اریک اشمیت در آخرین مصاحبه‌اش عنوان کرد
کمک گوگل به روزنامه‌نگاری
همچنان که روزها از پی هم می‌آیند و می‌روند، تکنولوژی و استفاده از کاربردهای مختلف آن هم گسترش پیدا می‌کند.
مترجم: ندالهردی
همچنان که روزها از پی هم می‌آیند و می‌روند، تکنولوژی و استفاده از کاربردهای مختلف آن هم گسترش پیدا می‌کند. درست به همین دلیل هم هست که هر روز به تعداد کاربران اینترنت در سرتا سر دنیا افزوده می‌شودو همزمان با این افزایش، خدمات ارائه شده از طریق شبکه‌های اینترنتی هم متنوع‌تر و البته بیشتر هم می‌شوند.
به این ترتیب است که ظهور پدیده‌های جدید مانند روزنامه‌نگاری آنلاین دیگر به یک اتفاق عادی برای کاربران اینترنت تبدیل شده است.
این روزها دیگر اغلب افراد جهت دسترسی سریع‌تر به اخبار روز ترجیح می‌دهند برای آنکه اخبار را با کمترین فاصله زمانی ممکن از زمان انتشار آن دریافت کنند، به وب‌سایت‌های خبر، شبکه‌های خبری آنلاین و خبرگزاری‌ها مراجعه کنند.
در واقع همین جریان و ادامه روند آن است که به تدریج روزنامه‌های چاپی را به سمت روزهای نه چندان خوب رکود سوق می‌دهد.
این در حالی است که نباید از تاثیر چشمگیر موتورهای جست‌وجوی آنلاین، سرعت عملکرد آنها در انتشار اخبار و امکان جست‌وجوی آنها، به راحتی چشم پوشید.
با این اوصاف وقتی نام موتورهای جست‌وجوی آنلاین به میان می‌آید، طبیعتا همه نگاه‌ها متوجه بزرگترین و پرطرفدارترین موتور جست‌وجوی آنلاین یعنی Google می‌شود.
تا جایی که بسیاری معتقدند که در اصطلاح Google به تدریج صنعت مطبوعات را از بین خواهد برد. در حقیقت خبرهای آنلاین به سرعت شکاف عمیقی میان خود و روزنامه‌های کاغذی قدیمی ایجاد کرد‌ه‌اند تا آنجا که نشریه علمی «Christian Science monitor» نسخه چاپی خود را حذف کرده و تنها به صورت آنلاین در دسترس است، موسسه بزرگ مطبوعاتی Tribune Co اعلام ورشکستگی کرد و دو روزنامه وابسته این موسسه مطبوعاتی Detroit تعداد تحویل روزانه به در منازل را به تنها ۳ روز در هفته کاهش داده‌اند. در مقابل، اما موتور جست‌وجوی بزرگ Google هر روز درآمد و سود بیشتری از تبلیغات آنلاین خود به دست می‌آورد.
در همین راستا «اریک اشمیت» (Eric Schmidt) مدیرعامل مشهور Google به تازگی با مجله فورچون، متعلق به وب‌سایت خبری Cnnmoney.com، مصاحبه‌ای انجام داده و به صورت واضح تمایل خود به همکاری با روزنامه‌های چاپی را اعلام کرده است. او در این گفت‌وگو درباره آنکه چطور روزنامه‌ها همچنان در وضعیت رکود قرار دارند و اینکه Google چگونه می‌تواند به آنها کمک کند، صحبت کرده است که آن را در زیر می‌خوانیم.
آیا کار مهم و تاثیرگذاری هست که Google بتواند برای حل مشکلات صنعت مطبوعات انجام دهد؟
هنوز مشخص نیست که این کار مهم چگونه انجام خواهد شد.
Google نمی‌تواند هزینه خرید کاغذ روزنامه‌ها را کاهش دهد. ما همچنین نمی‌توانیم رفتار کاربران را تا حد چشمگیری تغییر دهیم. واقعیت این است که کاربران به سمت آنلاین کردن زندگی خود پیش می‌روند. ما می‌توانیم کلیک‌های کاربران را به وب‌سایت‌های روزنامه‌ها هدایت کنیم و به این ترتیب نظارت را به خود روزنامه‌ها واگذار کرده و از این طریق برای آنها درآمدزایی کنیم. مشکل اینجا است که این میزان درآمد برای جبران کمبود درآمد در بخش‌های دیگر کافی نیست.
شاید زمان حضور روزنامه‌های چاپی به سر آمده است؟
این‌طور نیست. آنها مشکلی از بابت تقاضا برای محصولشان که اخبار است، ندارند. مردم به اخبار علاقمندند. آنها دوست دارند که اخبار بخوانند، راجع به آنها بحث کنند و آنها را تفسیر کنند. اینترنت میزان دسترسی به اخبار را افزایش داده است. یکی از مشکلات هم مربوط به تبلیغات، نیازمندی‌ها و هزینه‌های خود یک روزنامه مانند چاپ، توزیع و... است و به این ترتیب این الگوی تجاری هر روز روزنامه‌های بیشتری را تحت فشار قرار می‌دهد.
بنابراین Google چه کار دیگری می‌تواند انجام دهد؟
ما نظامی را برای افزایش حق اشتراک آنلاین به کار می‌گیریم، اما یکی از دلایلی که این نظام هم نمی‌تواند آن‌طور که باید موفق شود این است که فرهنگ کاربران درباره اینترنت، استفاده از اطلاعات به صورت رایگان است. تلاش ما این است که باعث شویم تا روزنامه‌ها محصولاتی هماهنگ با آنچه ما در اختیار داریم، تولید کنند. ما مایلیم تا به آنها برای نظارت بهتر بر خوانندگان‌شان کمک کنیم. در واقع ابزاری که ما در اختیار داریم، کار آنها را ساده‌‌تر می‌کند. دلم می‌خواست که یک ایده محشر داشتم، اما ندارم. این کارهای کوچک؛ اگرچه می‌تواند به روزنامه‌ها کمک کند اما نمی‌تواند به طور اساسی مشکلات آنها را حل کند.
نظرتان راجع‌به خرید آنها چیست؟
خبر خوب این است که ما می‌توانیم روزنامه‌ها را بخریم، چون ما سرمایه نقدی داریم. با این حال فکر نمی‌کنم که خرید یک روزنامه توسط ما بتواند مشکلات تجاری آنها را حل کند. البته این کار به استحکام ساختار مالکیت آنها کمک می‌کند، هرچند که نتواند مشکلات زیربنایی تجاری آنها را حل کند. به عقیده من راه‌حل اصلی، اتحاد و ادغام بهتر است. به عبارت دیگر ما می‌توانیم این کار را بدون خرید انجام دهیم. چیزی که من از آن حرف می‌زنم اتحاد بدون ادغام است و این همان کاری است که اینترنت امکان انجام آن را می‌دهد. فضا و ساختار وب در واقع امکان انجام هر دو کارهای سازماندهی و ادغام را می‌دهد، بدون آن که نیازی به سرمایه بسیار زیادی باشد.
در صورت عدم انجام خرید، نظر شما درباره تزریق پول نقدی به روزنامه‌ها یا انجام سرمایه‌گذاری چیست؟
در حال حاضر هیچ برنامه‌ای برای انجام این کار نداریم. هنوز حوزه‌ها و امکانات لازم برای آن که ما را مجاب به این تصمیم‌گیری کند، ایجاد نشده است.
آیا راه‌حل‌های ساختاری دیگر هم وجود دارد؟
امروز و در شرایط رکود اقتصادی، شرکت‌های انتفاعی و خصوصی در وضعیت نامناسبی قرار گرفته‌اند و در واقع به همین دلیل هم هست که بعضی‌ها معتقدند روزنامه‌ها و در واقع روزنامه‌های خصوصی بهتر است بخشی از شرکت‌های بزرگ‌تر بشوند. درست مانند روزنامه واشنگتن پست که زیر مجموعه یک موسسه بزرگ آموزشی است.
اینها هرگز با هم ادغام نمی‌شوند، اما به این ترتیب کمتر دچار رکود و کمبود سرمایه می‌شوند.
درباره Google.org، شاخه انتفاعی و خیریه Google چه طور؟
ما نمی‌خواهیم امور خیریه را با تجارت ترکیب کنیم و به این دلیل هم سعی داریم تا تجارت تبلیغات را به صورت مجزا، اما در یک مجموعه واحد دنبال کنیم.
با این حال شما به اهمیت نجات روزنامه‌ها اعتقاد دارید، این طور نیست؟
نه تنها به این موضوع اعتقاد داریم، بلکه درباره آن کاملا صریح صحبت می‌کنیم. احتمالا سوال اساسی که ذهن شما را به خودش مشغول کرده این است که چرا Google یک چک با قیمت بالا برای روزنامه‌ها
نمی‌نویسد.
باید در جواب این سوال بگویم که ما در Google برای صرف سرمایه‌های نقدی خود بسیار محتاطانه عمل می‌کنیم. ما چنین چک‌هایی را معمولا برای یک استراتژی بزرگ می‌نویسیم و هنوز این استراتژی را نداریم.
در صورتی که صنعت مطبوعات رو به رکود بگذارد چه طور؟
برای من چنین اتفاقی به مثابه یک تراژدی واقعی است، چون روزنامه نگاری یک بخش عمده و مهم از نظام دموکراسی و مردم سالاری است و اگر این صنعت به خاطر مشکلات تجاری رو به رکود برود، این اتفاق به یک بحران واقعی در روند انعکاس اخبار حقیقی تبدیل می‌شود.
منبع: www.cnnmoney.com
اریک اشمیت کیست؟
مدیرعامل و رییس باتجربه بزرگترین موتور جست‌وجوی آنلاین و یکی از مدیران عالی‌رتبه شرکت Apple ، در روز ۲۷ ماه آوریل سال ۱۹۵۵ متولد شده است. او همچنین دارای کرسی استادی در دانشگاه «پرینکتون» است.
اشمیت با درآمد ماهانه تنها یک‌دلار، تا پایان سال ۲۰۰۸ توانست به سرمایه خالص ۶/۶ میلیارد دلار دست پیدا کند. او که تاثیرگذارترین مدیر تکنولوژی در دنیا است، یکی از اعضای هیات مشاوران باراک اوباما رییس‌جمهور جدید ایالات متحده آمریکا است.
او معتقد است که آسان‌ترین راه برای حل مشکلات ایالات متحده، سیاست داخلی، برنامه‌هایی برای استفاده از انرژی‌های قابل بازگشت و تلاش برای استفاده بهینه از ظرفیت‌های دنیای مجازی و تکنولوژی است. اریک اشمیت این روزها به عنوان جدی‌ترین نامزد پست پیشنهادی جدید کابینه رییس‌جمهور جدید یعنی مشاور ارشد تکنولوژی (CTO)، بسیار مورد توجه است.
ارسال نظر