در آنها می‌توان از اینترنت به صورت بی‌سیم استفاده کرد) در اختیار مسافران قرار داده می‌شود.

البته مسافران نمی‌توانند در هنگام برخاستن و نشستن هواپیما از اینترنت استفاده کنند.

شرکت‌های هوایی آمریکا تصمیم دارند برای استفاده از خدمات اینترنت در طول یک پرواز متوسط (۲ تا ۴ساعته) از هر مسافر چیزی در حدود ۱۰دلار دریافت کنند.

Henry Harteveldt، یکی از تحلیل‌گران موسسهForrester Research در این مورد می‌گوید: «سال ۲۰۰۸ همان زمانی است که مسافران علاقه‌مند به استفاده از اینترنت در طول پرواز، انتظار آن را می‌کشیدند. در این سال بالاخره استفاده از چنین خدماتی شکل رسمی پیدا کرده‌است و در دسترس مسافران سراسر جهان قرار می‌گیرد. او معتقد است تا چند سال آینده یک مسافرت هوایی بدون اینترنت درست مانند یک هتل بدون تلویزیون خواهد بود.

علاوه بر اینها، گویا شرکت‌های هوایی قطر یاQATAR Airways به خدمات استفاده از اینترنت در طول پرواز خود از آغاز سال ۲۰۰۸ به مسافرانشان ارائه می‌کنند.این خدمات قرار است ابتدا در هواپیماهای Boeing ۷۷۷ عرضه شود. این موضوع هم در واقع به پیش‌دستی شرکت Boeing در راه‌اندازی سیستم‌های زیرساختی برای استفاده از خدمات اینترنت در طول پرواز برمی‌گردد.